TamSaha 183. Sayı / Şubat 2020

28 ken Dragan Holcer, Mirsad Fazla- gic’ten aldığı topu bekletmeden Dragan Dzajic’e aktardı. Bu pası göğsüyle yumuşatan Dzajic, ardından sol ayağıyla müthiş bir şut çıkardı ve topu Banks’in koruduğu kalenin tavanına astı. Maçın son anlarındaysa İngilte- re’den Alan Mullery, Yugoslav oyuncu Dobrivoje Trivic’e yaptığı müdahale sonrasında, hakem Jose Maria Ortiz tarafından oyun- dan ihraç edildi. Onun ihracından yaklaşık bir dakika sonra da maçta son düdük çalıyor ve Yugoslavya, finalde İtalya’nın rakibi oluyordu. Bu sonuçların ardından SSCB ile İngiltere üçüncülükmaçına çıkar- larken, İngilizler, aradan geçen üç günde oynayabilecek duruma gelmiş olan Geoff Hurst’ü hemen ilk on birlerine yerleştirmişti. Bunun faydasını görmekte de gecikmediler ve Hurst önce ilk ya- rıda Bobby Charlton’ın attığı golde asisti yapan isimoldu, sonra da ikinci yarıda bizzat kendisi ağları havalandırarak takımının 2-0’lık galibiyetinde başrol oynadı. İngilizlerin elde ettiği bu üçüncü- lük, aradan yarımasırdan fazla zaman geçmesine rağmen hâlâ İngiltere’nin Avrupa Şampiyonası tarihinde elde ettiği en iyi derece olma özelliğini koruyor. Final karşılaşması, üçüncülük maçının bitiminden yaklaşık iki buçuk saat sonra, yine Olimpiyat Stadı’nda oynandı. Günün ilkmaçını 70 bin civarında futbolsever izlerken, final maçının başlamasına doğru bu sayı 85 bine çıkmıştı. Maçın başından itibaren oyunun kontrolü Yugoslavların eline geçmişti ve on binlerce taraftarı da İtalya’nın dengeyi sağlayabil- mesi için yeterli olmamıştı. Yugoslavlar, bu noktaya gelene kadar Fransa ve İngiltere karşı- sında elde ettikleri sonuçların hiç de tesadüfi olmadığını kanıtlar bir oyun ortaya koyuyordu. Nitekim 39. dakikada da yarı final maçının yıldızı Dzajic yine klasını konuş- turarak Dino Zoff’u avlıyor ve Yugoslavya’nın devreyi 1-0 önde tamamlamasını sağlıyordu. Ancak Zoff, özellikle ikinci yarı- daki performansıyla İtalya’yı ipten alan isim oluyordu zira bu devrede de atak oynayan taraf Yugoslav- ya’ydı ve Yugoslav forvetlerin peş peşe girdiği gol pozisyonlarında onlara en çok direnen isimZoff’tu. Böylece fark daha fazla açılma- mıştı. Görünüşe göre Yugoslavya en kötü ihtimalle 1-0’lık bir skorla da olsa maçı kazanıp kupanın sahibi olacaktı. Lâkin karşılaşma- nın bitimine 10 dakika kadar bir zaman kalmışken, İtalya’nın Yugoslavya ceza sahası önünde kazandığı bir serbest vuruşla birlikte işler tersine döndü. Maçın İsviçreli hakemi Gottfried Dienst, Yugoslav oyuncuların kurduğu barajı düzeltmeye çalışırken Angelo Domenghini gelip topa vurdu ve o top da gidip ağlarla buluştu. Yugoslav oyun- cuların önce şaşkın bakışları, sonra da itirazları arasında hakem Dienst golü verdi ve bu tartışmalı karar sonrasında da maçta normal süre 1-1’lik beraberlikle tamamlandı. Akabinde yarım saatlik uzatmalar oynandı ama sonucun yine değişmemesi üzerine taraflar, iki gün sonra aynı yerde bir kez daha buluşmak üzere sahayı terk etti. İtalya’nın teknik direktörü Ferrucio Valcareggi, iki günlük bir aranın ardından çıkılan tekrar maçında, ilkmaçta oynamayan beş oyuncuyu sahaya sürerken, Yugoslavya cephesinde tek deği- şiklik, Ilija Petkovic’in yerine Idriz Hosic’in forma giyiyor olmasıydı. Yugoslavlar, bu durumun yarattığı fiziksel dezavantajı fazlasıyla hissedince, ortaya iki gün öncekinden tamamen farklı bir tablo çıktı. İtalya’nın taze kuvvet- lerinden biri olan Luigi Riva ilk dakikalardan itibaren Yugoslav kalesi önünde hayli etkili oluyor ve 12. dakikada Angelo Domeng- hini’nin sağ kanattan yaptığı ortaya yaptığı vuruşla Pantelic’i çaresiz bırakarak Yugoslavya ağlarını havalandırıyordu. İtalyanlar, bu golden sonra da yor- gun Yugoslav takımı önünde etkili olmayı sürdürdü. 31. dakikada sahneye çıkan Pietro Anastasi, Pantelic’i ikinci keremağlup eden isimoluyor ve İtalya 2-0’lık üstün- lüğü yakalıyordu. Bundan sonra İtalyanların yapacağı şey, bu skorumümkünmertebemuha- faza etmek olacaktı. Yugoslavların da zatenmaçı herhangi bir şekilde çevirecek halleri kalmamıştı ve bunun sonucundamaçta kalan neredeyse bir saatlik süre içinde kayda değer herhangi bir gelişme olmadı. Sürenin yavaş yavaş eriyip tamamlanmasıyla birlikte de İtalya, II. Dünya Savaşı sonrasında ilk kez büyük bir uluslararası turnuvada zafere ulaşarak, yıllardır yaşadığı hayal kırıklıkla- rına nihayet bir son vermiş oldu. Bu zafer, halen daha İtalya’nın kazandığı tek Avrupa şampiyon- luğu olma özelliğini taşıyor. Kaptan Facchetti