TamSaha 180. Sayı / Kasım 2019

Loret Sadiku 94 95 Savaş sebebiyle mülteci konumuna düşen Kosovalı Arnavut bir ailenin çocuğu olarak İsveç’te büyüdü. Bir mülteci çocuğu olmanın zorladığı hayat mücadelesinin kendisine güç ve olgunluk kazandırdığını söylüyor. JonasThern’le uzun süre çalışmanın bir başka avantajı olduğunu vurguluyor. Ülkemize Mersin İdman Yurdu forması ile girip şimdilerde Kasımpaşa için ter döken orta saha oyuncusu, Millî Takımımız için de “Oyuncuların gözünde 2002’deki tutkuyu görüyorum” diyor. RasimArtagan Bir mülteci çocuğu her şeyin en iyisini yapmak zorunda 2 8 Temmuz 1991 Priştine doğum- lusun. Hayat hikâyenin hüzünlü başladığını biliyoruz. Çocuk yaşta yaşadıklarını bize anlatabilir misin? Priştine’de doğdum ama ben doğduktan sonra maalesef savaş başladı. Bu sebeple Kosova’dan ayrılmak zorunda kaldık. İsveç’e gittik ve mülteci olarak yaşa- maya başladık. Tabiî ki bu benim çocukluğuma denk gelen bir dönem. Özellikle annemve babam için çok zor bir dönemdi. Fazlasıyla çalışmak zorundalardı hayatta kalabilmek için… Ama ben bunu bir çocuk olarak çok fazla hissetmedim. Sonuçta çocuğun nerede büyüdüğü çok fazla önemli değil. Sadece gitti- ğimyerde dışarı çıkıp arkadaşla- rımla oynamak istiyordum. Aileni tanıyabilir miyiz? Annen, baban ne işle meşgullerdi. Annemyaklaşık dört yıldır çalış- mıyor. Ondan öncesinde yaşlı- larla birlikte çalışıyordu. Depresyona girdi ve bu sebeple çalışmayı bıraktı. Babam fabrikada çalışıyor. Benden 1 yaş büyük bir ağabeyimvar. O da babamla birlikte fabrikada çalışıyor. Şu anda iyi durumdalar ama bu iyi duruma gelmeleri yaklaşık 20 yıllarını aldı. Bir de kız kardeşimvar. O da yaklaşık 10 yıl önce Kosova’ya geri döndü ve orada yaşamaya devam ediyor.