Basic HTML Version
Michel Platini ve Alain Giresse gibi teknik kapasiteleri
en üst seviyede olan iki orta saha oyuncusunu kusursuz
bir biçimde kullanabilmek için özellikle böylesine iki is-
min açt›¤› defansif bofllu¤u doldurabilecek isimler de bir
tak›m için flartt›r. 1980’lerin ilk yar›s›nda dünya futbo-
lunda f›rt›na gibi esen Fransa Millî Tak›m›’nda bu göre-
vi üstlenen iki kifli vard›; Jean Tigana ve Luis Fernandez.
Hatta Tigana’n›n da günümüzün moda tâbiriyle “oyunu
iki yönüyle de oynayan bir oyuncu” olmas› ve ço¤u za-
man Platini ile Giresse’e destek olacak kadar ileriye ç›k-
mas›, Frans›z orta sahas›nda Luis Fernandez’i adeta bir
“savunma bakan›” pozisyonuna tafl›yordu. Evet, tak›m›n
elde etti¤i baflar›larda Platini baflta olmak üzere Giresse
ve Tigana’n›n adlar›ndan çok daha büyük puntolarla
bahsediliyordu belki ama baflar›n›n perde arkas›ndaki
mimarlar›ndan birinin Luis Fernandez oldu¤u da bir ger-
çekti.
2 Ekim 1959’da ‹spanya’n›n Tarifa kentinde hayata göz-
lerini açan Fernandez, e¤er kendisi dokuz yafl›ndayken
ailesi çal›flmak için Fransa’ya yerleflmeye karar verme-
seydi hiç flüphesiz bambaflka bir kariyere sahip olacak-
t›, hatta kim bilir, belki de bu durum Fransa Millî Tak›-
m›’n›n 1980’lerin ilk yar›s›ndaki performans›na olum-
suz yans›yacak, futbol tarihi de bambaflka bir hâl ala-
cakt›. Fernandez, ilk profesyonel sözleflmesini 19 yafl›na
geldi¤inde Paris St. Germain’le imzalad›. O dönemde
kendisi hâlâ ‹spanyol vatandafl›yd› ve ‹spanya Millî Ta-
k›m›’nda da oynayabilecek yeterlilikteydi. Fakat ‹span-
yol yetkililer kendisini keflfetmekte gecikip 21 yafl›nda
Frans›z vatandafll›¤›na hak kazan›nca Fransa Millî Tak›-
m›’n› tercih etmekte tereddüt etmeyecekti.
Fernandez, Fransa formas›n› ilk kez 1982 y›l›nda giydi.
Frans›zlar hâlihaz›rda çok güçlü bir tak›md› ve son
Dünya Kupas›’nda da yar› final görmüfller, hatta finali,
Federal Almanya ile oynad›klar› unutulmaz 3-3’lük
maçta penalt›larla kaç›rm›fllard›. Fernandez’in böylesi-
ne bir tak›mda yer almas› zaten bafll› bafl›na bir baflar›
öyküsüydü fakat onunla birlikte Fransa ç›tay› daha da
yukar›ya tafl›yacakt›. Frans›zlar›n önündeki bafll›ca he-
defse, 1984 y›l›nda ev sahipli¤ini üstlenecekleri Avrupa
fiampiyonas›’yd›.
Turnuvada Platini’nin önderli¤inde Fransa adeta coflu-
yordu. ‹lk maç›nda dönemin en formda ekiplerinden
Danimarka’y› tek golle geçen Frans›zlar daha sonra Bel-
çika’y› 5-0’la sürklase ediyor ve gollerden biri de Fer-
nandez’den geliyordu. Gruptaki son maç›nda da Yugos-
lavya’y› 3-2 yenen Fransa yar› finale yükselmifl, burada
da Portekiz’i uzatmalarda 3-2 devirerek hedefledi¤i fi-
nale ulaflm›flt›.
27 Haziran 1984’te Paris’in Parc des Princes Stad›’nda
oynanan maçta Fernandez do¤du¤u ülkeye karfl› forma
giyiyordu. ‹lk yar›s› golsüz biten maçta dengeyi bozan-
sa ikinci yar›da Platini’nin bir serbest vuruflta belki de
turnuva boyunca kulland›¤› en kötü flutu çekmesi fakat
‹spanya kalecisi Arconada’n›n bu topu tavuklar› k›skan-
d›racak derecede yumurtlamas› oluyordu. Fransa son
dakikada bir gol de Bellone ile buluyor ve maç› 2-0 ka-
zanarak tarihinin ilk Avrupa fiampiyonlu¤unu elde edi-
yordu.
‹ki y›l sonra Frans›zlar Meksika’da bu kez dünya flampi-
yonlu¤unu hedefliyordu. Turnuvaya iyi de bafllam›fllar
ve üç maçta iki galibiyet, bir de beraberlik alarak grup-
tan ç›kt›ktan sonra ikinci turda da son dünya flampiyo-
Real Madrid’in 1960’l› y›llardaki en büyük y›ld›zlar›n-
dan birisi Amancio’ydu. 16 Ekim 1939’da La Coru-
na’da do¤an ve flehrin tak›m› Deportivo’da da futbol
yaflant›s›na ad›m atan Amancio, Deportivo’nun
1962’de La Liga’ya yükselmesiyle ve bu esnada kendi-
sinin de ikinci ligde gol kral› olmas›yla birlikte büyük
kulüplerin dikkatini çekmifl, netice itibar›yla da 1962
yaz›nda Real Madrid’e transfer olmufltu. Amancio’nun
Beyaz fiimfleklere kat›ld›¤› dönem, tak›m›n da önemli
bir de¤iflimden geçmekte oldu¤u dönemdi. 1956-1960
aras›nda üst üste befl kez Avrupa fiampiyonu olan Real
Madrid’de tak›m›n efsaneleri Puflkafl ve Di Stefano
emeklilik ça¤›na gelmiflti. Geriye o mertebede bir y›ld›z
olarak bir tek Gento kalm›flt›. Hâliyle Real’in yeni yete-
neklere ihtiyaç duydu¤u aç›kt› ve bu ihtiyac›n karfl›lan-
mas› do¤rultusunda en çok umut ba¤lanan isim de
Amancio’ydu.
Amancio, kendisine duyulan bu güveni bofla ç›karma-
yacakt›. Hem sa¤ aç›kta hem de sa¤ içte oynayabilen,
sürati ve top tekni¤i sayesinde rakip savunmalar› her
hâlükârda alt etmeyi baflaran Amancio, Real Mad-
rid’deki ilk sezonunda La Liga flampiyonlu¤u yaflad›k-
tan sonra 1963-64 sezonunda Avrupa’da da ad›ndan
fazlas›yla söz ettirecekti. Real Madrid, fiampiyon Ku-
lüpler Kupas›’nda finale kadar geliyor fakat Amanci-
o’nun da ilk 11’de oynad›¤› mücadelede Inter’e 3-1
ma¤lup olmaktan kurtulam›yordu. Bu maç ayn› zaman-
da Puflkafl-Di Stefano ikilisinin boy gösterdikleri son
Kupa 1 finaliydi ve Real Madrid’deki as›l de¤iflim de
bundan sonra bafllayacakt›.
1964 yaz›nda Amancio’nun kariyerinde en önemli
noktalardan biri, belki de birincisi olacakt›. ‹spanya
Millî Tak›m› zorlu eleme sürecinden baflar›yla ç›k›p Av-
rupa’n›n ilk dört tak›m› aras›na girmiflti ve o zamanki
statü gere¤i de bu dört tak›m Avrupa fiampiyonas›’nda
karfl› karfl›ya geliyordu. ‹spanya, ev sahipli¤ini de üst-
lendi¤i organizasyonda yar› finalde Macaristan’› uzat-
malarda Amancio’nun att›¤› golle 2-1 ma¤lup etmiflti.
‹spanyollar›n finaldeki rakibiyse son flampiyon
SSCB’ydi. ‹spanya bu maç› da 2-1 kazanarak Avru-
pa’n›n zirvesine ç›karken tak›mda Luis Suarez ile birlik-
te en çok y›ld›zlaflan iki isimden biri de Amancio olu-
yordu.
Amancio’nun millî tak›mlar düzeyinde Avrupa flampi-
yonlu¤u yaflad›ktan sonra bu baflar›y› kulüpler seviye-
sinde de tatmas›ysa iki sene sonra gerçekleflecekti.
1965-66 sezonu fiampiyon Kulüpler Kupas›’nda Feye-
noord, Kilmarnock, Anderlecht ve Inter’i eleyerek fina-
le kalan Real Madrid, Heysel Stad›’nda oynanan final-
deyse Partizan’la karfl›laflt›. Finale gelene kadar tak›m›
ad›na dört kez rakip fileleri sarsan Amancio, finalde de
1-0 geriye düflen tak›m›n› 1-1’lik beraberli¤e tafl›yan
kritik gole imzas›n› att›. Sonras›nda bir gol daha bulan
Real Madrid böylece sahadan 2-1 galip ayr›l›yor ve
toplamda alt›nc› Avrupa flampiyonlu¤unu kazan›yordu.
Real Madrid formas›n› neredeyse 37 yafl›na kadar terle-
ten Amancio, Beyaz fiimfleklerde geçirdi¤i 15 sezonda
dokuz kez La Liga flampiyonlu¤u yaflama baflar›s›n›
gösterdi. Üç kez de Kral Kupas›’n› kucaklayan baflar›l›
oyuncu, ayr›ca 1968 ve 1969’da La Liga’da gol krall›-
¤›na da ulaflt›. 1976’da futbolu b›rakmas›n›n ard›ndan
Beyaz fiimfleklerin genç tak›mlar›nda teknik adaml›k
görevinde de bulunan Amancio, 1984-85 sezonunda
k›sa bir süreli¤ine A tak›mda da görev ald›.
Bu ay Real Madrid’in 1960’lardaki efsane ismi Amancio 75, Fransa’n›n tarihindeki ilk Avrupa
flampiyonlu¤unun mimarlar›ndan Luis Fernandez 55 ve futbol dünyas›n›n gördü¤ü en büyük
santrforlardan Marco van Basten de 50 yafl›n› geride b›rakmaya haz›rlan›yor. TamSaha olarak
yaflayan efsaneleri tebrik ediyor, kendilerine uzun ömürler diliyoruz.
Onur Erdem
TamSaha
95
Nice mutlu senelere!
94
TamSaha
Amancio Amaro Varela
Luis Fernandez
Amancio - Fernandez - Van Basten