77
Kafamda oluşan bir durumvar. Bunu paylaşmak isti-
yorum. Şimdi ben Konyaspor’a gittim. Dört ayı atlat-
tıktan sonra dördüncü antrenmanda fibula kemiğim
kırıldı. Üç ayıma mâloldu. Zaten yarım sezon kiralığım.
4.5 aylık bir sezon. Üç ayıma mâloldu benim. Üç ay
sonra toparladım. Takımın başına da Yılmaz Vural gel-
mişti. Ankara’daki Gençlerbirliği maçında hocam
46. dakikada oyuna aldı beni. 55’te kaleciyle beraber
çıktığımız bir hava topunda kalecinin dizi geldi. Eski
kırığın çok az üstünden kemiğimyine kırıldı. O ikinci
kırıktan sonra Konyaspor’la ilişkimde kesildi. Sezon
başı Galatasaray’a döndüm. Ama toparlamam zaman
aldı. Kampa yarımgeldim. Sadece düz koşu yapabile-
cek durumdaydım. Kampta doğru düzgün antrenman
yapabilecek durumda değildim. Yine kiralık olarak
gitmem söz konusuydu. Bu sefer Karabükspor oldu.
Karabük’te işler aslında çok kötü gitmedi. Ama 1 se-
nenin verdiği o boşluğu üzerimden atmambiraz
zaman aldı. Orada kulübün kendi içindeki başarı he-
defi ve stresi benimdurumumu kaldırmadı. Zamana
ihtiyacımvardı ama onlar bana bu
zamanı fazla tanımadı. Devre
arası ayrılmak zorunda kaldım.
Yani şunu söylemek istiyorum;
bugünlerle o günlerin arasında bir
bağlantı var. “Kendini çok geliş-
tirdi, müthiş bir çıkış içerisinde”
diye yorumlar yapıldığını görüyo-
rum. Evet, bazı konularda kendimi
geliştirdiğimi düşünüyorum. Ama
şöyle bir durumvar. İnsanlar beni
bu ligde çok fazla izleyemedi.
Fırsatı bulamadım. Ama birileri
bana fırsat verdi de ben kullana-
madım şeklinde değil. Sakatlıklar
hep engel oldu. “Eskiden oynu-
yordu başarısızdı; şimdi oynuyor
başarılı” anlamı çıkmasın. Bu algı
çok yanlış.
Bütün bunların ardından Süper
Lig’den ayrılıp PTT 1. Lig’e, senin
var olmanı sağlayan Bucaspor’a
dönüyorsun. Bir alt lige gitmek
kolay bir karar değil. Neden böyle
bir yolu seçtin?
Hayatımın aslında çok önemli bir
noktası… Bugünlerde çokmutlu
olmamın temeline döneceğimyer
orası… Galatasaray’da şampiyon-
luk yaşadık. Ondan sonra ben
yazın kampın üçüncü, dördüncü
gününden sonra ayrıldım. Galata-
saray’ın A2 takımıyla çalışmaya
başladım. Ama kendime kulüp
bulacağım, ayrılacağım. İlişkimi
keseceğimkesinlikle. Öyle bir
pozisyona geldimki, istediğim
şartlarda kulüp bulamıyorum.
Galatasaray’da şampiyonluk ya-
şamışım ama çok anlamyükle-
yemiyorumbu duruma. Çünkü
neden? Ben futbol oynayamadım.
Öyle bir psikolojik durumki… İna-
nın bana çoğu insan bu durumu
yaşasa atlatması çok zor olur.
Çünkü Galatasaray’da Süper Lig
şampiyonluğu yaşamışsın ama
gitmek zorundasın. Bir yandan da
gideceğin şartlarda kulüp bulamı-
yorsun. Bu zor bir durum... Oyna-
maya da ihtiyacımvar. Süre
geçiyor ve zaman daralıyor. Orada
benim için şöyle bir gelişme oldu.
O zamanki Bucaspor Başkanı
Mehmet Bektur ve hocası Sait
Karafırtınalar… Sait Hocamla hep
iletişimdeyizdir biz. Çok eski tanı-
şırız. İkimiz de Buca’danız. Kom-
şuyuz. Bana söylediği güzel bir lâf
var. “Bazen daha uzağa sıçramak
için bir adımgeri atmak gerekir”
demişti. Bu çok hoşuma gitti ama
göze alamadım. Doğru söz. Evet,
farkındayım ama göze alamıyo-
rum. “Göze alamayacak bir şey
yok. Gel oyna” dedi. Baktım takım
da iyi. “Acaba bir daha şampiyon-
luk olur mu?” dedimkendi ken-
dime. Nitekim oluyordu da az
kalsın… Sonmaçta elendik. O gün,
orada verdiğimkarar, hayatımın
en doğru kararlarından birisi oldu.
Belki çok tepki aldım. “Yapılacak
iş mi, dönülür mü?” dediler. Ama
bir senelik düşünmedim. En azın-
dan bundan sonrasını kurtarmam
gerekir diye düşündüm. Çok
şükür ki bütün planlarım tuttu
diyebilirim.
Yolun Başakşehir’le kesiştikten
sonra insanlar 8-9 sene önce
izleyip umut bağladıkları Mehmet
Batdal’ı yeniden hatırladı. Başak-
şehir’e transferinin hikâyesini
anlatır mısın? Buraya gelirken
neler bekliyor, neler ümit
ediyordun?
Başakşehir’de her şey planladı-
ğımgibi gitti. O güzel geçirdiğim
sezondan sonra birkaç Süper Lig
takımından teklif almıştım. Ama
kendime kabul ettiremediğimbir
durumvardı. Yine bazı şeylerle
karşılaşacakmışımgibi bir his
76
Abdullah Hocanın oyuncu grubunu
gözlemlemesi çok iyi. Bazı şeylere
inancını hiç yitirmiyor. Eğer uzun
vadeli bir planlaması varsa, günlük
aksaklıklar bu planlamasını
etkilemiyor. Asla vazgeçmiyor.
Departmanlarına çok güveniyor ve işi
her noktasıyla her birimiyle çok
ciddiye alıyor.
Benimbölgemde oynayan çok sayıda
yerli oyuncu yok. Aslında olabilecek
oyuncular var ama fazla fırsat
bulamıyorlar. Yabancı oyuncular
tercih ediliyor. Bu anlamda çok şanslı
ve avantajlıyım. Fransa’ya gidebilmek
için elimdeki şansı da iyi kullanmaya
çalışıyorum.
En büyük hayallerimden birisi EURO
2016’da yer almak. Ve bu hayale de
sanki gün geçtikçe yaklaşıyorum.
2005’te Ümit Millî Takım’a
seçilmemde de rol oynayan Fatih
Hocamdı. Üzerinden 10 sene geçti.
İnşallah AMillî Takım’da da tekrar
buluşma fırsatımız olur.
Geçmişten günümüze doğru baktığım
zaman vazgeçmeyen bir Millî Takım
görüyorum. Mucize denilen
noktalarda omucizeleri başarıyoruz.
Herkesin gardının düştüğü noktada
oyuncu grubunun inanıp geri
dönmesi gerçekten çok zordur.
Biz bunu başarıyoruz.
İspanya bile rahat çıkamayacak bizim
karşımıza. Çünkü artık futbolu çok
ciddiye alan, alan daraltan, çok koşan
bir Türkiye var. Orta sahamız bence o
harikalar yaratan İspanya orta
sahasının kıvamında. Birlikte
oynayan bir AMillî Takımbu
turnuvaya ağırlığını koyar.
“
“
“
“
“
Uzun bisiklet yolculuklarını
severim. Adrenalin içeren her
şeyi yapmak istiyorum.
Bungee Jumping tarzı şeyleri
yapmak istiyorum. Yamaç
atlayışı yapıp, uçmak
istiyorum. Hayatı ona göre
planlıyorum. Futboldan
kazandığımparayı zamanı
gelince bu işleri yapmak için
tutuyorum.
“
