Basic HTML Version
vorileri saf d›fl›
b›rakan Atina
ekibi, finaldey-
se tüm zaman-
lar›n en büyük-
leri aras›na ad›-
n› yazd›rma ari-
f e s i n d e k i
Ajax’a, nam-›
di¤er “Cruyff ve
Arkadafllar›”na,
2-0’la teslim ol-
mufltu.
P a n a t h i n a i -
kos’un bu bafla-
r›s›, o tarihten
günümüzde ka-
dar adeta Oly-
mpiakos’u sü-
rekli takip eden
bir hayalete dö-
nüfltü. K›rm›z›-
beyazl›lar Yu-
nanistan’da ra-
kip tan›mad›k-
lar› her dönem-
de bu Wembley
Mitosu karfl›la-
r›na gelip da-
yand›. ‹flin il-
ginci, art›k bu
bask›n›n yaratt›¤› olumsuz etkiden
midir bilinmez, Olympiakos için ifl-
ler yurtiçinde ne kadar iyi giderse
gitsin, Avrupa’da aksilikler her daim
birbirini kovalad› ve arzulanan bafla-
r›, Panathinaikoslular› susturabile-
cek baflar›, bir türlü gelemedi. Daha
da kötüsü bu hayal k›r›kl›klar› da bir
fasit daire oluflturarak Avrupa maç-
lar›nda tak›m üzerindeki bask›y› iyi-
ce artt›rd› ve bu da yeni hayal k›r›k-
l›klar›n› beraberinde getirdi.
Avrupa’da bir türlü zirveyi zorlaya-
mamas›na karfl›n Yunanistan’da ge-
nellikle en tepede yer alan Olympia-
kos, 1980’lerin sonlar›na do¤ru yur-
tiçinde de kendisini bir karabasan›n
içinde bulacakt›. 1986-87 sezonun-
da gelen 25. flampiyonlu¤un ard›n-
dan tak›m 10 y›l sürecek bir k›fl uy-
kusuna yatt› ve bu süreçte Panathi-
naikos ile AEK 4’er kez ligi zirvede
tamamlad›. 1996 yaz› geldi¤inde
Olympiakos’un 25, Panathinai-
kos’un 18 ve AEK’in de 11 flampi-
yonlu¤u bulunuyordu. Olympiakos
hâlâ bu alanda zirvede yaln›z gibi
gözüküyordu belki ama 1959’da
bafllayan deplasmanl› lig dönemi
göz önüne al›nd›¤›ndaysa Panathi-
naikos’un 15-10’luk bir üstünlü¤ü
söz konusuydu ve ki genel toplamda
da gidiflat, aran›n daha da kapanabi-
lece¤i yönünde sinyaller veriyordu.
Ambargo bafll›yor
Pire’nin üzerinde yaklafl›k 10 y›l bo-
yunca dolaflan kara bulutlar› da¤›-
tansa, 1996-97 sezonu oldu. AEK’i
çal›flt›rd›¤› önceki sekiz sezonda, sa-
r›-siyahl›lar› üçü üst üste olmak üze-
re dört flampiyonlu¤a tafl›yan Bosna-
l› S›rp teknik adam Duflan Bayeviç’i
tak›m›n bafl›na getiren Olympiakos
Baflkan› Sokratis Kokkalis, futbolcu
transferinde de
bofl durmaya-
cak ve üç se-
zondur Panilia-
kos tak›m›nda
dikkat çekmek-
te olan genç
yetenek Pred-
rag Corceviç
baflta olmak
üzere yine ayn›
tak›mdan bir
baflka
y›ld›z
aday› Stelyos
Yanakopulos,
E t hn i k o s ’ t a n
Andreas Ninia-
dis, Panahai-
ki’den de Gri-
goris Georgatos
gibi gelece¤i
parlak isimleri
Karaiskaki Sta-
d›’na getirecekti.
Mevcut kadrodaki Alekos Alek-
sandris, Yorgos Amanatidis, Ni-
kos Dabizas, Kiryakos Karatai-
dis gibi oyuncular›n tecrübeleri,
yeni gelen gençlerin dinamizmi,
Corceviç’in müthifl sol aya¤› ve
Bayeviç’in de taktik dehas› bir
araya gelince, Olympiakos’un
10 y›ll›k flampiyonluk hasretini
dindirecek formül de ortaya ç›k-
m›fl oluyordu. Dahas›, 1997’de
kazan›lan flampiyonluk sadece
bir bafllang›ç niteli¤indeydi. Öy-
le ki bu siftah› takip edecek 6
sezonda da ipi yine en önde gö-
¤üsleyecek k›rm›z›-beyazl›lar,
üst üste 7 flampiyonlukla bu
alandaki rekorlar›n› gelifltirecek,
unvanlar›n› 2004’te Panathinai-
kos’a bir y›ll›¤›na kapt›rmalar›-
n›n ard›ndan bu kez de 5 sene-
lik bir seri yaflayacak, 2010’da
bir defa daha Panathinaikos’un
araya girmesi sonras›ndaysa günü-
müze dek yine seriye ba¤layacak-
lard›.
Olympiakos’un söz konusu 17 se-
zonda 15 flampiyonluk elde etme-
sindeki en önemli faktörlerden biri
de hiç flüphe-
siz
tak›m›n
Yunan Ligi’ne
birkaç beden
büyük gelen
y›ld›zlar› dü-
zenli olarak
kadrosuna kat-
m a s › y d › .
1997’de yap›-
lan siftah›n
s o n r a s › n d a
1999’da Zlat-
ko Zahovic ve
Giovanni Sil-
va, 2000’de
Par Zetterberg
ve Ze Elias,
2001’de de
Christian Ka-
rembeu gibi
isimler
Pi-
re’nin yolunu
t u t m u fl ,
2004’te 7 y›ll›k serilerinin bozulma-
s›n›n üzerineyse Milan’dan Rival-
do’yu alm›fllard›. Bu isimleri ilerle-
yen y›llarda Luciano Galletti, Olof
Mellberg, Enzo Maresca, Dennis
Rommedahl, Darko Kovaceviç ve
Marko Panteliç gibileri takip etti.
K›l pay› kaçan yar› final
Ancak bir kez daha vurgulamak ge-
rekirse, bu yat›r›mlar›n karfl›l›¤›, bir
türlü uluslararas› düzeyde al›nama-
d›. Bu süreçte gidilen en ileri nokta,
fiampiyonlar Ligi çeyrek finali oldu
ki o baflar›ya da asl›nda tüm bu y›l-
d›zlar getirilmeden önce, yolun he-
nüz bafl›ndayken, 1998-99 sezonun-
da ulafl›lm›flt›.
Söz konusu sezonda ilk olarak ön
eleme turunda K›br›s Rum Kesi-
mi’nden Anorthosis’i devre d›fl› b›ra-
kan k›rm›z›-beyazl›lar, ilk turdaysa
Ajax, Benfica ve Croatia Zagreb ile
birlikte yer ald›klar› grubu lider ta-
mamlayarak o zamanki statü gere¤i
çeyrek finale kald›. Karfl›lar›ndaysa
son üç y›ld›r bu kupada final oyna-
yan Juventus vard›. ‹talyan devi kar-
fl›s›nda Torino’daki ilk maçta 2-0 ye-
nik duruma düflmesine karfl›n Ninia-
dis’in son dakikada penalt›dan att›¤›
golle 2-1’i bulan ve umutlanan Oly-
mpiakos, iki hafta sonra bu umutla
bafllad›¤› rövanfl maç›nda da ilk da-
kikalarda Sinifla Gogiç’in golüyle
1-0 öne geçmifl ve yar› final kap›s›n›
da ard›na kadar aralam›flt›. Ne var ki
Conte’nin bitime 5 dakika kala gelen
golü, tur vizesinin son anda el de¤ifl-
tirmesini sa¤lam›fl ve Olympiakos ta-
raftar›n›n o hep hayalini kurduklar›
Avrupa destan›n›n yaz›lmas›na da
mani olmufltu.
Pire ekibi, bundan sonraki 8 sezon-
daysa fiampiyonlar Ligi’nde ilk tur
gruplar›ndan ötesini göremeyecekti.
Hatta bu 8 maceran›n 6’s› grup so-
nunculu¤uyla tamamlanacak, geriye
kalan iki üçüncülük vas›tas›yla yatay
geçifl yap›lan UEFA Kupas›’ndaysa
bir defa son 16 görülebilecekti.
Avrupa kupalar›ndaki
u¤ursuzluklar
Bu 8 senelik hikâye içerisinde, biri
tuhafl›¤›, biri de dramatikli¤iyle dik-
kat çeken iki sezon var ki onlar› ay-
r›ca mercek alt›na almak lâz›m. Bun-
lardan ilki, tuhafl›¤›yla öne ç›kan
92
TamSaha
TamSaha
93
K. Karabükspor’da
oynayan Lualua da
Olympiakos
tezgah›ndan geçen
y›ld›zlardan biri...