TamSaha 242. Sayı / Ocak 2025

ilk lig organizasyonu 1891’de yapıl- mı ş , Arjantin Futbol Federasyonu da 1893’te kurulmu ş tu. Dolayısıyla Guillermo’nun sokakta top pe ş inde ko ş tu ğ u 1910’lu yıllara gelindi ğ inde ülke futbolunun artık 40 yılı a ş an bir mazisi vardı, önemli kulüplerin hayli koyu taraftar grupları olu ş - maktaydı ve futbolcu olmak da bir- çok çocu ğ un dünyasında ba ş lıca hayallerden biri hâline gelmi ş ti. Huracan’da profesyonel oldu Topla birlikte çok hızlı hareket ede- bilen ve çok da isabetli ş utlar çeke- bilen Guillermo’nun sokaktaki akranlarına kıyasla hayli yetenekli oldu ğ u su götürmez bir gerçekti ve bir süre sonra kendisi ş ansını bir kulübün altyapısında denemeye karar vererek Sportivo Maran kulü- bünün kapısını çalacaktı. 15 ya ş ına kadar burada altyapı e ğ itimini alan Guillermo’nun yeteneklerinden, Parque Patricios’un en önemli ku- lübü konumundaki Huracan da ha- berdar olacak ve genç futbolcu adayı yoluna bu noktadan itibaren kırmızı-beyazlı kulübün altyapı- sında devam edecekti. Huracan’ın 1921 ve 1922’de Arjantin ş ampiyon- lu ğ una ula ş masıysa Guillermo adına aynı anda hembir avantajı hemde bir dezavantajı beraberinde getirmi ş ti. Bir yandan ülkenin en ba ş arılı kulübünün altyapısında oy- namak bir avantajdı, bir yandan da altyapıdan gelip kalitenin hayli üst seviyede oldu ğ u bir takıma yüksel- mek bir o kadar zorluydu. Guillermo, 19 ya ş ına geldi ğ indeyse bu zorlu ğ u da alt etmesini bilecek ve Huracan’ın A takımında kendi- sine yer bulmaya ba ş layacaktı. Ufak tefek (1.68 metreydi) ama bir o kadar da hızlı olması nedeniyle ilk ba ş larda sa ğ açık olarak görevlen- dirilen genç oyuncu, gol yollarına ne denli iyi hareketlenebildi ğ ini de net bir ş ekilde göstermesi sonrasın- daysa santrfora evrilecekti. Guillermo Stabile, Huracan’da geçir- di ğ i altı sezonda ligde 119 maça çı- karken rakip filelere de 102 gol göndermi ş ve Arjantin’in en önemli golcülerinden birine dönü ş mü ş tü. Huracan’la ayrıca 1925 ve 1928 se- zonlarında iki Arjantin ş ampiyon- lu ğ u kazanmı ş tı. Ancak Arjantin Millî Takımı kapıları kendisine henüz açılmamı ş tı. Dönemin genel geçer sistemi olan 2-3-5’te hücum hattını olu ş turan be ş lide santrfor en ortada oynamaktaydı. Dolayısıyla takımda bumevki için tek kontenjan vardı, bunun için de genellikle Boca Juniors forması giyen Roberto Cherro veya Estudi- antes’ten Manuel Ferreira tercih edilmekteydi. Arjantin Millî Takımı, 1920’lerde Uruguay’la birlikte Güney Ame- rika’nın en önemli futbol gücüydü (Brezilya henüz bu ikiliyi yakalayamamı ş tı). Bu dönemde dü- zenlenen dokuz Güney Amerika Ş ampiyonası’nda (Günümüzdeki Copa America) da bu iki ülke dörder ş ampiyonluk elde etmi ş ti. Arjantin ayrıca 1928 AmsterdamOlimpiyat- ları’nda futbolda gümü ş madalya kazanmı ş , altınmadalyanın sahi- biyse tahmin edilebilece ğ i üzere Uruguay olmu ş tu. Öte yandan 1928 yılının ortalarında, FIFA tarafından iki yıl sonra tüm üye ülkelerin katılabilece ğ i bir dünya ş ampiyonası düzenlenmesi kararı alınmı ş ve ilk Dünya Kupa- sı’nın temelleri atılmı ş tı. Turnuva- nın ev sahibi olarak da Uruguay seçilmi ş ti. Uruguay’ın di ğ er ev sa- hipli ğ i adayları olan İ talya, İ spanya, Hollanda ve İ sveç’in arasından sıyrılmasının ba ş lıca sebebi, konuk takımların tüm seyahat ve konak- lama masraflarını üstlenmeyi kabul etmesiydi. Ancak buna ra ğ men, Avrupalı ülkeler, Uruguay’daki turnuvaya katılımkonusunda çekimser kalmı ş lardı çünkü o dönemde sivil havacılık henüz emekleme a ş amasında oldu ğ undan kafilelerin Avrupa’dan Uruguay’a yakla ş ık iki haftalık bir gemi yolcu- lu ğ uyla gelmeleri gerekmekteydi. İ ki haftanın gidi ş te, iki haftanın dönü ş te, iki haftanın da Uruguay’da harcanaca ğ ı dü ş ünüldü ğ ünde, o günlerde ço ğ u amatör olan futbol- cuların çalı ş tıkları i ş yerlerinden bir buçuk aylık ücretli izin alabilmeleri pekmümkün de ğ ildi. Bu sorunun a ş ılması durumundaysa Uruguay’a giderken gemide geçirilecek iki haftalık sürede yeterli antrenman- ların yapılamayacak olması da ba ş ka bir sorundu. Hâl böyle olunca, turnuvaya Avrupa’dan sadece Fransa, Belçika, Romanya ve Yu- goslavya katılma kararı almı ş tı. Geri kalan dokuz katılımcınınsa yedisi Güney Amerika’dandı. Dolayısıyla turnuva öncesinde de ş ampiyonlu- ğ un iki favorisi vardı ve bunlar Uruguay ile Arjantin’di. Hâliyle iki ülkede turnuva ayrı bir heyecanla beklenmekteydi. Millî takıma üçüncü santrfor olarak alınmı ş tı Turnuva öncesinde Stabile’ye, uzun süredir bekledi ğ i müjdeli haber de nihayet geliyordu. Millî takım tek- nik direktörü Juan Jose Tramutola, onu Dünya Kupası için 22 ki ş ilik aday kadroya ça ğ ırmı ş tı. Yine de Arjantin futbol kamuoyunda Stabi- le’nin turnuvada oynayaca ğ ına dair bir beklenti yoktu zira Roberto Cherro ve Manuel Ferreira da kadrodaki di ğ er santrforlardı. O dönemde maç içerisinde oyuncu de ğ i ş ikli ğ i yapılmadı ğ ı da dü ş ünül- dü ğ ünde, Stabile’nin Cherro ve Ferreira’yı kesip bir anda ilk on bire girmesine ihtimal verilmiyordu. Arjantin, turnuvanın ilk turunda Fransa, Meksika ve Paraguay’la aynı grupta yer almaktaydı. Tango- cuların ilkmaçıysa 15 Temmuz’da Fransa’ya kar ş ıydı. Teknik direktör Tramutola, bu kar ş ıla ş manın ilk on birinde Cherro ve Ferreira’yı birlikte de ğ erlendirmeye karar vermi ş ti. Buna göre Ferreira santrfor, Cherro da sol iç olarak sahaya çıkmı ş tı. Ancak Arjantin, maçta beklenen üretkenlikten uzaktı. Rakip Fransa ilkmaçına iki gün evvel Meksika kar ş ısında çıkmı ş tı ve yorgundu. Arjantin ise dinç bir hâlde sahada olmasına ra ğ men rakibinin bu zaa- fından yeterince istifade edemi- yordu. Tangocuların tek golü de 81’inci dakikada, santrhafları Luis Monti’den geliyordu. Akabinde ya ş anacak olanlarsa ka- derin Stabile için a ğ larını örmekte oldu ğ unun en güzel örne ğ iydi. Maçın Brezilyalı hakemi Almeida Rego, artık saati mi bozulmu ş tu bi- linmez, 84’üncü dakikada kar ş ıla ş - Arjantin Millî Takımı’nın 1930 Dünya Kupası’ndaki forveti, soldan sa ğ a Carlos Peucelle, Francisco Varallo, Guillermo Stabile, Manuel Ferreira ve Mario Evaristo... 62 63