TamSaha 177. Sayı / Ağustos 2019

96 97 İtalyanların gelmiş geçmiş en büyük futbol efsanelerinden olan ve 1930’larda peş peşe iki dünya şampiyonluğu da yaşayan Giuseppe Meazza’nın bu ay 40. ölümyıldönümüne denk geliyor. TamSaha olarak unutulmaz futbol adamının anısının önünde saygıyla eğiliyoruz. Giuseppe Meazza utbolun, icat edildiği Britanya dı- şındaki gelişimine bakıldığında Güney Amerika’da, Kıta Avrupa- sındakine kıyasla daha hızlı bir ilerleme olduğu söylenebilirdi. Zaten ilk Dünya Kupası’na da Uruguay ev sahipliğini yaparken turnuvanın ilk finali de ev sahibi Uruguay ile Arjantin arasında oynanmıştı. Kıta Avrupasındaysa futbol Güney Amerika’dakine göre bir, Britanya’dakine göreyse birkaç adımgerideydi. 1920’ler- den itibarense Orta Avrupa fut- bolunda önemli bir hareketlilik gözleniyordu. Avusturya, Maca- ristan, Çekoslovakya ve İtalya da dönemin çıkış yapan takımla- rıydı. 1934 Dünya Kupası’nın ev sahipliğinin İtalya’ya verilmesi de bu takımların, kendilerini ispat etmeleri ve dünya futbo- luna yeni yıldızlar sunulabilmesi adına önemliydi. Söz konusu turnuvayı İtalya kazanıp dünya futbolunun artık en büyükleri arasında yer aldığını tescillerken, futbolseverlerin beğenisine de Arjantin’den devşirdikleri Luis Monti (iki farklı takımla Dünya Kupası finali oynayan tek isim), Raimundo Orsi ve Enrique Gu- aita’nın yanı sıra santrforları An- gelo Schiavio ile takımdaki topun ayağına belki de en çok yakıştığı isim olan sağiçleri Giuseppe Meazza’yı sunmuşlardı. Dört yıl sonra, Dünya Kupası bu kez Fransa’da düzenlenirken son şampiyon İtalya, büyük ölçüde yenilenmiş bir kadroyla turnu- vaya katılmıştı. Gök Mavililerin ideal on birinde dört yıl evveline göre aynı kalan tek isimse, artık kaptanlık pazubandını da tak- makta olan Meazza’ydı. Meaz- za’nın liderliğinde İtalyanlar bir kez daha kupayı kazanacak ve artık sadece bulunduğu dönemin Futbol dünyasındaki ilk büyük İtalyanmarkası F Onur Erdem en iyisi olmakla kalmayıp, gelmiş geçmiş en iyi takım- lardan biri olarak anılmayı hak edecekti. Bu iki zaferde, teknik direktör Vittorio Pozzo ile birlikte en büyük paya sahip iki isimden biri konumundaki Meazza da haliyle 1930’ların en önemli futbol kahramanlarından biri olmakla kalmıyor, tüm zamanların en iyileri arasına adını hiç silinme- mecesine kazıyordu. 21 Ağustos 1979’da hayata gözlerini yuman Giuseppe Meazza’nın bu ay ölümü- nün 40. yıldönümüne denk geliyor… TamSaha olarak efsane ismi anarken, kari- yer hikâyesini, özellikle bu 1934 ve 1938 Dünya Kupala- rında yaşananları ön plana çıkartarak futbolseverlerle paylaşıyoruz. Küçük yaşta büyük zorluklar Giuseppe Meazza, 23 Ağus- tos 1910’da, Milano’nun Porta Vittoria semtinde dünyaya geldi. Giuseppe dört yaşındayken patlak veren I. Dünya Savaşı ise milyonlarca ailede olduğu gibi, Meazza ailesinin ocağına da ateş düşmesine neden olacaktı. Zira cep- hede savaşmaya giden baba Meazza’nın, takvimler 1917’yi işaret ederken haya- tını kaybettiği haberi gele- cekti. Henüz yedi yaşında yetimkalan Giuseppe için hayat bundan sonra çok daha büyük zorluklar geti- recek ve çok daha büyük mücadeleler gerektirecekti. Anne Ersilia, eşini kaybet- mesinin ardından, oğluyla kendisinin geçimini sağla- yabilmek için pazar yerle- rinde meyve satmaya başlamıştı. Giuseppe de günün çoğunu annesinin yanında, ona yardım ederek geçiriyordu. Ancak yedi yaşında bir çocuğu gün bo- yunca bir işin başında tut- mak da elbette mümkün değildi. Her çocuğun olduğu gibi onun da aklında oyun vardı. Oyun dendiğindeyse, saklambaç, körebe, birdirbir gibi bir repertuardan zi- yade, Giuseppe için tek bir gerçek vardı; futbol! Fırsa- tını bulduğu anda peşine birkaç arkadaş takıp ara sokaklarda top peşinde koşturuyordu. Top dediği- mize de bakmayın, birbirine sarılıp sıkıştırılmış bir tomar paçavrayla oyna- maktalardı. Ayağında ayakkabısı bile olmayan ve sokaklarda yalınayak dolaşan Giuseppe için aslına bakarsanız bu bir tomar paçavra bile büyük bir lütuftu. Giuseppe 12 yaşına geldi- ğinde annesi, onun futbol merakının gelip geçici bir çocukluk hevesi olmadı- ğına nihayet ikna olacaktı. Ersilia, böylece oğluna bir kulübe girerek, futbolcu olma hayallerinin peşinden koşması için izin de veri- yordu. Bunun sonucunda