TamSaha 216. Sayı / Kasım 2022

üper Lig’de bu sezon en fazla süre alan yerli oyunculardan birisin. 16 Mayıs 1993’te İ stanbul’da do ğ du ğ unu biliyoruz ve seni daha yakından tanımak istiyoruz. Futbola ba ş lamadan önce nasıl bir çocukluk geçirdin? Çocukluk yıllarını bize anlatabilir misin? O yıllarda çok arkada ş canlısı birisiydim. O dönemlerde nere- deyse sokaktan eve hiç girmez- dik. Arkada ş larımızla bol bol oyunlar oynardık. Ço ğ unlukla da futbol oynamayı tercih ederdik. Çok güzel dönemlerdi. O günleri özlüyorum. Aileni tanıyabilir miyiz? Annen, baban ve varsa karde ş lerin ne i ş le me ş gul oluyorlar? Babambankadanmemur emeklisi. Annem ise ev hanımı. Bir ablamvar, lojistik ş irketinde çalı ş ıyor. Ailende senden ba ş ka sporla u ğ ra ş an birileri var mı? Babam çok istemi ş ama o döne- min ş artlarında dedem izin vermemi ş . O da erken ya ş ta i ş e girmek zorunda kalmı ş . Ablam ise sporla hiç u ğ ra ş mamı ş . Ailen futbolcu olmanı istiyor muydu? Sana futbolcu olman konusunda destek oldular mı? Babam, dedemin tam aksine benim futbolcu olabilmem için her türlü fedakârlı ğ ı yaptı. Araba- sını bana verir, kendisi i ş ine met- robüsle giderdi. “Sen yorulma o ğ lum, antrenmana arabayla git” derdi. Bütün imkânlarını benim futbolcu olmam için seferber etti diyebilirim. Üzerimde çok eme ğ i vardır. E ğ itimhayatından bahsedebilir misin? Futbolla okulu bir arada yürütebildinmi? Yürütmeye çalı ş tım ama gerçek- ten çok zor oldu. Arkada ş larım spor okullarına gidiyordu. Ben Ti- caret Lisesi’ne yazıldım. Sabahları okula gidiyor, okuldan çıkar çıkmaz antrenmana ko ş turuyor- dum. Gerçekten zor bir süreçti ama ba ş ardım. Liseyi iyi bir noktada bitirdim. Üniversite sına- vında da yüksekokul kazandım ve bir dönemgittim. Fakat pro- fesyonel olduktan sonra üniversi- teye gitmek çok zor hâle gelmi ş ti. O yüzden futbola a ğ ırlık verdim. Sendeki futbol yetene ğ ini ilk kim ke ş fetti ve bir kulübün kapısın- dan içeri soktu? Ba ş ta da söyledi ğ imgibi sürekli sokakta top oynardım. Babamda bu sırada benimyetenekli oldu- ğ umu görmü ş . Bir gün, “Gel baka- lım, futbol oynamaya gidiyoruz” dedi ve beni Galatasaray’ın seç- melerine götürdü. O sırada 8 ya ş ın- daydım. Elli ki ş inin arasında top oy- nadık. Kimin seçti ğ ini bilmiyorum ama o seçmelerde Galatasaray’ın altyapısında lisanslı futbolcu olarak ba ş lamı ş oldum. Bize biraz Galatasaray’daki altyapı e ğ itiminden ve bu e ğ itimin sana neler kazandırdı ğ ından söz eder misin? Galatasaray’a çok küçük ya ş ta gir- dim. Bu benim için gerçekten çok büyük bir avantaj oldu. Çok iyi ho- calarla çalı ş tım. İ simvermek gere- kirse Burak Dilmen, Erkan Ültanır, Mehmet Ünver ve rahmetli Zafer Koç’la çalı ş tım. Gerçekten pozisyon alma ve basit oynama gibi konu- larda onlara çok ş ey borçluyum. Sadece saha içinde de ğ il, saha dı ş ındaki karakterimin ş ekillenme- sinde de bana çok ş ey kattılar. Galatasaray altyapısında iyi bir e ğ itim aldı ğ ımı dü ş ünüyorum. Futbola orta saha oyuncusu olarak mı ba ş ladın? Evet. Ba ş ladı ğ ımda klasik bir ön li- beroydum. Fakat daha sonra 8 nu- mara oynamaya ba ş ladım. Ş imdi Ümraniyespor’da Recep Hocayla birlikte sa ğ bek pozisyonunda oynuyorum. Futbola ba ş ladı ğ ın dönemlerde idollerin var mıydı? Eski Milan kadrosunu izlemek çok keyifliydi. O dönemde özellikle Kaka hayranıydım. Kaka olsun, Pirlo olsun, Milanmaçlarını kaçırmaz- dım. İ kisini de çok be ğ eniyordum. İ lk profesyonel imzanı attı ğ ın gün neler hissetti ğ ini bizimle payla ş abilir misin? O dönemlerde altyapılarda bugünkü gibi düzeni bir lig yapısı yoktu. Bazı sezonlarda ara gruplar oluyordu. Bu da genç ve geli ş mek isteyen futbolcular adına olumsuz bir durumdu. Hocalarımızın yönlen- dirmesiyle üç-dört arkada ş Batı Trakya’da futbol oynamaya gittik. Sonra geri döndük. Galatasaray’ın PAF takımında oynarken o zamanın 2. Lig kulüplerinden Bayrampa ş a- spor’dan teklif geldi. Çok heyecan- lanmı ş tım. Henüz 18 ya ş ındaydım ve nasıl bir yol izleyece ğ imi bilmi- yordum. Galatasaray’daki hocala- rımve yöneticilerimle konu ş up fikir aldım. Onların yönlendirmesiyle Bayrampa ş a’ya gittim. Bu sırada Galatasaray’la da 3 yıllık profesyo- nel sözle ş me imzalamı ş tım. Bana, Babam, benim futbolcu olabilmem için her türlü fedakârlı ğ ı yaptı. Arabasını bana verir, kendisi i ş ine metrobüsle giderdi. “Sen yorulma o ğ lum, antrenmana arabayla git” derdi. Bütün imkânlarını benim futbolcu olmam için seferber etti diyebilirim. “ “ Ba ş ladı ğ ımda klasik bir ön liberoydum. Daha sonra 8 numara oynamaya ba ş ladım. Ş imdi sa ğ bek pozisyonunda oynuyorum. Eski Milan kadrosunu izlemek çok keyifliydi. O dönemde özellikle Kaka hayranıydım. Kaka olsun, Pirlo olsun, Milan maçlarını kaçırmazdım. S 118 119