TamSaha 212. Sayı / Temmuz 2022

bolcu statüsüne geçmekti. Ondan sonra bir ş ekilde yolumu bulabile- ce ğ imi, birilerinin beni ke ş fedebile- ce ğ ini hayal ediyordum. O dönemde Karacabey’de oynadım. Ş imdi AMillî Takım’dan arkada ş ımKerem Aktürko ğ lu ile beraberdik. Bu da aslında ayrı bir olay. Tamüç sene önce 3. Lig’de Karacabeyspor’da Kerem’le play-o ff yarı finali oynarken ş imdi ikimiz de AMillî Takım’dayız. O dönemlerde 3. Lig’de oynamak benim için biraz zordu. Çünkü Altay’da, A takımla antren- manlara çıkmaya ba ş ladı ğ ım sü- rede ‘bizim çocuk’ muamelesi, hep bir iyi kar ş ılanma ve hep ba ş ımızın ok ş anması durumu vardı. 3. Lig’e gitti ğ imde futbolun ne kadar zor bir meslek oldu ğ unu, sadece sahada de ğ il saha dı ş ında da dik durabil- menin, mental anlamda, psikolojik anlamda her ş eye çok hazırlıklı olmanın önemini görmü ş tüm. Profesyonel anlamda futbola ilk olarak Karacabey’de ba ş ladımve ilk maçıma orada çıktımdiyebilirim. İ yi ki 3. Lig’e gitmi ş imve iyi ki o ortamı görmü ş üm. Benim için çok kıymetli ve anlamlı bir yerdi. Gösterdi ğ in iyi performans netice- sinde Olympique Lyon’un radarına girdin ve transferin gerçekle ş ti. O dönemde ba ş ka kulüpler de seninle ilgileniyor muydu? Altay’la 1. Lig’de oynarken artan bir performansımvardı. Covidden dolayı liglere ara verilmi ş ti. O dönemde Türk takımlarının bana kar ş ı ilgisi oldu ğ unu biliyordum. Süper Lig’den isteyen takımlar da vardı. Ama benim çocukluktan beri hayalimve ailemin de benimüze- rimde misyonu ve vizyonu her zaman Avrupa’da futbol oynaya- bilme ş ansını yakalayabilmekti. En ufak ş ans bile olsa bu ş ansın pe ş in- den gitmeliydim. Avrupa hayalimi gerçekle ş tirmek için yapmı ş oldu- ğ um fedakârlı ğ ın haddi hesabı yok mesela. Avrupa’da futbol oynamak, Avrupa’daki hayalimin pe ş inden ko ş mak benim ilk önceli ğ imdi. Lyon’un beni takip etti ğ ini biliyor- dum. Süper Lig’deki teklifler için menajerimgörü ş üyordu. Ama bu teklifleri sezon sonuna bırakıyor- dum. Avrupa ihtimali tamamen ortadan kalkmadan kendimizi yok etmek istemiyorduk. O dönemde tamamen sezon sonuna dair bir po- litika izlemi ş tik. Sezon sonunda da Lyon’a transferimgerçekle ş mi ş ti. Lyon seni Belçika takımlarından O.H. Leuven’e kiraladı. Buradaki süreçten bahsedebilir misin? İ lk sezonumda Lyon’da fazla forma ş ansı bulamadım. Bundan dolayı da ikinci sezonumda oynamak ve Av- rupa’da kendimi göstermek istedi- ğ imi söyledim. Çünkü Türkiye’de futbol oynamak ayrı, Avrupa’da futbol oynamak ayrı. Sonunda Bel- çika Ligi’nde sezon bitmeden önce benimle ileti ş ime geçen Leuven yöneticileri, benimle ilgili projeleri oldu ğ unu, benim futbolumu geli ş - tirmek için iyi bir fırsat oldu ğ unu, onların da buna yardımcı olaca ğ ını söylediler. Ben de sezon ba ş ı Lyon kampına katılmadan Leuven’e git- timve bu kararımdan dolayı da çokmutluyum. 100 Evimize yakın oldu ğ u için babamın da mezun oldu ğ u ilkokula gittim. Ortaokul içinse benimle yakından ilgilenen hocamın okul takımını çalı ş tırdı ğ ı bir okulu tercih ettim. Futsal takımında yer alabilmek ve güzel ba ş arılar elde edebilmek için o okula gitmi ş tim. Sonra E ş refpa ş a Anadolu Lisesi’nde okudum. Abim de oradanmezun olmu ş tu. Lise bit- tikten sonra ne yazık ki üniversite hayatıma devam edemedim. Futbolun getirdi ğ i ş artlardan dolayı diyebiliriz. Ama Avrupa’da futbol oynayaca ğ ımı dü ş ünerek yabancı dil için çok çalı ş tımve ş u anda İ ngilizcem iyi seviyede. Sendeki futbol yetene ğ ini ilk kim ke ş fetti ve bir kulübün kapısından içeri soktu? 9 ya ş ında oldu ğ um sırada Zeki Çakır ke ş fetti. Zeki Çakır, Altın- ordu’da Ye ş ilyurt Tesisleri’nde toprak sahada oynarken beni alıp Bucaspor Tesisleri’ne denemeye götüren ilk hocamdır. Bucaspor, Altınordu ve Altay’ın altyapısını görme fırsatın oldu. Nasıl bir çalı ş ma sistemleri vardı? Neler ya ş adın? Bucaspor ve Altınordu’da bulundu- ğ umdönemde altyapının ba ş kanı Seyit Mehmet Özkan’dı. İ kisinde de daha çok sisteme dayalı ve daha çok tesisle ş me anlamında güzel adımların atıldı ğ ı bir ortam söz ko- nusuydu. Futbolcunun kendini iyi hissedebilece ğ i her türlü imkân sa ğ lanıyordu. Altay’da ise hem bu imkanlar hemde sistemdaha dü ş ük seviyedeydi. Hatta bir sahayı dört takımın payla ş tı ğ ı zamanlar oluyordu. Rahmetli Yenal Dinçak- man Hocamın saha içi ve saha dı ş ı psikolojik deste ğ iyle iyi bir dönem geçirmi ş tim. Altyapı anlamında en iyi dönemi Bucaspor’da ya ş adım. Ama Altay’da da profesyonel olup kendime güzel bir yol çizdim. İ zmir takımları Altay ve Göztepe, Süper Lig’e veda etti. Bu konuda neler söylemek istersin? İ zmir do ğ umlu biri olarak üzgünüm. Süper Lig’deki iki takımı kaybet- mesi İ zmir adına kötü oldu. Eskiden Altay’da oynamı ş bir oyuncu olarak, bu sene için beklentileri ve umutları olan biriydim. Oradaki problemin ne oldu ğ unu bilmiyoruz ama üzgün oldu ğ umu söyleyebilirim. İ n ş allah yeniden Süper Lig’e çıkmasını umut ve temenni ediyorum. Futbola stoper olarakmı ba ş ladın? Çok de ğ i ş ik gelecek ama futbola ilk ba ş ladı ğ ımda sol açık oynuyordum. Ali Çakır Hocambana, “Bir gün sen- den çok iyi stoper olacak” dedi ğ inde 12 ya ş ındaydım. O zamanlar bu du- rumu idrak edemiyor ve kendi içimde de kabullenmek istemiyor- dum. Çünkü gol atayım, ön tarafta olayım, atak yapayım, hücum oyna- yayımdü ş üncesi vardı kafamda. Ama fiziksel anlamda geli ş imimher yaz çok farklı durumlara geliyordu. Mesela 12 -13 cmuzadı ğ ımyaz dönemleri oluyordu. Vücut koordi- nasyonumun beni çok ş a ş ırttı ğ ı dö- nemlerdi bunlar. Hücumoyuncusu özelliklerimi kaybetmeye ba ş ladı- ğ ımı biraz hissetmi ş tim. Di ğ er özelliklerim ise belirginle ş meye ba ş lamı ş tı. Daha güçlü olmam, atle- tik olmam, hissiyatımın savunma yönünden daha iyi ortaya çıkması gibi… 15-16 ya ş larında sol beke, 17 ya ş ında da stopere döndüm. Umarımoradan da daha geriye gitmem (gülüyor). Altay formasıyla ilk profesyonel imzanı attın. Fakat 3. Lig ekiplerin- den Karacabey’e kiralık olarak git- tin. O süreci bize anlatabilir misin? Altay’da profesyonel olurken bana “Bu sene takımplanları içerisinde de ğ ilsin, kiralık gidip geri gelecek- sin” demi ş lerdi. Ben de bu durumu çok ho ş kar ş ılamı ş tım çünkü o dö- nemdeki birinci hedefimya da aile olarak hedefimiz profesyonel fut- “ “ 101 Altay’da, hep bir iyi kar ş ılanma ve hep ba ş ımızın ok ş anması durumu vardı. 3. Lig’e gitti ğ imde futbolun ne kadar zor bir meslek oldu ğ unu, sadece sahada de ğ il saha dı ş ında da dik durabilmenin, mental anlamda her ş eye çok hazırlıklı olmanın önemini görmü ş tüm. “ Çocukluktan beri hayalimve ailemin de benim üzerimde misyonu ve vizyonu her zaman Avrupa’da futbol oynayabilme ş ansını yakalayabilmekti. En ufak ş ans bile olsa bu ş ansın pe ş inden gitmeliydim. Avrupa hayalimi gerçekle ş tirmek için yapmı ş oldu ğ um fedakârlı ğ ın haddi hesabı yok. Altay’da profesyonel olurken bana “Kiralık gidip geri geleceksin” demi ş lerdi. O dönemde Karacabey’de oy- nadım. Tamüç sene önce 3. Lig’de Karacabeyspor’da KeremAktürko ğ lu’yla play-o ff yarı finali oynarken ş imdi ikimiz de AMillî Takım’dayız.