Basic HTML Version
gümüfl madalyayla teselli bulmak
zorunda kalm›fllard›. 1980’deyse bir
bak›ma emanet geri al›nacak ve Ro-
ma’daki finalde Belçika’y› Hru-
besch’in iki golüyle yenen Bat› Al-
manya ikinci kez Avrupa flampiyonu
olmay› baflaran ilk tak›m unvan›n›
elde edecekti.
Böylesine önemli bir baflar›yla giri-
len 1980’ler, Dünya Kupalar›nda
oynanan ama mutlu sonla bitmeyen
iki finale de sahne olacakt›. Bunlar›n
ilkinde, 1982’de ‹spanya’da düzen-
lenen turnuvada, Almanlar ‹talya’ya
3-1’le boyun e¤erken, 1986’da Mek-
sika’da organize edilen ikincisinde
de Maradona’n›n Arjantin’ine
3-2’yle tak›lm›fllard›. Öte yandan
1984 ve 1988’deki Avrupa fiampi-
yonalar›, iki flampiyonluk ve bir de
ikincilik elde ettikleri önceki üç
flampiyonaya nazaran hayal k›r›kl›-
¤›yla geçmifl ve bunlar›n ilkinde ta-
k›m gruptan ç›kamay›p son dörde
kalamazken, ikincisindeyse yar› fi-
nalde, üstelik kendi seyircisi önün-
de, Hollanda’ya boyun e¤erek son
maça ç›kma flans›n› tepmiflti.
Ancak iki y›l sonra, Lineker’›n o
meflhur sözü söylemesine yol açan
yar› final maç›n›n sadece üç gün ar-
d›ndan, Bat› Almanya, 1990 Dünya
Kupas› finalinde, t›pk› dört
y›l önceki gibi Arjantin’le
karfl› karfl›ya gelecek ve Mek-
sika’n›n rövanfl›n› Breh-
me’nin penalt› golüyle ‹tal-
ya’da alarak tarihinin üçün-
cü dünya flampiyonlu¤una
ulaflacakt›.
1992 Avrupa fiampiyona-
s›’nda, turnuvan›n sürpriz
ekibi Danimarka’ya finalde,
1994 Dünya Kupas›’ndaysa
bir baflka sürpriz tak›m Bul-
garistan’a çeyrek finalde kay-
betmek, Almanlar›n futbol
seyircilerini al›flt›rd›¤› hadi-
seler de¤ildi belki, ama Pan-
zerler 1996’da Çek Cumhu-
riyeti’ni Bierhoff’un alt›n go-
lüyle 2-1 devirerek üçüncü
Avrupa flampiyonluklar›n›
kazand›¤›nda (ki o tarihte
kendilerinden baflka henüz
iki flampiyonlu¤u bulunan
bir tak›m dahi yoktu) k›sa sü-
re içerisinde yeniden fabrika
ayarlar›na döndüklerinin de
adeta sinyalini veriyordu.
Ne var ki 1996’daki Avrupa
flampiyonas›, Alman futbolu-
nun muzaffer bir biçimde ta-
mamlad›¤› son büyük turnu-
va oldu. O tarihten bugüne
kadar oynanan dörder Dün-
ya Kupas› ve Avrupa fiampiyonas›n-
da Almanya birer kez final oynaya-
bilirken bu iki finalde s›ras›yla Bre-
zilya ve ‹spanya’ya yenilmekten kur-
tulamad›. K›yaslamak gerekirse
1972-1996 aras›ndaki 13 büyük tur-
nuvada Almanlar 9 kez final oyna-
m›fl ve bu finallerin 5’inde kupaya
uzanan taraf olmufllard›. Biraz daha
istatistiki bir biçimde ifade edilecek
olursa Almanlar, 1972-1996 aras›n-
da kat›ld›klar› büyük turnuvalar›n
yüzde 69’unda finale kal›rlarken bu
finallerin de yüzde 56’s›n› kazanma
baflar›s›n› göstermifllerdi. 1996’dan
sonraki dönemdeyse bu oranlardan
ilki yüzde 25’e, ikincisiyse s›f›ra ge-
riledi.
Fetret Devri sürüyor
16 seneyi devirmekte olan bu fetret
devrindeki ilk büyük flok, 1998 Dün-
ya Kupas› çeyrek finalinde, H›rvatis-
tan karfl›s›nda yaflanan 3-0’l›k hezi-
metti. 2000 y›l›ndaki Avrupa fiampi-
yonas›’ysa tam bir felâket olacakt›.
Zira ilk tur gruplar›nda Romanya, ‹n-
giltere ve Portekiz’le birlikte yer alan
Almanlar, sadece Rumenler karfl›s›n-
da 1-1’le 1 puan alabilmifl, ‹ngiltere
ile Portekiz’e ise s›ras›yla 1-0 ve
3-0’l›k sonuçlarla kaybetmifllerdi.
Üstelik Portekiz’le oynad›klar› son
maçta, grup birincili¤ini garantile-
yen rakipleri sahaya yedek kadro-
suyla ç›km›fl ve buna ra¤men farkl›
bir galibiyet elde etmeyi baflarm›flt›.
Alman futbolu Alman futbolu olal›
belki de böylesine bir zulme maruz
kalmam›flt›.
2002 Dünya Kupas›, barda¤›n dolu
taraf›na bakmay› tercih edenler aç›-
s›ndan, Almanya ad›na hayli baflar›-
l› bir turnuvayd› ve Alman futbolu-
nun üzerindeki kara bulutlar›n da¤›l-
maya bafllad›¤›na delaletti. Öyle ya,
tak›m turnuvaya Suudi Arabistan’›
8-0’la bozguna u¤ratarak bafllam›fl
ve sonras›nda da kalesinde sadece
tek bir gol görerek finale kadar gel-
ngilizlerin ünlü golcüsü
Gary Lineker, 1990 Dünya
Kupas› yar› finalinde Bat›
Almanya’ya seri penalt› vu-
rufllar› neticesinde elendik-
leri karfl›laflman›n ard›ndan
“Futbol basit bir oyundur,
90 dakika boyunca 22 kifli
bir topu kovalar ve sonun-
da hep Almanlar kazan›r”
demifl ve bu söz belki de
futbol aleminin en ünlü ve-
cizelerinden birine dönüfl-
müfltü. Zira Lineker hiç
haks›z say›lmazd›. Alman-
lar, 1960’lar›n sonundan
itibaren büyük turnuvalar›n
hemen hepsinde flampi-
yonluk mücadelesi vermifl
ve bunlar›n dördünde de
mutlu sona ulaflmay› baflar-
m›flt›.
‹ngiltere’nin düzenledi¤i
1966 Dünya Kupas›’nda ev
sahibi ekiple final oynayan
ve uzatmaya giden karfl›-
laflmada skor 2-2’yken Ge-
off Hurst’ün çizgiyi geçti¤i-
ni bugün ‹ngilizlerin bile
gönül rahatl›¤›yla iddia
edemedikleri bir flutunun
gol olmas›n›n da büyük etkisiyle
4-2 ma¤lup olarak ikincilikle yetin-
mek zorunda kalan Bat› Almanya,
o tarihten sonra adeta finallerin de-
¤iflmez ekibi olacakt›. 1972’de tari-
hinin ilk Avrupa flampiyonlu¤unu,
finalde SSCB’yi 3-0’l›k net bir skor-
la devirerek elde eden Panzerler,
kendi evlerinde düzenlenen 1974
Dünya Kupas›’na gelindi¤inde de
turnuvan›n flafl ekibi Hollanda’n›n
“Total Futbol”una aman vermemifl
ve rakibini 2-1’le geçerek 20 y›l
aradan sonra ikinci kez dünyan›n
en büyü¤ü olmufltu.
Almanlar›n kupa kovalamacas›
1976’daki Avrupa fiampiyona-
s›’nda da son ana kadar sürmüfltü
fakat penalt›lara giden final maç›n-
da Hoeness’in neredeyse stad›n d›-
fl›na çekti¤i flutun ard›ndan Panen-
ka’n›n buna taban tabana z›t bir za-
rafetle topun dibine girip Maier’i
avlad›¤› o unutulmaz vurufl gelince
70
TamSaha
Bir zamanlar büyük turnuvalarda finallere abone olan
Almanya, son dönemlerde daha çok “finallerin
k›y›s›ndan dönen tak›m” kimli¤ine bürünmekte.
Almanya kazanmay› unutuyor mu, yoksa Alman
futbolunda yak›n gelecekte bir Rönesans mümkün mü?
‹
Onur Erdem
Almanya art›k kaybediyor!
TamSaha
71