TamSaha 233. Sayı / Nisan 2024

kımın ş ampiyon olmama ihtimali yok gibi bir ş eydi. Çok küçük ya ş ta gitmi ş tim. Kendi ya ş grubumun en iyilerinden birisiydim ama üst ya ş grubunda seviye daha yüksek olu- yor tabiî. Çok çabuk adapte oldum. Fakat bu defa sakatlıklarla dolu bir serüven ba ş ladı. Derince’de dizim- den ameliyat olmu ş , sonra düzelmi ş ve Konak Belediyespor’a’a gitmi ş - tim. İ lk 6 ayımmükemmel geçti. Ta- kımın en küçü ğ ü olmama ra ğ men beklenmeyen bir performans gös- teriyordum. Sonra art arda ameli- yatlar geçirdim. Geri dönü ş lerimde U19 Kadın Millî Takımı’na gidiyor- dum. Ya ş ımdolduktan sonra AMillî Takım’a da seçildim. Ama oradaki serüvenimkısa oldu. Çünkü dizim futbol oynamama izin vermiyordu ve bırakmak zorunda kaldım. 21 ya- ş ında, “Bu sene futbolu bırakaca- ğ ım” dedim. O sene oynadımve Konak Belediyespor da o sezon son ş ampiyonlu ğ unu ya ş adı. O ya ş ta bırakma kararı almak çok zor olmalı. Bu kararın ardından neler ya ş adınız? Açıkçası yetenekli bir sporcuydum. Hep el üstündeydim. Elit bir fut- bolcu için bir anda çökmek beni çok yıprattı. Haziran ayında futbolu bı- raktım. Aynı anda okulumda bit- mi ş ti. Bir anda her ş ey sona ermi ş ti. Amasya’ya dönmemgerekiyordu. Ama oradan 14 ya ş ındayken ayrıl- mı ş tımve geri dönersembenim için futbol da tamamen bitecekti. O yüzden İ zmir’de kalmayı tercih ettim. Çünkü oradaki imkânlar ve bakı ş açısı daha farklıydı. Futbolu bırakmadan iki ay önce arkada ş la- rımın deste ğ iyle antrenörlükte UEFA B Lisansı’nı almı ş tım. Aslında aklımda antrenörlük yapmak yoktu. Arkada ş larımbeni zorla kaydettirmi ş ti. Bugün geriye dönüp bakınca iyi ki olmu ş diyorum. 6 ay hiçbir ş ey yapmadım. Sahaya gide- miyordum çünkü bana çok kötü hissettiriyordu. O 6 ayda futbolun benim için ne kadar önemli oldu- ğ unu anladım. Futbol benim için su gibi, yemek gibi zaruri bir ihtiyaçtı. Aslında ba ş langıçta çok farklı ş ey- ler yaptım. 60 ya ş üstü insanlara egzersiz e ğ itimi yaptırdım. İ lkokul ça ğ ındaki çocuklara e ğ itimverdim. Spor okulundaki çocuklara futbol dersi verdim. Direkt antrenör ola- madım. Antrenörlük hayatınız nasıl ba ş ladı? İ zmir 2. Amatör Küme’de bir U19 ta- kımında ba ş ladım. Lisanslı bir ho- caya ihtiyaçları vardı. İ ki gün idman yapıyor, bir gün de maça çıkıyorduk. Antrenmanlar ak ş am 21.00’de ba ş - lıyor, 22.30’da bitiyordu. Çocuklar beni eve bırakıyordu. Tatlı bir süre- cimvar onlarla. Ergenlik dönemin- deki çocuklar, agresifler, amatör bir ş ekilde futbol oynuyorlar. Çok kor- kutucuydu ama çok güzel dene- yimler elde ettim. Orada antrenman yaptırmayı ö ğ rendim. Ertesi sene 2. Amatör Küme’ye A takımla katılan Ekonomi Üniversitesi beni istedi. Kendi ya ş ımdaki erkek spor- culara antrenman yaptırdım. Çok güzel bir sezondu. Play-o ff ’a kaldık, finalden önce elendik. Bir sonraki sezon Konak Belediyespor’daki hocam, “Buraya yardımcı olarak gelebilirsin” dedi. Oraya gittim ama araya pandemi girdi. Pandemiden sonra İ stanbul’a atandım. Necla Hoca Kadın Millî Takımı’nın ba ş ına geçince ben de yardımcı antrenör olarak buraya gelmeye ba ş ladım. Millî Takımlarda göreve ba ş layalı ne kadar oldu? 2020’de geldim. Benim için ayrı bir süreçti. Arkada ş larımhâlâ futbol oynamaya devam ediyordu ve Millî Takım seviyesindeydiler. Abla dediklerim oyuncu, ben antrenördüm. Çok de ğ i ş ik bir süreçti. Onların hocası olmu ş - tum. Adapte olmak, onlara kendimi kabul ettirmek ba ş ka bir süreçti. Kabullenmeleri çok zaman almadı. Bana ya da Millî Takım’a olan saygılarından çok çabuk kabul ettiler beni. Daha sonra her ş ey daha kolay oldu tabiî… Dört senedir Kadın Millî Takımları bünyesindesiniz. Arada bir de Galatasaray tecrübeniz var… Millî Takımlara antrenör olarak dı ş arıdan gidip geliyor- dum. O dönemGalatasa- ray’dan bir teklif almı ş tım. Beni teknik sorumlu olarak istiyorlardı ama ben bunun erken oldu ğ unu dü ş ünüyor- dum. Bu nedenle tekliflerini reddettim. Sonra tekrar aradı- lar ve ısrarla beni istediklerini söylediler. Yardımcı hoca ola- rak gelebilece ğ imi söyledim. 8 aylık bir Galatasaray serüve- nimvar. Sonra tamamen Millî Takımlara geçtim. Bundan sonraki hayalleriniz ve hedefleriniz neler? Çok hayal kuran biri de ğ ilim. Kısa vadeli hedeflerle ilerliyo- rum. Millî Takımlarda olmak- tan çokmutluyum. Burada birçok teknik sorumlunun ka- riyerindeki hedeflerine ula ş - malarına yardımcı oluyorum. Bu sebeple çok ş anslıyım. Ben de çok tecrübe ediniyorum. En büyük hedefimMillî Takımla- rın ve Necla Hocanın ba ş arısı. Burada çok de ğ erli ve özel antrenörlerle çalı ş ıyorum. Herkesten bir ş ey ö ğ renmeye çabalıyorum. Benim için hep bir meraktır futbol. Çünkü her gün geli ş iyor. Bir yere vardım desem olmaz çünkü kendimi geli ş tirmem lâzım. 50 ya ş ına da gelsemher gün bir ş eyler ö ğ renmemgerekiyor. Uzun vadeli konu ş ursak kendimi sahanın kenarında görmek istiyorum. Ama orada buluna- bilmem için en az bir atletik performansçı kadar atletik kısmı bilmeliyim, en az bir analizci kadar analizi bilmeli- yim. Bir teknik sorumluysam o teknik ekipteki herkesin görevini biraz bilmeliyim. Böy- lece çok iyi bir teknik sorumlu olabilirim. Bu yüzden de za- mana ihtiyacımvar. Antrenör- lü ğ ümde bazen analize, bazen performansa kaydım. Ama karar verici olmamgerekti ğ ini dü ş ündü ğ üm için yardımcı antrenör olmayı seçtim. Karar vermeyi ve o kararların arkasında durmayı seviyorum. Saha kenarını hedefliyorum ama nerede, nasıl olur bilemi- yorum. Kadın futbolunun son dö- nemde bu kadar sıçrama yapmasını nasıl de ğ erlendiri- yorsunuz? Bunun birçok sebebi var. Bence birinci sebep Süper Lig’in kurulması. Erkek ta- kımlarının i ş in içine girmesi ve bu sayede kadın takımlarının daha profesyonel yönetilmesi her ş eyi de ğ i ş tirdi. Maddî, manevî imkanlar, antrenman imkanları, oyuncuların profesyonel bir ortamda bulunmaları çok önemli… Sürdürülebilir olması çok önemli. Heves olarak kalırsa çok büyük problemya ş arız. En gerideki ülkeler bile kadın futbolunda geli ş im içinde. Eksik kaldı ğ ımız nokta ise alt- yapılar diyebilirim. Biz U15 ta- kımında oyuncuyu antrenman için sahaya çıkartırken rakip- lerimiz 6 ya ş ından beri oyna- yarakmaça geliyor. Futbola ba ş lama ya ş ını a ş a ğ ı indirme- miz gerekiyor. Rakamveremeyiz ama belki de 6 ya ş ında futbola ba ş layan çocuk, bizdeki gibi 14-15 ya- 104 105