Previous Page  63 / 84 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 63 / 84 Next Page
Page Background

61

FUTBOL GELİŞİM /

EĞİTİM

ÖNERİLER

1.

İletişim sağlayıcı olun

(iyi bir dinleyici olmak ve geri

bildirimsağlamak burada önemlidir).

2.

Çocukların/Gençlerin ihtiyaçlarını tanımlayın ve kendi

ihtiyaçlarınızla onlar arasında denge kurun.

3.

Yaklaşımlar ve empati geliştirin: Onların yaşındayken

ne durumda olduğunuzu, neler yapabildiğinizi ve neleri

yapamadığınızı, yetersizliklerinizi hatırlayın; dolayısıyla

şimdi yapabildiklerinizden dolayı, onların henüz bu yaş-

larda yapamadıklarını yargılamayın. Onları anlamaya çalı-

şın ve şu anda yapamadıklarını zamanla yapabilecekleri-

ne dair onlara duyduğunuz inancı aktarın.

4.

“Dersler çıkarabilecekleri” aktivitelerin ve deneyimle-

rin akıllarında kalacağını hatırlayın ve buna yönelik çalış-

malar ve etkinlikler de geliştirin.

5.

Seminerler ve eğitim programlarını araştırın; çocuklar

vegençlere sadece futbol temelli beceri öğretmeyin, ay-

rıca iletişim, sosyal etkileşim, insani değerleri de öğretin.

Bütün bunlar size özellikle çocukların ailelerinin de des-

teğini sağlarken ve onlarla iletişim kurarken de gerekli

olacaktır. Daha da önemlisi, gençlerin yaşamlarının her

aşamasında bütün bunları kullanmalarına neden olacak-

tır. Oyuncularınızın iyi bir futbolcu olması yanında, iyi bi-

rer insan olmaları için de çaba göstermek gerekir.

6.

Demokratik liderlik stili, büyüme ve gelişme için en iyi

çevreyi yaratır; bu yüzden antrenör grup amaçları ve ona

ulaşacak adımlarını çizmelidir.

7.

Otoriter antrenörlükstili, antrenmanve/veyaoyunlarda

daha az yıkıcı davranış üretir gibi gözükür. Buna rağmen

antrenörlerin bulunmadığı ortamlarda ya da oyuncu baş-

ka bir takıma transfer olduğunda, oyuncunun yaratacağı

çatışmalar hızla artar.

8.

Antrenörler olarak, oyuncularınız kötü davrandığında

veya uygun görmediğiniz davranışlarda bulunduğunda

kızmaya, üzgüngörünmeyehakkınız vardır. Buna rağmen,

kötü davranışları ve çocukta olmayan (ama olması gere-

ken) davranış biçimlerinin açıkça belirtilmesi daha yararlı

olacaktır.

9.

Saldırgan davranışlar, çocuk için tatsızdır; Bu, günlük

yaşamla da yakından bağlantılıdır ve gelecekleri açısın-

dançokönemlidir. Fakat spor ortamlarında çocuğu spor-

la ilgili bir geleceğe (ve elbette gerçek dünyaya da) hazır-

larken, karşısındakine zarar verme amacı gütmeyen, ama

sporun gerektirdiği mücadele gücünü

ortaya koyan

“istekli ve tutkulu” davranışların da, sporda yeri olduğu

uygun bir dille anlatılmalıdır.

Burada öncelikle

“mücadele gücü”

ile

“saldırganlık”

arasındaki farkın ve dengenin iyi anlaşılması ve

“hırs”

duygusunun ne olduğunun yerli yerine oturtulması sağ-

lanmalıdır.

Özellikle sporda çokça dile getirilen “hırs”

duygusunun bu yaşlardan başlayarak oyunculara iyi

aktarılması ve onlarca da iyi anlaşılması gerekir:

Öncelikle,

aşırı hırsın

, hem sosyal hayatta ve kendi doğal

çevremizde, hemde sporda

yıkıcı ve zarar verici

etkileri

olduğunu görmek ve kabul etmek gerekmektedir. Bu du-

rum, fiziksel ve ruhsal sağlık için de yıkıcı etkiler doğur-

maktadır.

Başarılı veüretkenolmak için “hırs” duygusudeğil,

doğru

bilgi, kararlılık ve azim, sabır, hayal gücü ve yaratıcılık,

özgüven ve inanma

gibi yüksek insani duygulara ve de-

ğerlere sahip olmak önemlidir. Bu anlamda “hırs” duygu-

su, insanın yüksek ve birincil duygularından biri değildir

ve

temelindekorku, kaygı, güvensizlikveöfke

gibi duy-

guların yattığı bir ruh halini ortaya koymaktadır.

Bu yüzden sporda hırs ile mücadele gücü arasındaki far-

kı iyi anlamak ve aktarabilmek önemlidir.

Aşırı hırs zarar

verir.

Burada antrenörler için önemli olan, oyuncunun iç-

sel motivasyonunun destekleyeceği

mücadele gücünü,

azim ve kararlığını geliştirmek;

futbola “sinir küpleri”

değil, sabırlı, özgüvenli, bilgiyi doğru bir şekilde yapılan-

dırabilen ve hatalarından dersler çıkarabilen oyuncular

kazandırmaktır.

10.

Çocukların açıkça belirlenmiş limitlere ihtiyaçları var-

dır. Anti sosyal davranışlar belli sonuçlar doğurur. Kimi

zaman çocuğun cezalandırılmaya ihtiyacı olduğunu his-

setsek bile, onun ne zaman kurallara uymaya hazır olaca-

ğını bilmemiz gerektiğini de unutmamamız gerekir.

11.

Çocuk ve gençlerin, (eğer varsa) yanlış davranışlarının

nedenleri belirlemek ve bu yanlış davranışlarını düzelt-

mek için, yeterince büyüdüklerinden emin olduktan son-

ra, tartışmalar ve ikna yöntemleri, eğitim ve onları geliş-

tirmek adına en iyi araçlardır.

12.

Disiplinle ilgili antrenmanlar çocuğun gelecek kapasi-

tesinde, toplumun üyesi olmasında çok önemli ve sürekli

etki olarakgözükür. Bukonuda

ailelerinkatılımı

güçlüol-

malıdır, onların da buna alıştırılmaları gerekir. Ancak eği-

timsel amaçlar ve süreçleri bizzat antrenörün sağlaması

ve yönetmesi gerçeği de unutulmamalıdır.