TamSaha 230. Sayı / Ocak 2024

ocaeli’nin Gölcük ilçesinde 11 Ha- ziran 1994’te do ğ mu ş sun. Önce- likle aileni tanıyabilir miyiz? Söyledi ğ iniz gibi, Kocaeliliyiz. Annemhâlâ orada ya ş ıyor. Babamı 2.5 yıl önce kaybettik. 6 karde ş tik ama bir ablamkan- ser sebebiyle vefat etti. Yolumuza be ş karde ş olarak devam ediyo- ruz. Ben evin en küçü ğ üyüm. Karde ş lerimin hepsi evlenip barklandı. Evlenmeyen bir ben kaldım. Futbol öncesi hayatından biraz söz eder misin; nasıl bir çocukluk geçirdin? Ba ş langıçta futbolu sevdi ğ im söylenemezdi. Ama yine de 6-7 ya ş larında mahallede top oyna- maya ba ş lamı ş tım. Yani futbolla birlikte do ğ dumbüyüdümdiye- bilirim. Abimmahallede futbol oynarken beni de takıma dâhil etti. Erkeklerin arasında oynu- yordum. Onlar da bana gol attır- maya çalı ş tılar. İ ki gol atınca içimde bir futbol a ş kı do ğ du diyebilirim. Ondan sonra sürekli futbol oynamak istedim. Hep “Mahallede top oynasınlar da beni de alsınlar” diye baktım. Bir üst basama ğ a nasıl atladın? De ğ irmendere’de ya ş ıyorum. Gölcük’le aramızda 10 dakikalık mesafe vardı. Açıkçası futboldan önce Gölcük diye bir yerin varlı- ğ ından dahi haberimyoktu. Sa- dece do ğ du ğ umyeri biliyordum. Hayatımokul, çimde oynanan futbol ve ev arasında geçiyordu. 10 kilometre ötesini bilmiyordum. Okullar arası turnuvalarda erkeklerle oynamaya devam ediyordum. Beden E ğ itimi Ö ğ ret- menim İ lker Cinkara bir gün bana “Bir takımda oynayabilir misin?” diye sordu. Erkeklerle oynayaca- ğ ımı sandım. Aklıma bir kadın ta- kımı olabilece ğ i gelmedi. Çünkü dünyada futbol oynayan tek kız çocu ğ u oldu ğ umu zannediyor- dum. Kadın takımlarının varlı ğ ın- dan dahi haberimyoktu. Ona ra ğ men bu soruya, “Evet oyna- rım” cevabını verdim. Erkeklerin arasında kendi seviyemi görmek istiyordum. O da beni Gölcükspor Kadın Futbol Takımı’nın oldu ğ u yere getirdi. Gölcük’e gidince sanki ba ş ka bir hayata geçi ş yaptım. İ zmit Belediye ile Göl- cükspor’unmaçı vardı. Hatta aya ğ ımda krampon dahi yoktu. Basketbol ayakkabısı giyiyor- dum. Hangi formayı giyece ğ imi bilmiyordum. İ lk forma numaram 16’ydı. Yedek çıktım. Hasan Alemdar Hocamgeldi, “Sen bu ayakkabılarla oynayabilir misin?” diye sordu. Ben de, “Oynarımhocam” dedim. Di ğ er kız- ların nasıl oynadı ğ ını biliyor, beni bilmiyor. Pek ümitli gözükmüyordu o an… Orada kız takımını görünce ayrıca ş oke olmu ş tum. Dünyada benden ba ş ka futbol oynayan kız çocukları da varmı ş . Bunu görünce çokmutlu olmu ş tum. Kendi gelece- ğ imi orada görmü ş tüm. Demek ki futbolda bir gelece ğ imvardı. Bunu ilk orada hissettim. Bir sakatlık olmu ş tu. Hoca herkesi tanıdı ğ ı için beni ça ğ ırdı, “Sen gel” dedi… Çıktım oynadım. Topu aldı ğ ımda daha yetenekliydim. Çalımlar atınca, “Sen ş imdiye kadar neredeydin?” diye sordu. İ lkmaçımda bir asist yapmı ş tım. Böylece futbol kariye- rimba ş ladı diyebilirim. Futbolla e ğ itimhayatını nasıl sürdürebildin? Futbol hayatım ilkokulda ba ş la- mı ş tı. Lise 1’i düz lisede okudum. Ama sonrasında kulüp hayatım ba ş ladı ğ ı için okullar arası turnuva- lar sebebiyle son iki seneyi bir kolejde tamamladım. O zamanlar Kar ş ıyaka Koleji’ydi. Orada dünya ikincisi olduk. Çok de ğ erli bir ba ş arı… Bu dünya ikincili ğ ini biraz açar mısın? Brezilya’da Dünya Liselerarası Fut- bol Ş ampiyonası vardı. 2011 yılında Türkiye birincisi olan Kocaeli Kar ş ı- yaka Koleji ile bu ş ampiyonaya katılmı ş tık. Oraya 13 ki ş ilik bir kad- royla gitmi ş tik. 20 ki ş ilik kadroyla gitseydik ş ampiyon bile olabilirdik. Finalde Almanya ile kar ş ıla ş tık. Almanya’yı gruptaki maçta 1-0 yenmi ş tik. Ama Brezilya sıca ğ ı çok farklıydı. İ nanılmazdı. Biz aynı 13 ki- ş ilik kadroyla her günmaç yaptık. Maçlar ö ğ len 13.00’te oynanıyordu. Güne ş tam tepede oluyordu. Kavu- rucu bir ortamda her günmaç yap- tık. Finalde Almanya’ya kaybettik ve dünya ikincisi olduk. Bu arada kulüp kariyerin nasıl ilerledi? Gölcükspor’da o adımı attıktan sonra lisansım çıktı. Hayatımın en büyük ş anslarından birisi diyebili- rim. Futbol altyapısına önemveren bir kulüpte ba ş ladı ğ ım için çok mutluyum. Ş u anki düzen çok farklı. Bizde yıldız, genç ve A takım maçları vardı. 15 ki ş ilik kadromuz mevcuttu ve üç takımda da birlikte “ Beden E ğ itimi Ö ğ retmenim İ lker Cinkara bir gün bana “Bir takımda oynayabilir misin?” diye sordu. Erkeklerle oynayaca ğ ımı sandım. Aklıma bir kadın takımı olabilece ğ i gelmedi. Çünkü dünyada futbol oynayan tek kız çocu ğ u oldu ğ umu zannediyordum. 109 İ zmit Belediye ile Gölcükspor’unmaçı vardı. Orada kız takımını görünce ayrıca ş oke olmu ş tum. Bir sakatlık olunca hoca beni oyuna aldı. Topu aldı ğ ımda daha yetenekliydim. Çalımlar atınca, “Sen ş imdiye kadar neredeydin?” diye sordu. O gün bir asist yaptımve futbol kariyerimböyle ba ş ladı. “ 108 K