TamSaha 135. Sayı

millîlerimiz golsüz bir beraberlikle

bir puana uzanmayı başaracaktı.

Millî Takımımızın önündeki bir son-

raki durak, Malta deplasmanıydı.

Sedat Özden ile Mustafa Denizli’nin

ilk yarıda attığı gollere ikinci yarıda

ev sahibi ekipten Emanuel Farru-

gia’nın golü karşılık vermeye yeterli

olmayınca takımımız bumaçtan da

iki puan çıkartıyor ve puanını beşe

yükseltiyordu. Hatta bunun ardın-

dan da 21 Kasım’da Galler’i İzmir’de

Erhan Önal’dan gelen tek golle de-

virecek ve beş maçta yedi puana

ulaşarak, dört maçta altı puanı bu-

lunan Federal Almanya’yı maç

fazlasıyla da olsa geride bırakıp

grubun yeni lideri olacaktık.

Yine de grupta avantaj hâlâ Federal

Almanya’nın elindeydi çünkü

kalan iki maçlarını kendi sahala-

rında bize ve Malta’ya karşı oyna-

yacaklardı. Almanların, özellikle

Malta maçında iki puanı almalarına

garanti gözüyle bakıldığından, mil-

lîlerimizin grup liderliği için önün-

deki tek seçenek, 22 Aralık’ta

Gelsenkirchen’de oynanacak

maçta Federal Almanya’yı mutlak

surette yenmekti. Ne var ki söz ko-

nusu maçta umutlarımız 15 daki-

kada büyük bir darbe aldı ve Klaus

Fischer ev sahibini 1-0 öne geçirdi.

Ay-yıldızlılar buna rağmen müca-

deleyi bırakmadıysa da son daki-

kada Herbert Zimmermann bir gol

daha atınca, karşılaşma 2-0 Fede-

ral Almanya’nın galibiyetiyle so-

nuçlandı ve gruptaki sıralama da

belli oldu.

Millî Takımımız grubu altı maçta

yedi puanla ikinci sırada tamamla-

mıştı ve bu derece aslında hiç de

fena değildi zira o güne kadar

elemelerde aldığımız en iyi puan

ve sıralamayı işaret etmekteydi.

1984 elemeleri: Üç galibiyet de yetmedi

ederal Almanya, dört yıl önce

olduğu gibi bir kez daha Av-

rupa Şampiyonası elemele-

rindeMillî Takımımızla aynı

gruba düşmüştü. Üstelik bu

kez omuzlarında ‘Son Avrupa şam-

piyonu’ ve ‘Son Dünya Kupası fina-

listi’ gibi iki önemli apolet taşımak-

talardı. Elemelerdeki diğer rakiple-

rimizse Avusturya, Kuzey İrlanda

ve Arnavutluk’tu. Açıkçası bu son

zamanlarda düştüğümüz en zorlu

grup sayılırdı zira Federal Almanya

haricinde Avusturya ile Kuzey İr-

landa da son Dünya Kupası’nda en

iyi 12 takımarasına girmişti.

Grupmaçlarımıza 27 Ekim 1982’de

İzmir’de, Arnavutluk karşılaşma-

sıyla başlıyorduk. Bumaç, kâğıt

üzerinde Türkiye için en garanti

maç gibi görünmesine rağmen hayli

çetin geçti vemillîlerimiz müsaba-

kayı anca 86. dakikada Arif Kocabı-

yık’ın attığı golle 1-0 kazanabildi.

17 Kasım’da çıktığımız Avusturya

deplasmanındaysa tutunamıyor-

duk. Anton Polster ev sahibi ekibi

10. dakikada öne geçirirken, 35. ve

36. dakikalarda Bruno Pezzey ve

Herbert Prohaska’nın peş peşe at-

tığı gollerle fark açılıyor, ikinci yarı-

nın başlarındaWalter Schachner’in

de ağları havalandırması sonucu

Avusturya 4-0’lık net bir galibiyet

elde ediyordu.

30 Mart 1983’e gelindiğinde bu kez

Kuzey İrlanda deplasmanındaydık.

Henüz 5. dakikada Martin O’Ne-

ill’dan yediğimiz golle geri düşerken

18. dakikada John McClelland farkı

ikiye çıkarıyordu. Her ne kadar

55. dakikada Hasan Şengün (Dobi

Hasan) farkı bire indirdiyse de bu

golün devamı gelmedi ve karşı-

laşma, ev sahibi ekibin 2-1’lik

galibiyetiyle sonuçlandı.

23 Nisan’da İzmir’de Federal Al-

manya’yı konuk ediyorduk ve tri-

bünlere gelen 70 binin üzerinde se-

yirciyle de Millî Takım tarihinin en

kalabalıkmaçlarından birine çık-

maktaydık. GelgelelimAlmanlar

tribünlerden de etkilenmeyerek

baştan sonra oyuna hükmetmiş ve

Karl-Heinz Rummenigge’nin iki,

Wolfgang Dremmler’in de bir go-

lüyle sahadan 3-0 galip ayrılmıştı.

11 Mayıs’ta Tiran’da Arnavutluk

karşısına çıktığımız maçtaysa ilk

yarıyı 34. dakikada Metin Tekin’in

attığı golle 1-0 önde kapadıysak da

73. dakikada Raşit Çetiner’in ters bir

vuruşla kendi ağlarını havalandır-

ması sonucunda karşılaşma 1-1

sona erecek ve talihsiz bir biçimde

bir puanla yetinmek zorunda kala-

caktık.

Dört maçtır sürmekte olan şanssız-

lıklar serisi, nihayet 12 Ekim’de An-

kara’da oynadığımız Kuzey İrlanda

maçıyla son bulacaktı. Millîlerimiz

karşılaşmadan Selçuk Yula’nın 17.

dakikadaki golüyle 1-0 galip ayrıla-

rak puanlarını beşe yükseltiyordu.

Ancak iki hafta sonrasına gelindi-

ğindeyse, Federal Almanya ile Batı

Berlin’de oynadığımız maçta 5-1’lik

ağır bir yenilgi alacaktık. Almanları

farka taşıyan gollerin ikisini Karl-

Heinz Rummenigge, ikisini Rudi

Völler, birini de Uli Stielike atmıştı.

Millîlerimizin tek golüyse Hasan

Şengün’den gelmişti.

Gruptaki son maçımızdaysa 16 Ka-

sım’da, Ali Sami Yen Stadı’nda

Avusturya’yı ağırladık. İlk bir saati

golsüz geçen mücadelede gol per-

desini 62. dakikada İlyas Tüfekçi

açarken goller bir anda peş peşe

gelmeye başlayacaktı. 69’da Sel-

çuk Yula farkı ikiye çıkarıyor, 71’de

Ernst Baumeister Avusturya’yı

tekrar maça ortak ediyor ve 76’da

Selçuk Yula penaltıdan son sözü

söylüyordu. Millî Takımımız böy-

lece elemeleri sekiz maçta yedi pu-

anla, dördüncü sırada

tamamlamıştı.

1988 elemeleri: 20 yıl sonra gelen sonunculuk

988 Avrupa Şampiyonası

elemeleri geldiğinde Türkiye,

tarihindeki en büyük kura

talihsizliklerinden birini yaşı-

yordu. Büyük turnuvalarda

çoğu zaman hayal kırıklığı yaşasa

da her daim iddialı olan İngiltere,

son iki Dünya Kupası’nda da boy

gösteren Kuzey İrlanda ve güney

Avrupa’nın en sağlam futbol eko-

lüne sahip Yugoslavya ile birlikte

aynı gruba düşenmillîlerimizin

şansı neredeyse daha en başından

büyük ölçüde tükenmişti.

İngiltere, Kuzey İrlanda ve Türkiye,

1986 Dünya Kupası elemelerinde de

aynı grupta yer alırken Adalılar

grupta ilk iki sırayı kapıp finallere

gitmiş, millîlerimiz ise oynadığı

sekiz maçta tek bir puan alabilmiş

ve son sırada kalmıştı. Türkiye o tek

puanını Kuzey İrlanda’dan almıştı

belki ama İngiltere’yle yaptığı iki

maçtaysa kalesinde tam 13 gol

görmüştü.

Elemelere 29 Ekim 1986’da, Split’te

oynadığımız Yugoslavya maçıyla

başladık. Neredeyse hiçbir varlık

gösteremediğimiz karşılaşmada

Zlatko Vujovic ikisi ilk yarıda, biri de

maçın sonlarında olmak üzere üç

gol atarken bir gol de takımın genç

yıldızı Dejan Savicevic kaydetmiş ve

Yugoslavya sahadan 4-0 galip ay-

rılmıştı.

12 Kasım’daysa seyircimiz önündeki

ilkmaçımıza, İzmir Alsancak

Stadı’nda çıkıyorduk. Rakipse

Kuzey İrlanda’ydı. Hayli kısır geçen

karşılaşmada “gol” sesi çıkmadı ve

1984 elemelerinde

üç galibiyetimizden

birini Kuzey İrlanda

karşısında elde

etmiştik.

İzmir’de golsüz berabere kaldığımız İngiltere’denWembley’de 8 gol yedik.