64
65
bulunduk. Daha sonra da Denizli’ye, Acıpayam’a geldik.
Benim için zor da oldu. Acıpayam, Denizli’ye 60 kilometre
mesafede küçük bir ilçe. İdmanlara devamlı oradan
git-gel yaptım. 2007 yılında evlendim. 2008’de baba
oldum. 3 çocuğumvar. 1 oğlum, 2 de kızım… OğlumMiraç,
2008 doğumlu. Sporcu olsun da ne olursa olsun. Sporun
çocuk gelişimine çok büyük katkı sağladığını düşünüyo-
rum. 2010 doğumlu bir kızımvar. Bir de 2014 doğumlu bir
bebeğimiz… Yeni yeni yürümeye başladı. Ortancanın
ismi Şevval, küçüğünün ismi Dilvin. 5 ay kadar önce de
Pamukkale Belediyesi’nde işe başladım.
Eğitiminizi sorayım?
Karadeniz Teknik Üniversitesi Gümüşhane Mühendislik
Fakültesi Jeoloji Mühendisliği bölümündenmezun
oldum. Okuldan sonra askere gittim. Hakemliğe üniver-
sitenin son senesinde başladım. Turgay Güdü kursumu
verdi, sağ olsun. Bu işlere heves etmem, biraz da onun
anlattığı hikâyeler sayesinde oldu. Dünya Kupası eleme-
lerinde yaşadıkları beni çok etkiledi. Rusya’da buz gibi
bir havada kırık bayrakla elinin donduğu bir hikâyesi
vardı. “Acaba olabilir mi?” demiştimkendi kendime.
Okulu bitirmeme rağmen Gümüşhane’de kalmamı iste-
mişlerdi. Gümüşhane de küçük bir il. 37 bin nüfusu var.
Bana, “Burada kal… Bu fizikte, bu tahsilde bir hakemimiz
yok. Burada kalırsan çok kısa zamanda seni klasmana
yükseltiriz” demişlerdi. O zaman tabiî çok bilmiyoruz
klasman nedir, üst klasman nedir. 4 yıl evden uzak, gur-
bette kalınca geri dönmek istedim. Döndükten sonra da
hemen askere gittim. Asteğmen olarak yaptım askerli-
ğimi. Bunun da bana çok şey kattığını düşünüyorum.
İdare etmek çok önemliydi benim için. Tuzla Piyade Oku-
KTÜ Gümüşhane Mühendislik
Fakültesi Jeoloji Mühendisliği’nden
mezun oldum. Hakemliğe
üniversitenin son senesinde başladım.
Turgay Güdü kursumu verdi, sağ
olsun. Bu işlere heves etmem, biraz da
onun anlattığı hikâyeler sayesinde
oldu. Rusya’da buz gibi bir havada
kırık bayrakla elinin donduğu bir
hikâyesi vardı. “Acaba olabilir mi?”
demiştim.
Şırnak Cizre, Köyceğiz’de Hudut
Karakol Komutanı oldum. Orada
bağımsız karakol komutanıydım.
İkili ilişkiler, özellikle birilerini idare
etme ya da üstlerine karşı sorumluluk
anlamında çok güzel şeyler öğrendim.
Çok büyük tecrübe oldu o 9 aylık
süreç.
2009’da tamulusal hakem olacakken
Bölgesel Amatör Lig kuruldu. Orada
görevlendirildim. Tabiî ki hayallerim
yıkılır gibi oldu. Şimdi geriye dönüp
baktığımda iyi ki bölgeselden
gelmişimdiyorum. Birçok ağabeyim
ve arkadaşımvar. Ulusala çıkıp, belli
bir tecrübeleri olmadığı için geri
döndüler.
Ankaragücü-Alanya maçında 15 bin
seyirci vardı. Turgay Güdü Hocam
tribündeydi. 90+3’te verdiğimbir
penaltıyla Ankaragücümağlup oldu.
“Bu dakikada bu penaltıyı vermek
cesaret ister. Senin hakemliğin bir tık
yukarı çıktı bu yönetimle” dediler.
Sonra her şey bir kat daha hızlandı.
Geçen yıl benim içinmükemmeldi.
Deseniz ki, “Eline kalemkâğıt al,
kendini maça tayin et”, bu kadar
atayamazdım. Çok güzel maçlar
verildi. Karşıyaka-Altaymaçını
yönettim. Benim çıkış maçlarım
Türkiye Kupası müsabakaları.
Canlı yayınmaçları çok önemli.
Orada çok büyük sorumluluk var.
“
“
“
“
“
lu’nda eğitim aldım. Dereceye giren 25 kişi iste-
diği yeri seçiyordu, ben 26. oldumve kuraya
girip Şırnak Cizre, Köyceğiz’i çektim. Hudut Ka-
rakol Komutanı oldum. Ama iyi ki çekmişim.
Çünkü birçok asteğmen yanında yüzbaşıyla,
üsteğmenle birlikte görev yapıyor. Ben orada
bağımsız karakol komutanıydım. Huduttaydım.
Bütün karakol benden soruluyordu. İkili ilişki-
ler, özellikle birilerini idare etme ya da üstlerine
karşı sorumluluk anlamında çok güzel şeyler
öğrendim. Çok büyük tecrübe oldu o 9 aylık
süreç… Mecburi bir izne çıktım. Onun dışında 9
ay boyunca oradaydım. Çokmutlu oldum orada.
Türkiye’nin her yerinden askerlerle çalıştım.
Zor değil miydi?
Şırnak zor. Diyarbakır’ı ve Mardin’i de gördük.
4 yıl Karadeniz’de okudum. Aslen Karadenizli-
yim. İç Anadolu’da bulundum. Bir tek doğuyu
görmemiştim. Askerlik sayesinde oraları da
gördüm. 2006 Kasım’da askerden gelmiştim.
2007 Mayıs’ta evlendim. Gelir gelmez hakem-
liğe başladım. 2007’de il hakemi oldum. De-
nizli’de Ahmet İbanoğlu’nun üzerimde çok
büyük emeği vardır. İl HakemKurulu Başka-
nı’ydı o zaman. Sonra da 2 yıl mentörlüğümü
yaptı. Oğuz Sarvan’ın başında olduğu bir Mer-
kez HakemKurulu vardı o zaman… Buralara
gelmemde iki ismin çok büyük emeği ve kat-
kısı vardır. Büyük şehirler bumanada biraz
daha göz önünde olabiliyor. Amatör maçınızı
dahi bir kişi izleyip, sizi ön plana çıkartabiliyor.
Oğuz Hocam sağ olsun bizi orada hem izledi
hemde burada değerlendirdi. Mevcut süreç
böylece hızlandı. Gençler yol yordamgörmek
için yazılırlar listeye ama yukarı çıkma ümitleri
yoktur. 2009’da bu böyleydi. Ben de yazıldım.
Tamulusal hakemolacakken Bölgesel Amatör
Lig kuruldu. Orada görevlendirildim. Tabiî ki ha-
yallerimyıkılır gibi oldu. Şimdi geriye dönüp
baktığımda iyi ki bölgeselden gelmişimdiyo-
rum. Birçok ağabeyimve arkadaşımvar. Ulu-
sala çıkıp, belli bir tecrübeleri olmadığı için geri
döndüler. İlk yılda hemen düştüler. Bölgesel
Amatör Lig kesinlikle Üçüncü Lig’den çok daha
zordu o dönem… 3. Lig’de yaş sınırı var. Akran-
larınızla aynı ortamdasınız. Ama BAL’da 36-37
yaşındaki oyuncular da forma giyebiliyor. On-
ları yönetmek daha zordu. Bölgeselin ilk yılı çok
ateşliydi. İlk çıktığımmaçı hatırlıyorum. Muğla-
Turgutreis maçını yönetmiştim. İlk yönettiğim
maç da Muğla’daydı. Son yönettiğimmaç da
Muğla’daydı. Muğla-Turgutreis maçında
Muğla’nın tribünleri tıklım tıklımdoluydu.
Meşaleler yakılmıştı. Nereye geldik demiştim.
