TamSaha 226. Sayı / Eylül 2023

kalmı ş lardı. Labruna bumaçlarda gol atamamı ş tı ve artık 36 ya ş ında olması nedeniyle de o esnada ken- disinin döneminin yava ş yava ş geç- mekte oldu ğ u da yazılıp çizilmeye ba ş lanmı ş tı. Fakat Arjantin, dör- düncümaçında Uruguay önünde 6-1’lik tarihi bir zafer elde ederken Labruna hat-trick yapacak ve henüz dü ş ünüldü ğ ü kadar eskime- di ğ ini dosta dü ş mana gösterecekti. Arjantin sonmaçındaysa Ş ili’yi tek golle geçerek kupaya uzanmayı ba ş aracaktı. Engellere takılan Dünya Kupaları Labruna’nın ve La Maquina’daki di ğ er dört yolda ş ının aslında ulus- lararası düzeydeki en büyük ş ans- sızlıklarıysa, normalde 1942 ve 1946 yıllarında düzenlenmesi gereken Dünya Kupalarının, İ kinci Dünya Sava ş ı nedeniyle iptâl olmasıydı. 1940’lı yıllarda dünya üzerindeki en kudretli takımlardan biri, La Ma- quina be ş lisinin sürükledi ğ i River Plate’ti. Bu be ş li, aynı dönemde Dünya Kupaları oynanıyor olsaydı muhtemelen Arjantin Millî Takı- mı’nın da hücumhattını olu ş tura- caktı. Ve belki de Mario Kempes ile Diego Maradona’dan çok önce, Arjantin’in Dünya Kupası kahra- manları olarak Angel Labruna, Jose Manuel Moreno ve Adolfo Peder- nera gibi isimlerden bahsedilecekti. Ancak sava ş arası, bu ihtimâlleri ortadan kaldırmı ş tı. Aslında Labruna ve arkada ş ları, ço ğ u 30 ya ş sınırını geçmi ş olsalar da 1950 Dünya Kupası’nda kaybolan yılların acısını çıkartabilirlerdi. Lâkin buna da Arjantin Futbol Fe- derasyonu’nun turnuva öncesinde Brezilya Futbol Federasyonu’yla ya ş adı ğ ı anla ş mazlık neticesinde takındı ğ ı tavır engel olacaktı. Ar- jantin’de 1948 yılında profesyonel futbolcuların önemli bir kısmı greve gitmi ş ler, istedikleri ücretleri alamamaları neticesindeyse Güney Amerika’daki farklı kulüplere transfer olmu ş lardı. Bunlar ara- sında en bilinenleri, Kolombiya’nın Millonarios takımına giden Adolfo Pedernera ve Alfredo di Stefa- no’ydu. Arjantin Futbol Federas- yonu da bu durumu protesto ederek millî takımlarını 1949 yılında Brezil- ya’da düzenlenecek olan Güney Amerika Ş ampiyonası’na gönder- meme kararı almı ş tı. Tabiî Arjantin Futbol Federasyo- nu’nun bu tavrı, Brezilya Futbol Federasyonu’nu da hayli öfkelen- dirmi ş ti. Onlar da bunun üzerine Arjantin’in 1958 Dünya Kupası’nın ev sahipli ğ i için koydu ğ u adaylı ğ ı desteklemeyeceklerini açıklaya- caklardı. Artık iki taraf arasında çok açık bir kavga çıkmı ş tı ve Arjantin Futbol Federasyonu’nun bu kavga hâli içindeki son hamlesi de yine Brezilya’nın ev sahipli ğ inde oyna- nacak 1950 Dünya Kupası’na da ta- kımlarını göndermemek olacaktı. Hâliyle Labruna ve arkada ş ları yok yere bir Dünya Kupası’nı daha kaçırmı ş oluyorlardı. Bu kadarıyla da kalmayacaktı, Arjantin, çok istedi ğ i 1958 Dünya Kupası’nın ev sahipli ğ ini İ sveç’e kaptırınca Arjantin Futbol Federas- yonu bu kez de FIFA’ya tepki gösterme kararı alıyor ve bu do ğ - rultuda da 1954 Dünya Kupası’na da takımlarını göndermeme yoluna gidiyordu. Dört yıl sonrasındaysa federasyonun inadı nihayet kırılı- yordu kırılmasına ama Labruna da artık 39 ya ş ına gelmi ş ti ve futbol hayatının son demlerini ya ş amak- taydı. 39 ya ş ında ilk ve son Dünya Kupası macerası Yine de tecrübeli yıldız, Arjantin’in 1958 Dünya Kupası kadrosuna dâhil edilecekti. Zira Arjantin, Dünya Kupası elemelerinde Bolivya ile deplasmanda yaptı ğ ı ilkmaçta Labruna’yı kullanmamı ş ve saha- dan 2-0’lık yenilgiyle ayrılmı ş , bun- dan sonra elemelerde geriye kalan üç maçtaysa Labruna hep 90 da- kika forma giymi ş ve kendisi gol atamasa da Arjantin o üç maçı da kazanarak finallere katılma hakkını elde etmi ş ti. Arjantin, İ sveç’teki turnuvadaysa ilk tur gruplarında Federal Al- manya, Kuzey İ rlanda ve Çekoslo- vakya ile e ş le ş mi ş ti. Lâkin teknik direktörleri Guillermo Stabile (1930 Dünya Kupası gol kralı Stabile’nin ta kendisiydi) Federal Almanya ile oynayacakları ilkmaçta, elemeler- deki tabloya ra ğ men Labruna’yı sa- haya sürmeyi tercih etmeyecekti. Neticede Arjantin güçlü rakibine 3-1 kaybediyor ve bunun üzerine Sta- bile, tecrübeli yıldızını Kuzey İ rlanda ile yapacakları ikinci maçta ilk on bire yerle ş tirmeye karar veriyordu. Arjantin bu sefer 3-1 galip gelecekti. Bu durumda Çekoslovakya ile oy- nayacakları sonmaç da Arjantin açısından adeta bir final hâlini al- mı ş tı. Gelgelelim Labruna bumaçta da sahaya ilk on birde çıksa da ya ş anacak felâketi engelleyemeye- cekti. Maç, Arjantin futbol tarihinin en büyük hezimetlerinden birine sahne oluyor ve Tangocular, rakip- lerine 6-1’lik skorla boyun e ğ erek turnuvaya erkenden veda ediyor- lardı. Bu, aynı zamanda Labruna’nın da millî takım formasını giydi ğ i sonmaç olacaktı. Dünya Kupası sonrasındaysa River Plate adına bir sezon daha futbol oynayan Labruna, 1960 sezonunu Rampla Juniors, 1961 sezonunu da Platanse ve Rangers de Talca kulüplerinde geçirecek ve ye ş il sahalara, neredeyse 43 ya ş ını dol- durmak üzereyken veda edecekti. Kariyeri boyunca Arjantin Ligi maç- larında atmı ş oldu ğ u 293 golle, Ar- senio Erico ile birlikte lig tarihinin en golcü ismi olan Labruna aynı za- manda River Plate tarihinin de en golcüsüydü ve 16 golle Boca Juniors derbilerinde en çok gol atan River oyuncusu da olmu ş tu. Teknik direktörlükte de ba ş arıdan ba ş arıya ko ş tu Labruna, futbolu bıraktıktan bir süre sonra teknik adamlı ğ a da ba ş - layacak ve futbolculuk kariyerinde oldu ğ u gibi teknik adamlık kariye- rinde de hayli ba ş arılı olan ender futbol adamları arasına adını yazdı- racaktı. Aslında Labruna futbolu bı- rakır bırakmaz teknik direktörlük yapmaya niyetlenmemi ş ti. Otel i ş - letmecili ğ i, ikinci el araba alım satımı gibi i ş lerle ticarete atılmı ş , aradı ğ ını bulamadıkça küçülmeye gidip birer oto lastikçisi, konfeksi- Angel Labruna Arjantin Ligi’nin en golcü oyuncusu unvanını hâlâ devam ettiriyor. 110 111