TamSaha 204. Sayı / Kasım 2021

7 A ğ ustos 1996 Zonguldak Ere ğ li do ğ umlusun. Öncelikle aileni tanıyabilir miyiz? Annen, baban varsa karde ş lerin ne i ş le me ş gul? Babammaden emeklisi. Annem ev hanımı. Benden bir ya ş büyük abimvar. Bir benzin istasyonunda kasiyer olarak çalı ş ıyor. Yakla ş ık 6 ay önce İ stanbul’a geldi. Beraber ya ş ıyoruz. Zonguldak denince akla kömür geliyor. Madenci bir ailede büyümek nasıl bir ş eydi? Babamdan önce dedemde madende çalı ş ıyormu ş . Maalesef göçükte hayatını kaybetmi ş . Babamdaha annesinin karnın- daymı ş . Babam, babasının yerine i ş e giriyor. Süresi dolunca da emekli oluyor. O dönemde çok küçük oldu ğ um için o süreci tam hatırlamıyorum. Futbol öncesinde nasıl bir çocukluk geçirdin? Futbol öncesini çok da hatırlamı- yorum. Kız çocu ğ uyum ama bebeklerle hiç oynadım. Kendimi bildimbileli futbol oynuyorum. Kaç ya ş ında futbola ba ş ladı ğ ımı bile hatırlamıyorum. Peki, bu futbol sevgi nereden geliyor? Ailende senden ba ş ka sporcu var mı? BabamEre ğ li’de amatörde oyna- mı ş . Abimde yine amatörde oynu- yordu. O zamanlar erkek takım seçmeleri oluyordu. Abim onlara gidiyordu. Kadın futbol takımı ku- rulmamı ş tı. 9 ya ş ımdayken ben de seçmeye gittim. Bir gün evde her zamanki gibi kendi kendime top ko ş tururken babamgeldi ve “Sana bir sürprizimvar. Ere ğ li’de kadın futbol takımı kurulacak- mı ş . Seçmeleri yapılacakmı ş ” dedi. Çok heyecanlandım. Evde kendi kendime çalı ş maya ba ş ladım. Biz Berna Yeniçeri ile uzaktan ak- rabayız. Evleri- miz yan yana… O zamandan beri birlikte oynuyoruz. Berna Yeniçeri tamolarak neyin oluyor? Anne tarafından yakın akraba- yız ama tambilmiyorum (gü- lüyor). Sabah oldu. Kapıdan çıkıp Berna’ya haber vermeye gidece ğ im. Kapıyı bir açtım Berna kar ş ımda, “Sana sürp- rizimvar” diyor. Ben de, “Benimde sana sürprizim var” dedim. Çok küçü ğ üz ama o dönemlerde. Berna ile birlikte gittik seçmelere. Normalde 1995 do ğ umluları alıyorlar seçmelere. Biz ya ş ı- mızı büyük gösterdik, “1995 do ğ umluyuz” dedik. Ama tabiî sonra ortaya çıktı ya ş ı- mız. Seçmelerde iyi oyna- yınca ya ş ımız küçük olmasına ra ğ men takıma girdik ve öyle ba ş ladık. Sonra nasıl devam etti? 9 yıl Karadeniz Ere ğ li Bele- diyespor’da oynadım. Sonra 3 yıl Konak Belediyespor’da… Ş ampiyonlar Ligi’ne gittim. Bir sezon Ata ş ehir Belediyespor tecrübesinin ardından tekrar bir sezon Konak’ta forma giydim. Sonra da ALG Spor’a transfer oldum. Altyapı e ğ itimini nasıl aldın? Nasıl bir yoldan geçtin? Neler ya ş adın? O zaman Faruk Varlık diye hocam vardı. Ş u anda da Ere ğ li Belediye- spor’un ba ş ında… Gerçekten inanıl- maz çalı ş tık. Çok iyi bir antrenördür kendisi. Büyükler ne yapıyorsa biz de onu yapıyorduk. Bunun önce- sinde de sokakta hep erkeklerle oynuyorduk. Turnuvalara falan gidi- yorduk. Daha 9 ya ş ındayım… Berna ile bir foto ğ rafımız var, görseniz ş oke olursunuz… Erkeklerin ara- sında Berna ile ikimiziz… Turnuvaya gitmi ş tik. O anılar çok güzeldi. Sonra hoca de ğ i ş ti, Yıldıray A ğ ar Hocamız geldi. Onunla da iyi çalı ş - tık. Yıldıray Hocadan sonra Konak Belediyespor’a transfer oldum. Ere ğ li’den iki akraba, iki millî oyuncu nasıl çıktı? Di ğ er arkada ş larınıza oranla neyi farklı yaptınız? 2015 yılında Berna ile röportaj yapmı ş ve bu soruyu sormu ş - tum. Ş imdi de sana sorayım… Sabah uyandı ğ ım andan iti- baren eve girmezdim… Top oynamaktan ba ş ka bir ş ey yapmazdım. Zorla eve sokarlardı. Çok çalı ş tık Ber- na’yla. Çok istedik. Çok üs- tünde durduk. O zamanlar babam çalı ş ıyordu ve çok ilgilenemiyordu benimle. Çocuklarla çok ilgilenen Zeki Dilaver diye bir abimiz vardı. Bizi turnu- valara götürürdü. Erkeklerle bizi maç yaptırıyordu. Bizi de oynatı- yordu. Peki, Millî Takım’a ilk nasıl seçildin? Seni ilk kim ke ş fetti? 2010 yılında U15’te ilk millî maçıma çıktım. O zaman Necla Hocamyardımcı antrenördü. Tay- gun ErdemHocam vardı. Ş anlıurfa’ya gitmi ş ve Rusya ile iki maç yapmı ş tık. Toplamüç gol atmı ş - tım. Çok heyecanlan- mı ş tım. Babamı arayıp söylemi ş tim. Babamda a ğ lamı ş tı telefonda… Çok duy- gulanmı ş tı çünkü… Omaçta attı ğ ım uzaktan golü hiç unutamam. Çok güzel bir goldü. Orta sahanın ilerisinden atmı ş tım. Ay-yıldızlı formayı giymek nasıl bir duygu? Tarif edemiyorumve an- latamıyorum. Benim için çok güzel ve özel. Hemben hem ailemhem çevremiz açısından gurur verici. U15’le ba ş layan serüven U17, U19 olarak devam etti. Ş u an AMillî Takım’dasın. U19’da oynarken AMillî Takım’a gelmi ş tim. İ lk maçım İ ngiltere’ye kar- ş ıydı. Takımın ba ş ında o zaman Nur Mustafa Gülen vardı. “ 71 70 “ 2 Karadeniz Ere ğ lisi’nden iki akraba küçük kız çocu ğ u Ebru Topçu ve Berna Yeniçeri... Nereden nereye... 2010’da U15’te ilkmillî maçıma çıktım. Rusya ile iki maç yapmı ş tık. Toplamüç gol atmı ş tım. Babamı arayıp söylemi ş tim. Babamda a ğ lamı ş tı telefonda… Çok duygulanmı ş tı çünkü… Omaçta attı ğ ımuzaktan golü hiç unutamam. Orta sahanın ilerisinden atmı ş tım. Daha 9 ya ş ındayken Ere ğ li’de Berna Yeniçeri ile erkek takımında oynuyorduk. Faruk Varlık Hocamla inanılmaz çalı ş tık. Büyükler ne yapıyorsa biz de onu yapıyorduk. Sabah uyandı ğ ım andan itibaren eve girmezdim… Top oynamaktan ba ş ka bir ş ey yapmazdım.