TamSaha 246. Sayı / Mayıs 2025

Saha içinde sa ğ lambir oyun aklı, saha dı ş ında sessiz bir bilgeydi. Agostino Di Bartolomei, sadece Roma’nın kaptanı de ğ il; bir ş ehrin kırgın gururuydu. Bu, sessizli ğ in yankısıyla yazılmı ş bir futbol hikâyesidir. 66 67 Olcay Deniz Çilingir utbol sahalarında kaptanlık sadece bir pazubent de ğ ildir. Bazen bir ş ehrin karakterini ta ş ımaktır. Bazen omzunda tribünlerin tümyükünü ve kalbinde bir halkın kırgınlı ğ ını ta ş ımaktır. Agostino Di Bartolomei, Roma için i ş te tamda böyle bir kaptandı. Tor Marancia’nın toprak sa- halarından Roma Olimpiyat Stadyumu’na uzanan ya ş amı, sadece bir kariyer de ğ il; bir ş ehirle ya ş anmı ş derin, tutkulu ve ne yazık ki sonu hüzünlü bir a ş k hikâye- siydi. 1955’te Roma’nın kenar mahallelerinden Tor Marancia’da dünyaya geldi. Babası Franco, ona dedesinin adını verdi. Hayatı boyunca oldu ğ u gibi sessiz, içine kapanık ama zeki bir çocuktu. Hayali doktor olmaktı. Okul karnelerinde “çalı ş maya yatkın, derslerde ciddi ve istikrarlı” diye yazıyordu ö ğ retmenleri. Ama hayatında futbol, çok geçmeden e ğ itimden daha a ğ ır bastı. 13 ya ş ında Milan gözlemcilerinin transfer teklifini reddetti. Genç ya ş ta Roma’dan ayrılmayı göze alamadı ya da ayrılması için ş imdilik bir nedeni yoktu. Milano’ya yolunun dü ş mesine daha seneler vardı. 1969’da Roma altyapısına katıldı. Kate- naçyo’nunmucidi, efsane teknik adam Helenio Herrera, onun ilk deneme Agostino Di Bartolomei Roma’nın evlâdı Sessiz Kaptan F antrenmanını izledi ve “Bu çocuk hakkında daha çok ş ey duyacaksınız” dedi. Haklıydı. Roma formasıyla ilk kez 22 Nisan 1973’te, henüz 18 ya ş ından birkaç gün almı ş ken Serie A’da Inter kar ş ısında sahaya çıktı. Sarı-kırmızı formayla ilk golünü Bologna’ya kar ş ı attı. 1975’te Vicenza’ya kiralık gidenene kadar 3 sezonda 23 maça çıktı. Pi ş mesi için gönderildi ğ i Serie B’de 33 maçta 4 gol atarak rü ş tünü ispat etti. 1976-1977 sezonunda Roma’ya döndü ğ ünde, artık orta sahada oyunun ritmini belirleyen bir liderdi. 1977-1978 sezo- nunda 10 golde imzası vardı. 1980’lerin ba ş ında Roma, tarihinin en görkemli kadrosuna kavu ş mu ş tu. Ba ş kan Dino Viola'nın vizyonuyla ku- rulan takımda efsane forvet Brezilyalı Falcão’nun zarafeti, Bruno Conti’nin hızı, Carlo Ancelotti’nin zekâsı ve ka- leci Franco Tancredi’nin refleksleri vardı. Ama takımın zihni, ruhu ve kalbi ş üphesiz Agostino Di Bartolo- mei’ydi. Teknik direktör Nils Liedholm’un sade ama disiplinli siste- minde onun rolü ba ş roldü. 10 numara giymesine ra ğ men klasik bir oyun kurucu de ğ ildi; topun yönünü belirle- yendi ve temponun sahibiydi. Saha içindeki so ğ ukkanlılı ğ ıyla takımını yönetiyor, duran toplardaki ustalı- ğ ıyla kilit anlarda sorumluluk alıyordu. Baron Liedholm, onun için ş öyle diyordu: “Agostino ile ço ğ u zaman sözlere gerek yoktu. 30-40metrelik pasları keskin, zekâsı ola ğ anüstüydü. Takım için oynardı.” 1980 ve 1981 sezonlarında Roma, üst üste iki kez İ talya Kupası’nı kazandı. Di Bartolo- mei her iki finalde de takımın en kritik oyuncusuydu. 1980’de Torino’ya kar ş ı kazanılan finalde penaltılar belirleyici olmu ş , 1981’de ise Juventus kar ş ısın- daki liderli ğ i takımı zafere ta ş ımı ş tı. Juventus ligde üst üste ş ampiyonluk- Bir takımı ve ş ehri sırtlamak