TamSaha 216. Sayı / Kasım 2022

lerini a ş arak finalde Juventus’un ra- kibi oluyordu. Juventus, son dünya ş ampiyonu İ talya Millî Takımı’nın çekirde ğ ini olu ş turdu ğ u, üstüne üstlükMichel Platini ve Zbigniew Boniek gibi yabancı yıldızlara da sahip oldu ğ u içinmaç öncesinde neredeyse bütün futbol kamuoyu tarafından favori görülmekteydi. Gelgelelim 25 Mayıs 1983’te Atina’da oynanan finalde ba ş langıç düdü- ğ ünden sadece yedi dakika sonra FelixMagath’ın Dino Zo ff ’un koru- du ğ u kaleye gönderdi ğ i füze maçın hiç de beklendi ğ i gibi geçmeyece ğ i- nin bir göstergesiydi. Kalan 83 da- kika elbette çok uzun bir süreydi fakat gününde olan Hamburg sa- vunması rakibinin ünlü golcülerine ş ans tanımıyor ve mücadelenin sonunda da gülen taraf Alman temsilcisi oluyordu. Böylelikle Hamburg bu kupayı Bayern Münih’ten sonra ülkesine götür- meyi ba ş aran ikinci Alman ekibi olurken Ernst Happel de kupayı iki ayrı takımla kazanma ba ş arısını gösteren ilk teknik adamunvanını kazanarak tarihteki yerini iyiden iyiye sa ğ lamla ş tırmı ş tı. Hamburg, aynı sezon ülkesinde üst üste ikinci ş ampiyonlu ğ una da ula ş mı ş tı. Ertesi sezona gelindi ğ in- deyse Ş ampiyon Kulüpler Kupası zaferinin birer uzantısı olarak takımın önünde iki yeni hedef vardı: Süper Kupa ve Kıtalararası Kupa. Fakat Hamburg bu kupalardan il- kini Alex Ferguson yönetimindeki Aberdeen’e 0-0 ve 0-2’lik skorlarla, ikincisini de Brezilya’dan Gremio’ya uzatmalarda yedi ğ i golle 2-1 kay- betti. Zaten bu yeni sezonda i ş lerin ters gitmekte oldu ğ u ortadaydı. Ş ampiyon Kulüpler Kupası’nda da ikinci turda Romanya’dan Dinamo Bükre ş ’e elenilmi ş ti. Ligde de ş ampiyonluk averajla Stuttgart’a kaptırılmı ş tı. 1984-85 sezonundaysa Hamburg, UEFA Kupası üçüncü turunda Inter’e elenerek Avrupa’ya erken veda ettikten sonra ligi de be ş inci sırada tamamlayabilmi ş ti. Bir son- raki sezonsa yedincili ğ e kadar geri- lemi ş lerdi. 1986-87 sezonuysa Ernst Happel’in Avrupa’nın üst düzey lig- lerinde teknik direktörlük yaptı ğ ı son sezon oldu. Hayal kırıklı ğ ıyla geçen iki sezonun sonrasında Ham- burg yeniden toparlanmı ş tı ve ligde ikincili ğ i elde ederken Almanya Kupası’nı da finalde Stuttgarter Kickers’i 3-1 yenerek kazanmayı ba ş armı ş lardı. 1987 yazında Ernst Happel artık üst düzey ligler için kendisini fazla ya ş lı bulması neticesinde ülkesine dön- meye karar verirken kariyerinin son yıllarını Tirol takımında geçire- cekti. Çalı ş tırdı ğ ı bu son kulüp takımıyla da 1989 yılında hem Avusturya Ligi’ni hemde Avus- turya Kupası’nı kazanacaktı. Bir sonraki sezondaysa üst üste ikinci Avusturya Ligi ş ampiyonlu ğ unu ya ş amı ş tı. Happel 1992 yılında Avusturya Millî Takımı Teknik Direktörlü ğ ü göre- vini de sonunda kabul etmi ş ti. Millî takımı 1994 Dünya Kupası elemele- rine hazırlaması bekleniyordu. Ancak bu görevi yerine getirmesine ömrü yetmedi ve 14 Kasım 1992 tarihinde, 67’nci ya ş gününe 15 gün kala hayata veda etti. Ölümünün ardındansa Avusturya’nın yegâne futbol mabedi olan Viyana’daki Pra- ter Stadı’nın adı Ernst Happel Stadı olarak de ğ i ş tirilecekti. 2004 yılında da Avusturya Posta İ daresi “Avus- turya’nın En İ yi Futbol Teknik Di- rektörü Ernst Happel” ba ş lı ğ ıyla onun anısına bir seri pul basmı ş tı. Rotterdam’daysa 1997 yılında De Kuip Stadı’nın kar ş ısındaki bir soka ğ a Ernst Happel adı verilirken 2005 yılına gelindi ğ inde de efsane teknik adamın büstü, stadın önüne dikilecekti. Böylece Avusturyalılar ve Hollandalılar, Happel’e olan saygılarını, onun adını ölümsüzle ş - tirdikleri bu anlamlı jestlerle göstermi ş oluyorlardı. 134