TamSaha 189. Sayı / Ağustos 2020

Shakespeare’in III. Richard oyununun belki de en ünlü repliği “Bir at, bir at, bir at için krallığımı verirdim” şeklindedir. Futbol dünyasından da nice “kral” isimler geçmiştir ki bir at için olmasa da bir şampiyonluk için o krallığı seve seve verebilecek… İşte karşınızda, kariyerleri tek bir lig şampiyonluğundan dahi yoksun geçmiş dünyaca ünlü yıldızlar… Onur Erdem 64 65 Şampiyonluktan uzak yıldızlar 1980’li yıllarda sadece Ada futbolunun değil, Avru- pa’nın da en önemli golcü- lerinden biri olan Gary Lineker, Leicester City’de parladıktan sonra yurt içindeki ilk büyük transfe- rini 1985 yazında Everton’a imza atarak yapmıştı. Everton da İngiltere liginin hâlihazırdaki şampiyo- nuydu. Ancak Merseyside ekibi, şampiyon kadrosunu Lineker gibi bir golcüyle takviye etmesine karşın, ertesi sezon unvanını ezeli rakibi Liverpool’a kaptıra- caktı. Lineker ligde 30 golle gol kralı olmuştu fakat Everton, Liverpool’un iki puan gerisinde ikinci sırada kalmıştı. O tek sezonun ardından, aynı yaz Lineker Dünya Kupası’nda da gol krallığına ulaştığındaysa kendisine Barcelona kapı- ları açılacaktı. İşin ilginci, kendisi gelmeden önce şampiyon olan Everton, onun ayrılmasının ardın- dan gelen ilk sezonda yine şampiyonluğa uzanacaktı. Lineker ise Barcelona’da geçirdiği üç sezonda iki kez lig ikinciliği yaşamakla yetinecekti. Sonrasında Tottenham forması altında ülkesine geri dönen golcü oyuncu, yeni takımındaki ilk sezonunda da gol kralı olsa bile Tottenhampuan cetvelinin üçüncü sırasında kalmıştı. Londra ekibi bun- dan sonraki iki sezonuysa orta sıralarda geçirecek ve Lineker da 1992’de kariyerinin son yıllarını tamamlamak üzere Japon- ya’nın Nagoya Grampus Eight takımına gittiyse de son kulübünde bile bir lig şampiyonluğu yaşayama- yacaktı. Enteresandır, Dünya Kupalarında bugüne dek gol krallığı payesine ulaşmış 30 futbolcu içeri- sinde (ortak gol kralları dâhil) kariyerinde şampi- yonluk yaşayamamış Line- ker haricinde tek bir kişi var, o da Lineker’dan sonra İngilizler adına bu onuru yaşayan ikinci kişi olan Harry Kane. Söz İngilizlerden açılmışken lis- teye yine futbolunmucitlerinden örneklerle devam edebiliriz. İngil- tere Millî Takımı, Dünya Kupala- rına ilk iştiraki olan 1950’den günümüze dek genelde bu turnu- vaya hep büyük bir iddiayla gelen, nihayetindeyse evine hayal kırık- lığıyla dönen bir görünüm içinde- dir. Bunun tek istisnasıyla, ev sahipliğini de üstlendikleri 1966 Dünya Kupası’nda ulaştıkları şampiyonluktur elbette. O kadro- nun kaptanlığını da üstlenmiş olan Bobby Moore ise İngilizler için artık bir ulusal kahraman mertebesindeydi. Moore, birçok futbol otoritesine göre tüm zamanların en iyi defans oyuncularından birisi… Gerçekten de oyun aklı, sezgileri ve pozisyon bilgisi bakımından Beckenbauer’a bile denk sayılabilecek niteliklere sahip bir futbolcuydu. Fakat buna rağmenmillî takımlar düzeyinde elde ettiği o müthiş başarının ya- nına, kulüpler düzeyinde çok daha fazlasını ilâve edemedi. Bundaki en büyük sebep de genellikle ligin orta sıra takımları arasında yer alanWest HamUnited’ın formasını giymesiydi. Doğu Londra ekibiyle 1964’te Federasyon Kupası, 1965’te de Kupa Galipleri Kupası zaferleri yaşayan Moore, buna rağmen İngiltere liginde bırakın şampiyon- luğu, altıncı sıradan yukarısını bile göremeyecekti. Altyapısından ye- tiştiği West Ham’da 16 sene oyna- masının ardından 1974’te Fulham’a geçen Moore, kariyerinin sonun- daysa ABD’de çeşitli kulüplerin formalarını giyecek fakat bura- larda da herhangi bir lig şampi- yonluğu göremeyecekti. Bobby Moore ile aşağı yukarı aynı dönemdeWest HamUnited altya- pısından çıkan ve uzun yıllar bu kulübün forması giyen Geoff Hurst ile Martin Peters da doğal olarak kariyerlerini şampiyonluk göre- meden tamamlamışlardı. İngiltere, 1966 Dünya Kupası finalinde Fede- ral Almanya’yı 4-2 mağlup eder- ken Hurst’un hat-trick yapması, diğer golü de Peters’ın kaydetme- siyse, futbol tarihinde eşine belki de bir daha hiç rastlanmayacak bir ayrıntıyı içermekteydi. Dünya şampiyonu olan takımın kaptanı ve finaldeki tümgollerini atan iki oyuncusu hep beraber aynı kulüp takımında forma giyiyorlardı ve bu üçlü buna rağmen kariyerlerini lig şampiyonluğu göremeden tamamlayacaklardı. Geoff Hurst, Bobby Moore ve Martin Peters Gary Lineker