TamSaha 173. Sayı / Nisan 2019

60 61 ların seviyesindeyim! Bugün çok yönü bir oyuncu olarak hemkanat- larda hemde orta alanda görev yapabiliyor- sun. Başlangıçtaki mevkiin hangisiydi? İlk başlarda forvet oynuyordum. Santrfor oynuyordumbu boyla. O zaman daha da ufak- tım. Şimdi de ufağımda o zaman belki de 1.50 falandım. Yavaş yavaş fizikler geliştikçemec- buren sağ kanada geçtim. Sol da oynuyorum. Suat Hoca beni ilk kez PAF Takımı’nda oynattı- ğında 6 ile 8 oynuyordum. Orta saha oynuyor- dum. Sonra kanada çekti beni. Her yerde oynadım. 4-5maç sağ bek bile oynattı beni. Suat Kaya sende ne gördü de 2-3 yaş büyük- lerle oynattı? Süper Genç’te 89’lular oynuyordu. Ama benim B Genç’e de yaşım tutuyordu. Beni Süper Genç’e almamışlardı. “Sen aşağıda oyna” de- mişlerdi. 15-20maç oynadım. Çok iyi oynuyor- dum. HalimHoca (Fıçıcı) dedi ki: “PAF Takım’a gideceksin, yarın idmana çıkacaksın.” Şoke ol- muştum. A Takım’a çıkmak en üst seviye ama U21 de Arda’lar, Cafercan’lar, Mülayim’ler, Aydın Yılmaz’lar, Özgürcan’lar, Uğur Demi- rok’lar, anlatmakla bitmez. İlkmaç kadroya gir- dim. Denizli maçıydı, hatırlıyorum. Arda abi oynuyordu. Suat Hoca, son 10 dakika oyuna aldı beni. Sonraki hafta Gençlerbirliği maçı vardı. Suat Hoca bana dedi ki, “Bundan sonra bizimle idmana çıkacaksın.” 3 sene PAF Takım’da oy- nadım. A Takım’la idmanlara çıkıyordum. Ha- zırlıkmaçı yapıyordum. Devrenin sonmaçını Gençlerbirliği OFTAŞ’la oynuyorduk. Semih Kaya ile ben A Takım’a devre arası kampa gide- cektik. Sonmaç 90+2’de kolumkırıldı. İki tane platin takıldı. İlk ameliyatımı oldum, yapamadılar. Sonra bir daha ameli- yat oldum. 4-5 ay kaybetmiştimko- lumdan dolayı. 2006 yılında U18Millî Takımımıza davet edilerek ay-yıldızlı formayla tanışıyorsun. Bizemillî formayı ilk kez giydiğin dönemdeki duygularını anlatır mısın? O dönemde gelecekle ilgili nasıl hayaller kuruyordun? Ay-yıldızlı formayı giymek benim için bu vatanın evlâdı olarak en üst seviye diyebilirim. Tabiî ki millî duy- gular çok farklı. Kulüp de önemli amaMillî Takımen önemlisidir. Ay-yıldızlı formayı giymek büyük ğurur. Aileme gurur verdi. İnanılmaz mutlu oldum. Sendeki ışık henüz 17 yaşındayken keşfedilmiş ancak sonrasında hep alt liglerde forma giyiyorsun. Gala- tasaray’da yetiştikten ve daha 2006 yılındamillî formayla tanıştıktan sonra bu alt liglere gidiş-geliş seni nasıl etkiledi? Büyük ümitler beslerken umduklarını bulamamak ümit kırıcı olmalı… Genç Millî Takım’a geldiniz, düşünü- yorsunuz; “Büyük takımda oynar mıyım, oynamaz mıyım?” Süper Lig’de oynama hayalleri kuruyor- sunuz. Tabiî ki de hayatta bazı şey- ler var, kadere de inanacaksınız. Kader sizi bazı yerlere götürüyor. Ama demek ki o zamanlar ben elimden gelenin en iyisini yapmadı- ğım için belki de bocaladım. Ben kimseye suç atmambu hayatta. Demek ki geç kaldıysamhata bende. Demek ki ben bir şeyleri yanlış yapmışım. Demek ki ekstra çalışmadım. Yoksa kendime güve- nim çok fazla yokmuydu? Ya da hep böyle oynamadığım zaman karşımdaki hocalarımda buldum kabahati. Demek ki bunları yanlış yapmışım. Hoca sizi kaç maç yanlış oynatabilir ki? İki maç yanlış oyna- tabilir en fazla. İstediği kadar sev- mesin, iki maç! Bindiği dalı keser mi hoca! Hayatta kesmez. Demek ki hata her zaman bende… Şapkamı önüme koyduğumda, ben hata yap- mışımki buraları geç yakalamışım. PAF Takımı’nda oynarken kolum kırıldığında sezon bitimine yakın 2-3 maç oynamıştım. Suat Hoca, PAF Takımı’ndan Gaziantep Beledi- ye’ye gitmişti. Oraya transfer etti beni. Suat Hocanın katkısı bende çok büyüktür. Hep güvendi bana. PAF Takımı’ndan bir oyuncuyu, kolu kırılmış, 5 ay oynamamış bir oyun- cuyu transfer etmek risk almaktır. Gaziantep Büyükşehir Belediye- spor’da kupalarla birlikte 37 maç oynadım. Aslında orada sezon çok iyi geçti. Hatta Gaziantepspor da is- temişti beni, Süper Lig’deydi. Sonra Galatasaray’a geri geldim. Kartal’a transfer oldum. Hocamız rahmetli Kadir Özcan, Şenol Güneş Hocamı- zın da takım arkadaşıydı. Allah rah- met eylesin, inanılmaz katkısı vardır bana. Çok iyi bir insandı. Çok severdi beni. Çok da iyi bir hocaydı. Kartal’dan sonra Süper Lig’e gide- cektim ama bu sefer de menajeri- min gadrine uğradımdiyebilirim. Menajer şanssızlığı diyebiliriz. Oya- ladılar bizi. Adanaspor’a gittim, yarım sezon oynadım. Oradan da 122 “ İlk başlarda forvet oynuyordum. Santrfor oynuyordumbu boyla. O zaman daha da ufaktım. Şimdi de ufağımda o zaman belki 1.50 falandım. Yavaş yavaş fizikler geliştikçe mecburen sağ kanada geçtim. Solda da oynuyorum. Aslında kaleci hariç her yerde oynadım. 4-5 maç sağ bek bile oynattılar beni. “ Devrenin sonmaçını Gençlerbirliği OFTAŞ ile oynuyorduk. Semih Kaya ile ben A Takım’a devre arası kampa gidecektik. Sonmaç 90+2’de kolum kırıldı. İki tane platin takıldı. İlk ameliyatımı oldum, yapamadılar. Sonra bir daha ameliyat oldum. 4-5 ay kaybetmiştimkolumdan dolayı. 123 “ Süper Lig’de oynama hayalleri kuruyorsunuz. Tabiî ki de hayatta bazı şeyler var, kadere de inanacaksınız. Kader sizi bazı yerlere götürüyor. Ama demek ki o zamanlar ben elimden gelenin en iyisini yapmadığım için belki de bocaladım. Ben kimseye suç atmam bu hayatta.