TamSaha 240. Sayı / Kasım 2024

Ümran Özev Sol açıktan sa ğ beke döndü Millî Takım’ı gördü Ay-yıldızlı formayı giydi ğ inde henüz 15 ya ş ındaydı. U19’a kadar da her kademede o formayı sırtında ta ş ıdı. Üniversitedeki yo ğ unlu ğ u sebebiyle futbola bir yıl ara verse de İ zmir’den Hakkâri’ye uzanan bir transferle yeniden topla bulu ş tu. Geçti ğ imiz sezon Fomget’e transfer olduktan sonra ba ş arılı bir sa ğ beke dönü ş ünce 28 ya ş ında ay-yıldızlı formaya tekrar kavu ş tu. Bu sezon Fenerbahçe için ter döken millî oyuncuyla ilginç kariyer hikâyesini konu ş tuk. RasimArtagan 70 71 İ zmir’de 1 Ocak 1995’te do ğ mu ş - sun. Aileni ve seni daha yakın- dan tanıyabilir miyiz? Be ş kız karde ş in en küçü ğ üyüm. En büyük ablam 1984 do ğ umlu. Benimbir büyü ğ üm ise 1990’lı… Ben tekne kazıntısı sayılabilirim (gülüyor). Ablamlar çalı ş ıyor ve hepsi evli. Üç erkek, bir kız dört ye ğ enimvar. Annem ev hanımı... Babamı ise kaybettik. Allah rahmet eylesin. Be ş kız karde ş olmak nasıl bir ş ey? İ nsanın ablaları olması bam- ba ş ka bir ş ey… Nereyse hiç i ş yapmadı ğ ımı söyleyebilirim. Bir o kadar da uslu bir çocuktum. Yer yata ğ ında be ş karde ş yan yana yatardık. Kı ş ın yata ğ ımız sıcacık olurdu. Ailende senden ba ş ka sporcu var mı? Ye ğ enlerim futbola ilgi duyuyor. Özellikle üç ya ş ındaki kız ye ğ eni- min inanılmaz bir sol aya ğ ı var. Bana çekmi ş gibi. O da olacak sanırım. Ö ğ renimhayatını anlatır mısın? Do ğ du ğ umdan beri Balçova’da- yım. İ lkokul, ortaokul, lise ve üniversiteyi hep İ zmir’de okudum. Antrenörlük bölümü mezunuyumve formasyonla ö ğ retmenlik e ğ itimi aldım. Futbol hayatın nasıl ba ş ladı? Klasik olacak ama her çocuk gibi ben de mahallede ba ş ladım. Okul takımında da futbol oynuyordum. Konak Belediyespor’da forma giyen Dilek Güleser ablamız bana kendi takımını tavsiye etti. Ben de antrenmanlara gitmeye ba ş la- dım ama babamdan habersiz olarak… Babam okul takımında oynamama ses çıkarmıyor ama bir kulüpte oynamamı ho ş kar ş ı- lamıyordu. Sa ğ olsun Hüseyin Tavur Hocampe ş imi hiç bırak- madı. Babamla oturup konu ş tu ve “Ben her gün kızınızı eve bıra- kaca ğ ım” sözünü vererek ikna etti. Gerçekten de iki yıl boyunca antrenmanlardan sonra beni evime bıraktı. Konak Belediyesi’nde ba ş ladı- ğ ında kaç ya ş ındaydın? O sırada 13 ya ş ındaydım. Aradan iki yıl geçtikten sonra U15 Millî Takımı’na seçildim. Babamda bu süreçte yumu ş amı ş tı. Hele Millî Takım’a seçilince benimle gurur duymaya ba ş lamı ş tı. Açıkçası babamın bakı ş açısının de ğ i ş e- ce ğ ini hiç dü ş ünmüyordum. Babamın da kabullenmesinden sonra daha rahat hareket etmeye ba ş ladım, böylece özgüvenimin de yükseldi. Babam artık her gün “Kızımnasıl geçti?” diye soruyor ve beni motive ediyordu. U15 Millî Takımı ile ilk tecrüben- den söz eder misin? U15 Millî Takım ile Singapur’a Olimpiyatlara gittik. O zaman Necla Güngör Kıragası Hocamda vardı. Hilal Hocam ise takım Babam okul takımında oynamama ses çıkarmıyor ama bir kulüpte oynamamı ho ş kar ş ılamıyordu. Sa ğ olsun Hüseyin Tavur Hocampe ş imi hiç bırakmadı. Babamla oturup konu ş tu ve “Ben her gün kızınızı eve bırakaca ğ ım” sözünü vererek ikna etti. Konak Belediyespor’da böyle devam ettim. “