Basic HTML Version
94
TamSaha
TamSaha
95
Hayat›n çarklar›, de¤iflmez kanunla-
r›yla dönmeye devam ediyor. Ve bu
kanunlar›n belki de tek de¤iflmez
gerçe¤i ölüm, her gün yeni birilerini
al›p götürüyor aram›zdan. Kas›m
ay›nda da bu gerçe¤e ac› kay›plarla
teslim olduk iflte. Önce Galatasaray
Kulübü’nde futbolcu, yönetici ve
teknik adam, Millî Tak›mlarda da
Teknik Komite Üyeli¤i görevlerinde
bulunan, ard›ndan spor yazar› ola-
rak büyük hizmetler veren ve “hü-
cum futbolu”nun büyük savunucu-
lar›ndan biri olarak sivrilen Do¤an
Kolo¤lu’nu, ard›ndan da Türk spor
yazarl›¤›n›n dev ismi, 1 numaras›
Necmi Tanyolaç’› kaybettik.
‹lk ac› haber Do¤an Abiden geldi.
Uzun zamand›r tedavi gören Kolo¤-
lu, 86 yafl›nda ayr›ld› aram›zdan. 15
Kas›m günü Levent Camii’nde Cuma
namaz›n› müteakip k›l›nan cenaze
namaz›ndan sonra Zincirlikuyu’daki
aile kabristan›na defnetti¤imiz Do-
¤an Kolo¤lu, 1927 y›l›nda Trab-
zon’un Sürmene ilçesinde dünyaya
gelmifl, futbol adaml›¤›n›n yan› s›ra
gazeteci ve araflt›rmac› yazar kimli-
¤iyle Türk bas›n›n›n önemli isimle-
rinden birisi olmufltu. Hürriyet Ga-
zetesi spor servisi müdürlü¤ü ya-
pan, Akflam, Milliyet, Sabah ve Va-
tan gazetelerinde çal›flan Ko-
lo¤lu, Türkiye Spor Yazarlar›
Derne¤i’nin (TSYD) kurucu
üyelerindendi. 1981-1984
y›llar› aras›nda TSYD’nin
Genel Baflkanl›¤›’n› da yap-
m›flt›. Türk bas›n›n›n duayen-
lerinden Öcal Uluç, Do¤an
Kolo¤lu’nun vefat›n›n ard›ndan flu
sat›rlar› kaleme al›yordu:
“Hey gidi koca Do¤an A¤abey
hey!..
Galatasaray’da, Millî Tak›m’da fut-
bolculuk, hocal›k, yöneticilik, sonra
bas›n; yaz› iflleri, spor servisi mü-
dürlükleri, yazarl›k; sosyal hayatta
çok yönlü çal›flmalar ve yöneticilik-
ler ve 86 yafl›nda ‘Elveda!..’
Do¤an A¤abey’in kardefli de ‘gaze-
teci idi’ ve gazetecili¤e ‘spor yazar›’
olarak bafllam›fl, sonra bas›n›n ‘res-
mi görevler’ de dâhil, baflka bölüm-
lerine geçmiflti, sevgili Orhan Ko-
lo¤lu!..
Dahas› da var; babalar› Sadullah Ko-
lo¤lu, Libya’da yaflayan bir Türk ai-
lesinin çocu¤u idi, Türkiye’de oku-
mufl ve valili¤e kadar yükselmiflti;
Bingazi Emiri Sunusi’nin Türk hükü-
metinden ricas› ile ‘3 y›l izin verile-
rek’ Bingazi’ye gitmifl, sa¤l›k bakan›
olmufl, ‘Libya Devleti kurulunca’ da
‘kral olan’ Sunusi taraf›ndan ‘baflba-
kanl›¤a atanm›flt›!..’
Do¤an A¤abey, ‘gerçek anlam›’ ile
‘duayenimiz idi’; yol göstericimiz ve
‘yanl›fllar›m›z›n, hatalar›m›z›n söy-
leyeni’ oldu!..
fiimdi, babas›n›n yan›nda; mekân›
cennet olsun ve geride kalan bizle-
re, ailesi baflta olmak üzere, Allah
sab›r versin!..”
Do¤an Abiyi kaybetmenin üzüntü-
sünü hazmedemeden bir dev daha
ayr›ld› aram›zdan... “Kral” lakapl›
Necmi Tanyolaç’› da Kas›m ay›nda
verdik kara topra¤a. TSYD’nin kuru-
cusu Necmi Tanyolaç, 85 yafl›nda
hayata gözlerini yumdu. Tanyolaç,
meslek hayat› boyunca baflar›l› ga-
zetecili¤i, dik duruflu ve yetifltirdi¤i
onlarca büyük gazeteci ile yaflarken
adeta ölümsüzleflmiflti...
1928 y›l›nda ‹skeçe’de do¤an Nec-
mi Tanyolaç, 1950 y›l›nda gazete-
cili¤e bafllad›. TSYD’nin kurucula-
r›ndan olup dernekte 1970-1972
ve 1981-1984 y›llar› aras›nda Ge-
nel Baflkanl›k yapan Tanyolaç, ara-
l›ks›z olarak 20 sene Gazeteciler
Cemiyeti Yönetim Kurulu üyeli¤in-
de bulundu, bir dönem de baflkan-
l›k yapt›. Zaman, Son Posta, Tercü-
man, Spor, Milliyet, Günefl, Sabah,
Yeni As›r, Fotospor, Meydan gaze-
telerinde yazar ve yönetici olarak
çal›flan Tanyolaç, Tercüman Ga-
zetesi Spor Sorumlu Müdürü, Gü-
nefl Gazetesi Spor Yönetmeni ve
baflkanvekili görevlerinde bulun-
du. Tanyolaç’›n ayr›ca “Arka Pen-
cere” isimli bir de kitab› bulunu-
yor.
Büyük Usta için 28 Kas›m günü ön-
ce TSYD’nin Levent’teki merkezin-
de bir tören düzenlendi. Sonra da
fiiflli Camii’nde k›l›nan ö¤le namaz›-
n›n ard›ndan k›l›nan cenaze nama-
z›n› müteakip Feriköy Mezarl›¤›’na
defnedildi Necmi Abi. Biz yine kale-
Kas›m ay› ac› ve hüzünle çöktü spor dünyas›n›n üzerine. Önce “hücum futbolu”nun büyük
savunucular›ndan Do¤an Kolo¤lu a¤abeyimizi yitirdik, ard›ndan Türk spor yazarl›¤›n›n dev ismi,
1 numaras› Necmi Tanyolaç’› verdik topra¤a...
Do¤an Kolo¤lu - Necmi Tanyolaç
‹ki dev adama elveda
mi, “Kral”› çok yak›ndan tan›yan bir
büyük ustaya, Öcal Uluç’a ve onun
Türkiye gazetesindeki “Art›k öksü-
züz!..” bafll›kl› yaz›s›na b›rakal›m...
“Bugün, Türkiye’de ‘spor gazeteci-
li¤i’ bir meslek hâline gelmiflse!..
Bugün, hâlâ ‘spor sayfalar›’, birinci
sayfa dâhil, di¤er bütün sayfalar-
dan daha fazla ve hatta daha önce
okunuyorsa!..
Bugün, genç / ihtiyar / kad›n / er-
kek binlerce spor gazetecisi ceple-
rinde ‘sar› / sürekli / fleref bas›n
kartlar›’ tafl›yorsa!..
Bugün, onca spor gazetecisi, yo-
rumcusu, ‘profesyonel olarak’ yaz›
yazacak sayfalar, ‘profesyonel ola-
rak’ ekrana ç›kacak TV’ler, mikro-
fonun önüne ‘profesyonel olarak
oturacak’ radyolar bulabiliyorlar-
sa!..
Bugün, bu mesle¤in ‘ayr› ve güçlü’
bir meslek kuruluflu varsa!..
‹flte bütün bu ‘… sa’lar›n’ alt›nda
‘imzas›’ olan, ‘büyük pay›’ olan, da-
has› ‘ruhu’ olan , ülke bas›n›nda
‘spor gazetecili¤i ve sayfalar› at›l›-
m›n›n önderleri ve liderleri’ olan ‘3
Büyük fief’ten sonuncusunu’ da
kaybettik; art›k öksüzüz!..
Adnan Ak›n… Nam›k Sevik… Nec-
mi Tanyolaç!..
Tanyolaç, rahmetli 1968’de Kemal
Il›cak’›n Tercüman Gazetesi’nde
‘Ankara Spor Muhabiri olarak göre-
ve bafllad›¤›mda’ benim flefim oldu,
taaa Günefl Gazetesi kuruldu¤unda,
o gazeteye geçifline kadar!..
Onca y›l onunla beraber çal›flt›m,
onun ‘rahle-i tedrisinden geçtim’ ve
ondan çok fley ö¤rendim!..
Bak›n›z, ‘bugünlerde hayal
bile edilemeyecek’ bir ‘ga-
zeteci itibar›n›n sahibi ol-
may›’ mesle¤in ‘ilk prensibi’
hâline getiren ‘büyük’ flef-
lerdi, onlar!..
En büyük kulüplerin bafl-
kanlar› ve yöneticileri bile ‘onlar›
ziyarete randevu alarak gelir, oda-
lar›na ceketlerinin dü¤melerini ilik-
leyerek’ girerlerdi!..
‘Onlar›n zaman›nda’, bir spor ga-
zetecisine, bir spor yazar›na bir ku-
lüp baflkan›n›n, bir kulüp yönetici-
sinin, bir antrenörün, spor teflkilat›-
n›n, federasyonlar›n en tepelerinde
oturanlar›n, de¤il hakaret etmeleri,
s›radan bir sözlü tacizde bulunma-
lar› bile, ‘özür dilenmesine kadar
giden’ bir ‘büyük flefler tepkisi ile’
karfl›lafl›rd›!..
Kimse kusura bakmas›n, ‘o günler-
den’, b›rakt›m baflkanlar›, s›radan
yöneticilerin bile, hem de TV’lerin
canl› yay›nlar›nda spor müdürleri-
ni, fleflerini, spor gazetecilerini
azarlad›¤› günlere geldik!..
O fleflerin zaman›nda ‘spor gazete-
cili¤i’ günün 24 saati, haftan›n 7,
ay›n 30, y›l›n 365 günü ‘izin ve has-
tal›k hariç’ kesintisiz ve nefes nefe-
se yap›l›r; aralar›ndaki rekabet, ser-
vislerine, sayfalar›na ve elbette ça-
l›flanlar›na yans›r, bunun sonucu
olarak da ‘gazeteler birinci de¤il,
spor sayfalar›ndan okunmaya’ bafl-
lan›rd›!..
Necmi Tanyolaç, evet flefimizdi,
ama onun ötesinde a¤abeyimiz,
hocam›z, önderimiz, liderimiz,
dostumuz, arkadafl›m›z, meslekta-
fl›m›zd›; ‘samimiyet ile laubalilik
aras›ndaki s›n›r›’, onun söz ve uya-
r›lar› de¤il, ‘görünmeyen ama elle
tutulur hâle gelen’ kiflili¤i kesin çiz-
gilerle çizerdi!..
Hiç unutamam, sevgili kardeflim
H›ncal Uluç’un spor yazarlar› tri-
bününe ‘sar›- k›rm›z› kaflkol ile gel-
di¤i’ günlerdeki bir hat›ram›!..
Bir TSYD genel kurulu s›ras›ndayd›,
sohbet ediyorduk, dedi ki; ‘Ben dâ-
hil herkes çok k›zd›, söylendik, yaz-
d›k çizdik H›ncal’a. Kerata, ‘Sobe’
dedi ve saklambaç oyununu bitirdi.
Ne dersek diyelim, ne yazarsak ya-
zal›m, art›k ‘tarafs›z›z’ diye saklan-
ma dönemi kapand›.’
‹flte o kadar ‘gerçekçi, ileriyi gören’
ve de ‘Sezar’›n hakk›n› Sezar’a ve-
ren’ bir dev, mesle¤imizin bir an›t
adam› idi, o!..
‘Gidenin ard›ndan’, klasik söylem-
lerden biridir; ‘Yeri dolmaz’ sözü!..
‘Yerinin dolmad›¤›n› ve de dolma-
yaca¤›n›’, o yaflarken gördük, ‘flim-
di art›k yok’; içimiz, yüre¤imiz s›z-
layarak anacak ve arayaca¤›z,
onu!..
Mekân› elbette cennet oldu, bizle-
rin, hepimizin bafl› sa¤ olsun!..”