TamSaha 182. Sayı / Ocak 2020

57 56 pozisyon vermeyenmillîlerimiz golsüz bir beraberlikle bir puana uzanmayı başaracaktı. Millî Takımımızın önündeki bir son- raki durak, Malta deplasmanıydı. Sedat Özden ile Mustafa Denizli’nin ilk yarıda attığı gollere ikinci yarıda ev sahibi ekipten Emanuel Farru- gia’nın golü karşılık vermeye yeterli olmayınca takımımız bumaçtan da iki puan çıkartıyor ve puanını beşe yükseltiyordu. Hatta bunun ardın- dan da 21 Kasım’da Galler’i İzmir’de Erhan Önal’dan gelen tek golle devirecek ve beş maçta yedi puana ulaşarak, dört maçta altı puanı bulunan Federal Almanya’yı maç fazlasıyla da olsa geride bırakıp grubun yeni lideri olacaktık. Yine de grupta avantaj hâlâ Federal Almanya’nın elindeydi çünkü kalan iki maçlarını kendi sahalarında bize ve Malta’ya karşı oynayacaklardı. Almanların, özellikle Malta maçında iki puanı almalarına garanti gözüyle bakıldığından, millîlerimizin grup li- derliği için önündeki tek seçenek, 22 Aralık’ta Gelsenkirchen’de oyna- nacakmaçta Federal Almanya’yı mutlak surette yenmekti. Ne var ki söz konusumaçta umutlarımız 15 dakikada büyük bir darbe aldı ve Klaus Fischer ev sahibini 1-0 öne geçirdi. Ay-yıldızlılar buna rağmen mücadeleyi bırakmadıysa da son dakikada Herbert Zimmermann bir gol daha atınca, karşılaşma 2-0 Fe- deral Almanya’nın galibiyetiyle so- nuçlandı ve gruptaki sıralama da belli oldu. Millî Takımımız grubu altı maçta yedi puanla ikinci sırada tamamla- mıştı ve bu derece aslında hiç de fena değildi zira o güne kadar elemelerde aldığımız en iyi puan ve sıralamayı işaret etmekteydi. 1984 elemeleri: Üç galibiyet de yetmedi F ederal Almanya, dört yıl önce olduğu gibi bir kez daha Avrupa Şampiyonası elemelerindeMillî Takımımızla aynı gruba düşmüştü. Üstelik bu kez omuzlarında ‘Son Avrupa şampiyonu’ ve ‘Son Dünya Kupası finalisti’ gibi iki önemli apo- let taşımaktalardı. Elemelerdeki diğer rakiplerimizse Avusturya, Kuzey İrlanda ve Arnavutluk’tu. Açıkçası bu son zamanlarda düştü- ğümüz en zorlu grup sayılırdı zira Federal Almanya haricinde Avusturya ile Kuzey İrlanda da son Dünya Kupası’nda en iyi 12 takım arasına girmişti. Grupmaçlarımıza 27 Ekim 1982’de İzmir’de, Arnavutluk karşılaşma- sıyla başlıyorduk. Bumaç, kâğıt üzerinde Türkiye için en garanti maç gibi görünmesine rağmen hayli çetin geçti vemillîlerimiz müsaba- kayı anca 86. dakikada Arif Kocabı- yık’ın attığı golle 1-0 kazanabildi. 17 Kasım’da çıktığımız Avusturya deplasmanındaysa tutunamıyor- duk. Anton Polster ev sahibi ekibi 10. dakikada öne geçirirken, 35. ve 36. dakikalarda Bruno Pezzey ve Herbert Prohaska’nın peş peşe at- tığı gollerle fark açılıyor, ikinci yarı- nın başlarındaWalter Schachner’in de ağları havalandırması sonucu Avusturya 4-0’lık net bir galibiyet elde ediyordu. 30 Mart 1983’e gelindiğinde bu kez Kuzey İrlanda deplasmanındaydık. Henüz 5. dakikada Martin O’Ne- ill’dan yediğimiz golle geri düşerken 18. dakikada John McClelland farkı ikiye çıkarıyordu. Her ne kadar 55. dakikada Hasan Şengün farkı bire indirdiyse de bu golün devamı gelmedi ve karşılaşma, ev sahibi ekibin 2-1’lik galibiyetiyle sonuç- landı. 23 Nisan’da İzmir’de Federal Almanya’yı konuk ediyorduk ve tribünlere gelen 70 binin üzerinde seyirciyle de Millî Takım tarihinin en kalabalıkmaçlarından birine çıkmaktaydık. GelgelelimAlmanlar tribünlerden de etkilenmeyerek baştan sonra oyuna hükmetmiş ve Karl-Heinz Rummenigge’nin iki, Wolfgang Dremmler’in de bir go- lüyle sahadan 3-0 galip ayrılmıştı. 11 Mayıs’ta Tiran’da Arnavutluk karşısına çıktığımız maçtaysa ilk yarıyı 34. dakikada Metin Tekin’in attığı golle 1-0 önde kapadıysak da 73. dakikada Raşit Çetiner’in ters bir vuruşla kendi ağlarını havalandır- ması sonucunda karşılaşma 1-1 sona erecek ve talihsiz bir biçimde bir puanla yetinmek zorunda kalacaktık. Dört maçtır sürmekte olan şanssız- lıklar serisi, nihayet 12 Ekim’de An- kara’da oynadığımız Kuzey İrlanda maçıyla son bulacaktı. Millîlerimiz karşılaşmadan Selçuk Yula’nın 17. dakikadaki golüyle 1-0 galip ayrılarak puanlarını beşe yükselti- yordu. Ancak iki hafta sonrasına gelindiğindeyse, Federal Almanya ile Batı Berlin’de oynadığımız maçta 5-1’lik ağır bir yenilgi alacaktık. Almanları farka taşıyan gollerin ikisini Karl-Heinz Rummenigge, ikisini Rudi Völler, birini de Uli Stie- like atmıştı. Millîlerimizin tek go- lüyse Hasan Şengün’den gelmişti. Gruptaki son maçımızdaysa 16 Ka- sım’da, Ali Sami Yen Stadı’nda Avusturya’yı ağırladık. İlk bir saati golsüz geçen mücadelede gol per- desini 62. dakikada İlyas Tüfekçi açarken goller bir anda peş peşe gelmeye başlayacaktı. 69’da Selçuk Yula farkı ikiye çıkarıyor, 71’de Ernst Baumeister Avus- turya’yı tekrar maça ortak ediyor ve 76’da Selçuk Yula penaltıdan son sözü söylüyordu. Millî Takımı- mız böylece elemeleri sekiz maçta yedi puanla, dördüncü sırada tamamlamıştı. 1988 elemeleri: 20 yıl sonra gelen sonunculuk 1 988 Avrupa Şampiyonası elemeleri geldiğinde Türkiye, tarihindeki en büyük kura talih- sizliklerinden birini yaşıyordu. Büyük turnuvalarda çoğu zaman hayal kırıklığı yaşasa da her daim iddialı olan İngiltere, son iki Dünya Kupası’nda da boy gösteren Kuzey İrlanda ve güney Avrupa’nın en sağlam futbol ekolüne sahip Yugos- lavya ile birlikte aynı gruba düşen millîlerimizin şansı neredeyse daha en başından büyük ölçüde tüken- mişti. İngiltere, Kuzey İrlanda ve Türkiye, 1986 Dünya Kupası elemelerinde de aynı grupta yer alırken Adalılar grupta ilk iki sırayı kapıp finallere gitmiş, millîlerimiz ise oynadığı sekiz maçta tek bir puan alabilmiş ve son sırada kalmıştı. Türkiye o tek puanını Kuzey İrlanda’dan almıştı belki ama İngiltere’yle yaptığı iki maçtaysa kalesinde tam 13 gol görmüştü. Elemelere 29 Ekim 1986’da, Split’te oynadığımız Yugoslavya maçıyla başladık. Neredeyse hiçbir varlık gösteremediğimiz karşılaşmada Zlatko Vujovic ikisi ilk yarıda, biri de maçın sonlarında olmak üzere üç gol atarken bir gol de takımın genç yıldızı Dejan Savicevic kaydetmiş ve Yugoslavya sahadan 4-0 galip ayrılmıştı. 12 Kasım’daysa seyircimiz önündeki ilkmaçımıza, İzmir Alsancak Stadı’nda çıkıyorduk. Rakipse Kuzey İrlanda’ydı. Hayli kısır geçen karşılaşmada “gol” sesi çıkmadı ve 1984 elemelerinde üç galibiyetimizden birini Kuzey İrlanda karşısında elde etmiştik. İzmir’de golsüz berabere kaldığımız İngiltere’denWembley’de 8 gol yedik.