Basic HTML Version
t›m; geri döndü¤ümde, “Hocam nerede-
siniz, sizi göremiyoruz, ne zamand›r
yoktunuz” gibi beni özlediklerini gös-
teren tepkiler verdiler. Hakem cami-
as›n›n kabullenmesi ise di¤erlerine
göre daha kolay oldu. Bafllan-
g›çta Malatya’da ilk ka-
d›n hakem olmam hofl-
lar›na gitmiflti. Bir süre
sonra “Acaba yapabi-
lir mi, baflarabilir
mi?” gibi endifleleri
oldu¤unu hissettim.
Ama sonuçta e¤itim-
ler ayn›, atletik per-
formanslar
ayn›.
Bunlar› görünce be-
ni kardeflleri gibi sa-
hiplendiler.
ß
Adaleti sa¤lama
duygusu ne kadar
etkiliydi hakemli¤i
seçmenizde?
Bence çok etkili...
‹flin kilit noktas›
oras› zaten. Sahaya
ç›kt›¤›m›zda tak›m
isimlerine göre de-
¤il, sadece renkle-
re göre karar veri-
yoruz ve en do¤ru-
yu yapmaya çal›fl›-
yoruz. Bazen ister
istemez hata yap-
t›¤›mda uyuyamad›¤›m geceleri bilirim.
Bu çok kötü bir duygu. Zaten hakemlik
insan›n hem kendisi hem de sahadaki di-
¤er aktörlerle yapt›¤› bir psikolojik savafl.
O yüzden hakemlerin karakter yap›lar›n›n
çok sa¤lam olmas›, insan yönetmeyi çok
iyi bilmesi gerekiyor. Adaleti sa¤layabil-
mek için en iyiyi yakalamaya çal›fl›yoruz.
Çünkü hatal› kararlar›n verdi¤i histen da-
ha kötüsü yok bir hakem için. Bunu hiç
kimse yaflamak istemez.
ß
Ç›kt›¤›n›z ilk maç hangisiydi ve o gün
neler hissetmifltiniz?
Malatya’da bir amatör maça yard›mc› ha-
kem olarak ç›km›flt›m. ‹nan›lmaz heye-
canl›yd›m. Bacaklar›m tir tir titriyordu.
Hep flunu söylüyorum, hakemleri çok
elefltirenleri hakem olarak bir kez sahaya
ç›karmak lâz›m. Hepsinin bacaklar›n›n
titreyece¤inden eminim. ‹lk maç›mda
48
TamSaha
TamSaha
49
PTT 1. Lig’de standart bir biçimde
bir bofl, bir dolu fleklinde görev almay›
sürdürüyorum. Bu sezon PTT 1.
Lig’de 13 maça ç›kt›m ve herhangi bir
sorun da yaflamad›m. San›r›m
büyüklerim uygun gördü¤ü zaman ben
de Süper Lig’de düzenli olarak
maçlara ç›kaca¤›m. Bunu çok
istiyorum.
Yurt d›fl›nda ciddi baflar›lara imza
att›m. Türkiye’de daha önce hiç
olmam›fl biçimde iki Dünya Kupas›’na
kat›ld›m. 2005, 2009 ve 2011’de U19
Avrupa fiampiyonas› finallerinde
görev ald›m, final müsabakalar›na
ç›kt›m. Avrupa’daki performans›m
gerçekten de çok iyiydi.
Türkiye’deki ilk kad›n hakem derne¤i
baflkan›y›m. Dernekler hakemlerin
sendikas› gibi. Hakemlerin sosyal
yönleriyle ilgileniyor daha çok.
Geceler, piknikler, spor, sinema,
tiyatro organizasyonlar› düzenliyoruz.
Bu flekilde hakemleri bir araya getirip
saha d›fl›ndaki iletiflimlerini art›rmaya
çal›fl›yoruz.
E¤er bu kategoride kalabilirsem 2-3
y›l daha devam edip Süper Lig’de
sürekli maça ç›kabilen bir hakem
olabilmek istiyorum. Hakemli¤i
b›rakt›ktan sonra da bu camian›n
içinde kalmak niyetindeyim.
Gözlemcilik, e¤itimcilik yapabilirim,
UEFA gözlemcisi olabilirim.
‹dolüm Lale Orta’yd›. Hakemli¤e de
“Lale Orta olaca¤›m” diye
bafllam›flt›m. Erkek hakemlerden
Cüneyt Çak›r ve Bar›fl fiimflek’i çok
be¤eniyorum. Tar›k Ongun ve
Bahattin Duran da hepimizin örnek
ald›¤› isimler ve baflar›lar›yla hepimizi
mutlu ediyorlar ama ben özellikle
‹smail fiencan’› örnek al›yorum.
Futbol camias›n›n bir kad›n hakemi
kabullenmesi kolay de¤ildi. O
y›llarda Malatya’da kapal› bir toplum
yap›s› vard› ve bir kad›n›n flortla
sahaya ç›kmas› hofl karfl›lanmazd›.
1994’te sahaya ilk ç›kt›¤›mda
inan›lmaz sert tepkiler alm›flt›m.
Ama hakemli¤i o kadar seviyordum
ki bir flekilde kendimi kabul ettirdim.
Bazen ister istemez hata yapt›¤›mda
uyuyamad›¤›m geceleri bilirim. Bu
çok kötü bir duygu. Zaten hakemlik
insan›n hem kendisi hem de sahadaki
di¤er aktörlerle yapt›¤› bir psikolojik
savafl. O yüzden hakemlerin karakter
yap›lar›n›n çok sa¤lam olmas›, insan
yönetmeyi çok iyi bilmesi gerekiyor.
Benim kategorimde kad›n-erkek
ayr›m› yap›lmadan belirlenen
dereceleri koflmak zorundas›n›z.
Bunu sa¤lamak için de özel bir
antrenörle çal›fl›yorum. Erkeklerin
haftada üç antrenmanda ulaflt›¤›
düzeyi yakalayabilmek için ben
haftada befl antrenman yap›yorum.
Erzurum’da buz üzerinde bir süre
çorapla yönetti¤im maç var.
Koflamad›¤›m için pozisyonlar›
kaç›r›yordum. Ayakkab›lar›m›
ç›kard›m ve çoraplar›mla görev
yapmaya devam ettim. Befl dakika
sonra Erzurumspor’un kulübesinden
özel bir krampon gönderdiler ve onu
giyerek maç› tamamlad›m.
Geçen sezon Eskiflehirspor - MP
Antalyaspor maç›nda tribünlerden
ismimi duymaya bafllad›m. Bir
yandan maça konsantre olmaya
u¤rafl›rken, bir yandan da toplu halde
söylenen ve ismimin geçti¤i
tezahürata gidiyordu akl›m. Sonra
anlad›m ki, Eskiflehirspor taraftarlar›
benim için beste yapm›fl.
böyle oldu zaten. Malatya’da futbol oynayabilece-
¤im bir ortam yoktu, çünkü kad›n futbol tak›m›
yoktu. Beden E¤itimi ve Spor Yüksekokulu’nda
okuyordum ve futbol branfl›n› seçmifltim. Futbo-
lun bir taraf›ndan nas›l tutabilirim diye düflünür-
ken hakem kursu aç›ld›¤›n› ö¤renince hemen
kat›ld›m ve o gün bugün-
dür hakemlik yap›-
yorum.
ß
Hakemli¤i tercih
etmenizin nedeni
neydi? Sonuçta
hakemlik
daha
çok erkeklere ait-
mifl gibi görülen
bir alan...
Bu biraz karakter
yap›s›yla alâkal›
bir fley. Karakter
olarak zoru ba-
flarmay› seviyo-
rum. Görüntü
olarak futbol
dünyas› er-
kek egemen
bir dünya.
Ama ben
yapabilece-
¤ime inan-
d›m ve bafl-
lad›m. Çok
da
güzel
fleyler baflar-
d›¤›m› düflü-
nüyorum. Bana inananlar› da hiç mahcup
etmedim.
ß
Hakem camias›n›n sizi kabullenmesi
kolay oldu mu?
Çok kolay olmad› do¤rusu. Sadece hakem
camias›n›n de¤il, futbol camias›n›n da bir
kad›n hakemi kabullenmesi kolay de¤ildi.
Çünkü o y›llarda Malatya’da kapal› bir
toplum yap›s› vard› ve bir kad›n›n flortla
sahaya ç›kmas› hofl karfl›lanmazd›. 1994
y›l›nda sahaya ilk ç›kt›¤›mda inan›lmaz
sert tepkiler alm›flt›m. Hem seyirciler hem
antrenörler hem de futbolculardan gelen,
“Senin burada ne iflin var; sen ne anlars›n
futboldan; git evinde çocuk bak, çamafl›r
y›ka” gibi hiç de hofl olmayan tepkilerle
karfl›laflm›flt›m. Ama hakemli¤i o kadar se-
viyordum ki bir flekilde kendimi kabul et-
tirdim. Hatta bir ara küçük bir sakatl›k ge-
çirip 1 ay kadar sahalardan uzak kalm›fl-