2015 Asya Kupası’ndaki Irak, sanki ülkenin son 15 yıldaki özeti gibi.
Kırılgan hükümetler, dehşet saçan bombalı saldırılar, ayaklanmalar ve
bir türlü gelmeyen istikrara rağmen, futbolla hayata tutunmaya çalışan
ve yaşama heyecanını adeta yeşil sahalara yansıtan bir toplum. ABD
işgali ve Saddam’ın devrilmesinden sonra Atina’ya giden Olimpiyat
takımı, yarı finale ulaşarak herkesi şaşırtmıştı. Ama bu ülke futbolunda
1970’lerden 90’lara kadarki dönemde inşa ettikleri başarı kültürünün bir
meyvesi olarak da değerlendirilebilirdi pekâlâ. Turnuvaya tedbiri elden
bırakmayan bir yaklaşımla başlayan ekip, Swindon Town’dan “Iraklı
Gattuso” Yaser Kasım’ın akıl dolu vuruşu sayesinde Ürdün’ü tek golle
geçti ve oyununu her geçen gün ilerletti. Ezeli rakip İran’a karşı
oynadıkları çeyrek finalse tarihe geçecekti. Normal süresi 1-1 biten
maçın uzatmalarında Irak, iki kez üstünlüğü yakaladı ama her seferinde
de rakibin geri dönmesine izin verdi. Son söz penaltılarda söylenecek ve
cesur ‘panenka’sıyla kupa favorisi İran’ı yıkan kişi de veteran kaptan
Yunus Mahmut olacaktı. Yedi yıl önceki Asya Kupası’nda gelen efsane
şampiyonluğun anıları henüz silinmemişti ve son bir seneyi kulüpsüz ve
üst düzey futbol oynamadan geçiren kaptan Yunus Mahmut, emeklilik
kararından dönüp arkadaşlarını yalnız bırakmamın ne kadar isabetli bir
seçim olduğunu anlamış, anlatmıştı.
Sürpriz: Birleşik Arap Emirlikleri
Hayal Kırıklığı: Çin
İtalya 90’da Dünya Kupası
finallerine gitmeyi başaran
Birleşik Arap Emirlikleri,
bir daha aynı başarıyı
tadamayacak ve Körfez
rekabetinde üstünlüğü,
ABD 94’te grupları geçen Suudi
Arabistan’a bırakacaktı.
Katar spor yatırımlarına
başlayıncaya kadar, Suudilerin
gücünü test edebilen başka bir
bölge ülkesi de yoktu.
Şimdilerde, Körfez’de yeniden
yükselen bir değer olmanın
keyfini sürüyor Birleşik Arap
Emirlikleri. Katar ve Bahreyn’i
yendikten sonra, İran’ın ardında
tur geçen BAE, asıl sürprizi
çeyrek finalde yapacaktı.
“Bonus” saçlarıyla sahanın her
yerinden rahatlıkla seçilebilen
orta saha maestrosu Ömer
Abdurrahman, Yakın Doğu’nun
en iyi golcülerinden Ali Mahbut
ve tecrübeli kaptan Ahmed
Halil‘in önderliğindeki ekip,
Asya Kupası’nın son sahibi
Japonya’yı kupa dışına itmeyi
başardı.
Yıllarca, yüksek ücretle
Avrupa’dan getirdikleri teknik
adamlarla aradığı başarıları
kendi içerisinde, ülkenin
altyapısına hâkim genç bir yerli
teknik direktörle, Mehdi Ali ile
yakalayan Birleşik Arap
Emirlikleri, yarı finalde
Avustralya’ya diş geçiremedi,
ama kazandığı üçüncülükle daha
parlak bir geleceğe göz kırptı.
Futbol dünyasının en kafa karıştırıcı sorularından biri, “Çin
neden başaramıyor?” Kâğıt üzerinde başarı için gerekli her
şey var. Genç nüfus, sermaye, gerektiğinde devlet desteği.
Son dönemlerde, Didier Drogba’sından Nicolas Anelka’sına,
Avrupa’dan getirdiği büyük yıldızlarla popülerleşen Çin
Süper Ligi bir tarafa, Fransız hoca Alain Perrin’in gelişinden
sonra toparlanma işaretleri sunan ve “Bu sefer olacak!”
izlenimi bırakan Çinli gençler, gerçekten de umut vaat edici
birkaç grupmaçı oynadıktan sonra, yine son dördü
göremeden havlu attı. Tıpkı dört sene öncesindeki kupada
olduğu gibi, yine 25 yaşın altında pek çok oyuncuyla
turnuvaya gelen ekibin tecrübesinden çok dinamizmi,
tutkusu ve maç içinde bölümbölümyaşadıkları patlama
anları, Özbekistan, Suudi Arabistan ve Kuzey Koreli
gruptan üçte üçle çıkmaları için yeterliydi. Çin’in finale
gitme ihtimali, ülke halkı kadar sponsorların ve hatta
muhtemelen Asya Futbol Konfederasyonu’nun da iştahını
kabarttı. Fakat iş Avustralya’yla oynanan çeyrek finale
geldiğinde, bundan çok daha fazlasına ihtiyaç duydukları
görüldü. “Kupayı kazanır mı?” diye sorduran Çin, neticede
bir önceki turnuvadan sadece bir aşama öteye gidebilmişti.
Manik: Irak
108
109
