TamSaha 173. Sayı / Nisan 2019

yaptığı için orada başladım. Babam, Kireçburnu’nda bir yıl antrenörlük yapmış. Ba- bamın adı Serhat, “Sarı Ser- hat” derlerdi. Sonra Sarıyer’de oynadım. Kireç- burnu’nda Fatih Hoca vardı, Sarıyer’in altyapısına aldılar. Galatasaray ile Florya’da hazırlıkmaçı yapıyorduk. O zaman ilk defa görmüştük çimsahayı… Gol atmıştım ben de. Rahmetli Zafer Koç ile Sefer Karaer beni aldılar. 12-13 yaşındaydım. Hatta babamı aramışlardı, ben inanamamıştım. Fatih Hoca, demişti ki: “Baban beni ara- sın!” Aradı babam. “Galata- saray seni istiyor” dedi. Şoke olmuştum. 341T vardı o zaman halk otobüsü; onunla Cevizlibağ’a gidiyor- dum, oradan daminibüsle Florya’ya… Küçükken bazen annem, bazen babam, bazen de amcam 15 yaşıma kadar her gün beni götürüp getirdiler. Danone Kupası için Fransa’ya gitmiştik. İlk uluslararası tecrübem oradaydı. Eğitimini nereye kadar sürdürebildin? Ortaokula kadar Sarı- yer’deydim. Sabah okula gidiyordum. Saat 1’de biti- yordu. İdmanlar da saat 4’te başlıyordu. 2’de yola çıkı- yordum. İdmana 15 dakika kala Florya’da oluyordum. Liseyi Şehremini Lisesi’nde okudum. Bizimbütün Gala- tasaray altyapısı oradaydı. Çalışkan değildimama efendiydim, usluydum. O yüzden de hocalar beni severdi. 14-16’da oynuyor- dum. Suat Kaya beni Süper Genç oynamadan PAF Takım’a çıkardı. O zaman PAF Takım’da oynamak çok zor. 86-87’liler oynuyor, ben 89’luyum. 2-3 yaş büyük- lerle oynadım. Arda abiler vardı, Özgürcan’lar, Cafercan’lar, Mülayimabi, hepsi… Bize Galatasaray altyapısından söz eder misin? Orada nasıl bir eğitim aldın? Sana katkı sağlayan teknik adamlar kimlerdi? Orada öncelikle iyi insan olmayı öğretiyorlar; iyi bir karakterinin olması, dürüstlük ve çalışkanlık… Nitekimgeldiğimnoktada bunların payı çok büyük. Orada her şey çok farklıydı. Şartlar da çok olumluydu. 13-14 yaşında halı gibi bir çimsahada idman yapıyorsunuz. Bu bir avantaj… Kendinizi havaya sokuyorsunuz. Bir de o zamanlar büyük takımdaki oyuncular hayaliniz. Çimsahada idman yapıyorsunuz, Galatasaray forması bir hava katıyor tabiî ki. İdollerin var mıydı? Hangi oyuncu- ları kendine örnek alıyordun? Şimdi Millî Takımarkadaşım, Emre Belözoğlu’nu kendime örnek alırdım. Çok hayal ettiğimbir şeydi Emre abiyle tanışmak, oynamak. Allah’ıma da binlerce şükürler olsun. Merhaba- mız vardı ama takımarkadaşı olmak, oturup sohbet etmek çok farklı. O da inanılmaz bir insan. Çokmütevazı. Bu kadar büyük futbolcu olup da bu kadar mütevazı olmak, ilk defa görü- yorum! Emre abi ayrı bir kişilik diye- bilirim. Çok şükür Allah da bana nasip etti, onunla takımarkadaşı ol- mayı, oynamayı… Bir de Okan Hoca, Okan Buruk… Onun da futbolunu çok beğeniyordum. Bir de boy olarak on- “ 120 121 Futbola Sarıyer’de başladım. Sokakta oynuyorduk. Topumuz denize kaçardı, kayıkların bağlandığı halatlarla almaya çalışırdık. 341T vardı o zaman halk otobüsü, onunla Cevizlibağ’a gidiyordum, oradan da minibüsle Florya’ya… Küçükken bazen annem, bazen babam, bazen de amcam 15 yaşıma kadar her gün beni götürüp getirdiler. Suat Kaya beni Süper Genç oynamadan PAF Takım’a çıkardı. O zaman PAF Takım’da oynamak çok zor. 86-87’liler oynuyor, ben 89’luyum. 2-3 yaş büyüklerle oynadım. Arda abiler vardı, Özgürcan’lar, Cafercan’lar, Mülayim abi, hepsi… “ Çok hayal ettiğimbir şeydi Emre abiyle tanışmak ve oynamak. Allah’ıma da binlerce şükürler olsun. Merhabamız vardı ama takım arkadaşı olmak, oturup sohbet etmek çok farklı. Bir de Okan Hoca, Okan Buruk… Onun da futbolunu çok beğeniyordum. Bir de boy olarak onların seviyesindeyim! “