TamSaha 183. Sayı / Şubat 2020

Deplasman-iç saha ayrımı yapma- danmaçlarımızı rahatça kazanıyor- duk. O sıralar Trabzonspor sekiz sezonda altı şampiyonluk yaşadı ve beşinde ben kadrodaydım. Son şampiyonlukta ise Galatasaray’a transfer olmuştum. Ama orada da 14 yıl sonra gelen şampiyonluğu tattım, ardından da futbolu bıraktım. Neredeyse tamamen Trabzonlular- dan oluşan bir takımın dışarıdan gelen ender oyuncularından birisi olarak bir sıkıntı yaşamış mıydınız? Hayır, hiç yaşamadım. Çok kolay kabullendiler beni. Ayrımyapma- yan, sıcakkanlı ve insanları seven bir yapımvar. Şehirle de takım arkadaşlarımızla da müthiş bir şekilde bütünleşmiştik. Şampiyon- luklar da bu bütünleşme sayesinde geldi zaten. Trabzon’da hiç yabancı- lık çektirmediler bana. Taraftar da sahip çıktı, oyuncular da. Oranın bir evladı gibi davranıldı hep. Tribünden taktik verirlerdi Avni Aker’in unutulmaz atmosferinden söz etsek biraz... Trabzonspor taraftarı futbolu çok iyi biliyor. Hatta şöyle söyleyeyim; daha o zamanlarda yüzlerce kadın taraftar gelirdi tribünlere. Kadınla- rın futbolla bu kadar ilgili olduğu bir kentte bir de erkekleri düşünün. Tribünlerdekiler bağırarak sahada ne yapmamız gerektiğini söyler, taktik verirlerdi bize. Düşünün oradaki atmosferi. Deplasmanlarda bile tribünlerin yarısından fazlasını bizim taraftarımız dolduruyordu. Başarı da olduğu için her yere geliyorlardı. Rakip oyuncularla diyaloglarınız nasıldı o dönemler? Her şeyden önemlisi saha dışında dosttuk. Maçlardan sonra sahadaki rakiplerimizle bir yerlerde buluşur, uzun uzun sohbetler ederdik. Ben Trabzon’dayken günde bir uçak gelirdi. O nedenle gelenmecburen kalıp ertesi gün dönerdi. Biz de gece rakip takımın oyuncularını kaldık- ları otelden alıp yemeğe götürür- dük. İç içeydik yani. Şimdi ki gibi değildi bizimdönemimiz. Şamil Ekinci harika bir insandı Efsane başkan Şamil Ekinci’yi nasıl tanımlarsınız? Harika bir insan ve harika bir başkandı. Gördüğümbaşkanların içinde en iyilerinden birisiydi. Çok severimkendisini (gözleri doluyor). Biraz duygulandım, bu ara çok hasta çünkü. Unutulmaz güzellikte günler yaşadık birlikte. Ne maddi ne manevi sorun yaşadık. Böyle bir başkandı o. Üstelik Trabzonlu da değildir, Kırşehirlidir. Trabzon’da bir un fabrikası vardı. Ama bir Trabzonludan daha çok Trabzon’a faydası olmuştur. Bir de Süha Akçay diye bir yöneticimiz vardı. Takımdan sorumluydu. O nedenle sürekli irtibat halindeydik. O da çok iyi bir insandı. Rahmetli oldu. Bütün yöneticilerimizle abi-kardeş gibiydik. Hiç sorun yaşamadık. Bize sadece futbolu düşünecek atmosferi sağladılar. Sadece Trabzonspor’a has bir durumdu bu. Küçük bir şehir olduğu için yöneti- cilerle hep iç içeydik. Her yerde kar- şılıyor, bir derdimiz olduğu zaman gidip konuşabiliyorduk. Galatasa- ray’a transfer olduktan sonra yöneticilerin çoğunu görmedimbile. Sadece futbolla ilgili olan yönetici- lerle hasbihal edebiliyor, diğerlerini göremiyorduk. Peki, Ahmet Suat Özyazıcı ve Özkan Sümer... Trabzonspor’da iki hoca ile çalıştım zaten. İki hocamızın da çok emeği var. İkisi ile de çok çok güzel günler geçirdik. Üst üste gelen şampiyon- lukların temelinde yatan faktörler- den biri de onlarla hoca-öğrenci ilişkisinden ziyade abi-kardeş ilişkisi içinde olmamızdı. Her ikisin- den de çok şey öğrendik. Allah razı olsun. Mesleğimizde bir yerlere geldiysek onların katkısı çok büyük. İkisi de çok iyi hocaydı. Aralarında fark var mıydı? Özkan Hoca için “biraz daha despot”, Ahmet Suat Hoca için ise Trabzonspor ilk şampiyonluğunu 1975-76 sezonunda elde etmişti. Soldan sağa ayaktakiler: Kadir Özcan, Tuncay Mesçi, Necati Özçağlayan, Şenol Güneş, Ali Yavuz, Cemil Usta. Oturanlar: Hüseyin Tok, Turgay Semercioğlu, Bekir Barçın, Mehmet Cemil Altın, Ahmet Ceyhan 1976-1977 sezonunda lig şampiyonu olan, ayrıca Türkiye Kupası ve Cumhurbaşkanlığı Kupası’nı müzesine götüren Şampiyon Kulüpler Kupası’nda Liverpool’u 1-0mağlup eden Trabzonspor. Soldan sağa ayaktakiler: Cemil Usta, Ali Yavuz, Necati Özçağlayan, Şenol Güneş, Kadir Özcan, Necmi Perekli. Oturanlar: Ali Kemal Denizci, Turgay Semercioğlu, Ahmet Ceyhan, Bekir Barçın, Serdar Bali. 48 49