TamSaha 229. Sayı / Aralık 2023

adamla rakip yarı sahaya gitmeyi sürdürüyor fakat İ talyanların savunmadaki dikkatli oyunu sayesinde yeterince fırsat yakala- yamıyorlardı. Yine de dakikalar 69’u gösterirken fırsatçı Sarosi, İ talyan savunmasının bir anlık gafletinden çok iyi istifade edecek ve sa ğ ka- nattaki Titkos’un yerden içeri çevirdi ğ i topa altıpas üzerinde hiç bekletmeden dokunarak farkın bire inmesini sa ğ layacaktı. Ancak Macaristan için kalan sürede bu golden fazlası mümkün olmu- yordu. Bitime sekiz dakika kala da yine geride büyük açıklar verdikleri bir esnada İ talyanlar sa ğ kanattan Biavati’yi kaçırıyor ve o da ceza sa- hasına girdikten sonra topu ‘al da at’ dercesine penaltı noktası üzerin- deki Piola’ya çıkarıyordu. Piola da bu servisi geri çevirmeyecek ve İ talya’nın zaferini garanti altına ala- cak son gole imzasını atacaktı. Mü- cadeleyi 4-2 kazanan İ talya, kendi evindeki 1934 Dünya Kupası’ndan dört yıl sonra Fransa’da da zirveden inmemi ş ve üst üste ikinci kez dünya ş ampiyonlu ğ una ula ş ıp bu alanda unvanını muhafaza eden ilk takımolarak da tarihteki yerini almı ş tı. Kar ş ıla ş ma sonrasında İ talya kap- tanı Giuseppe Meazza, Jules Rimet Kupası’nı Fransa Cumhurba ş kanı François Lebrun’ün elinden alı- yordu. Üst üste kazanılan iki dünya ş ampiyonlu ğ u, artık İ talya’nın özel- likle dört yıl önceki zaferi sırasında futbol kamuoyunun aklını kurcala- yan ş aibeleri de büyük ölçüde orta- dan kaldırmı ş tı. Ancak insanların kafasını, Mussolini’nin çekti ğ i riva- yet edilen telgraf hâlâ me ş gul et- mekteydi. Hatta Macarların kalecisi Antal Szabo, final maçı sonrasında gazetecilere “Dört gol yemi ş olabili- rim ama en az 11 hayat kurtardım” diyerek bu söylentiye çok açıkça göndermede bulunmu ş tu. Her ne kadar finalde oynayan oyuncular- dan hayatını en son kaybedecek olan Pietro Rava’ya ihtiyarlık yılla- rında bu soru sorulmu ş ve kendisi açık yüreklilikle böyle bir telgraftan haberi dahi olmadı ğ ını söylemi ş se de söz konusu dedikodu bunun sonrasında bile dillendirilmeye devam edecekti. Superga Faciası sonrasındaki acı görev Bunun yanı sıra İ talya’nın bu ba ş a- rısının devamında üst üste üçüncü dünya ş ampiyonlu ğ unu kazanması ihtimali de günümüzde bile devam eden bir tartı ş ma konusu hâlini alacaktı. Bunun nedeni de ikinci ş ampiyonluklarını kazandıkları Macaristan finalinden sadece 15 ay sonra II. Dünya Sava ş ı’nın ba ş la- ması ve sava ş nedeniyle de 1942 ve 1946 yıllarında yapılması gereken Dünya Kupalarının iptal edilmesiydi. Pozzo, 1945 ilkbaharında sava ş ın son bulmasının ardındanmillî takım teknik direktörlü ğ ü görevine geri dönüyordu. Fakat kendisinin artık 1930’lardaki enerjisine sahip olmadı ğ ı da bir gerçekti. 1948 Lon- dra Olimpiyatları futbol turnuva- sında İ talya, ilk turda ABD’yi 9-0 ma ğ lup etmesine ra ğ men çeyrek fi- nalde Danimarka’ya 5-3 yenilerek elenecek ve bunun üzerine de Pozzo son kez görevinden ayrıldı- ğ ını açıklayacaktı. Zira bu kararı sonrasında kendisi bir daha teknik direktörlük de yapmayacaktı. Millî takımın ba ş ında toplamda 97 maçta görev alırken Gök Mavililer bu kar- ş ıla ş maların 64’ünü kazanmı ş , 17’sinde berabere kalmı ş ve 16’sını kaybetmi ş ti. Teknik direktörlü ğ ü bırakmasının ardından geçmi ş te de bir dönem çalı ş tı ğ ı La Stampa gazetesinde ye- niden futbol yazarlı ğ ına ba ş layan Pozzo’yu bekleyen son resmî vazi- feyse bir hayli acı vericiydi. Ço ğ u millî takımdan da ö ğ rencisi olan To- rino takımı oyuncuları, 4 Mayıs 1949’da uçaklarının Superga Da- ğ ı’na çarpması neticesinde hayatla- rını kaybetmi ş lerdi. Kazanın ardındansa oyuncuların cesetleri- nin te ş hisi için Pozzo görevlendir- mi ş ti. Pozzo, biraz bu acı tecrübenin, biraz da yeni neslin kendisini sürekli Mussolini rejimi- nin adamıymı ş gibi göstermesinin etkisiyle ömrünün son yıllarında inzivaya çekilmeyi tercih edecekti. Muzaffer ama yalnız futbol adamı son olarak İ talya’nın ş ampiyon ol- du ğ u 1968 Avrupa Ş ampiyonası’nda tribünlerde görülüyor, takvimler 21 Aralık 1968’i i ş aret etti ğ indeyse hayata gözlerini yumuyordu. 78