TamSaha 158. Sayı / Ocak 2018

İsviçre’de Zürih, İtalya’da Udinese ve Napoli formalarıyla harika bir kariyere sahipti. İngiltere’de ise Leicester’ın yazdığı peri masalının bir parçası olmayı başardı. İsviçre Millî Takımı’nın kaptanlık pazubandını da koluna taktı. Süper Lig’deki ilk sezonunda Beşiktaş’ta şampiyonluk yaşadıktan sonra şimdi aynı mutluluğu Başakşehir’le tatmak istiyor. Çocukluğundan gelen savaşçı kimliği onu pes etmeyen bir adamhaline getirdi. Son hedefi ise İsviçre Millî Takımı’na geri dönüp Dünya Kupası’nda forma giyebilmek. Usta oyuncu bir macera filmine benzeyen öyküsünü TamSaha ’yla paylaştı. RasimArtagan 26 27 Gökhan İnler L igimizde oynayan kariyeri en yüksek oyunculardan biri olarak seni daha yakından tanımak istiyoruz. Öncelikle ailenden başlayalım. İsviçre’ye ne zaman, neden ve nereden gitmişler? Kaç kardeşsiziniz, annen, baban ne işle uğraşıyor? Biz Tekirdağlıyız. İlk olarak babam iş aramak için İsviçre’ye gitmiş. Daha sonra annemi yanına almış. Sanırım 35 yıl kadar önce. Tür- kiye’de doğmuş bir ağabeyimvar. Ben İsviçre’de doğdum, büyüdüm, orada okudum. Babamdemirciydi. Annemde tekstil sektöründe çalışıyordu. Ben doğunca annem yavaş yavaş işi bırakıp ev kadını oldu. Ağabeyim 10 yaşından sonra İsviçre’ye geldi. Onun için farklı bir ortam oldu. Orada okula başladı. Şimdi de İsviçre’de çalışıyor. Futbol yeteneğini ilk kimkeşfetti ve yeşil sahanın içine ilk adımını atman nasıl oldu? Ailende senin dışında futbolla ilgilenen, futbolcu olan kimse var mı? Babambana çok emek verdi. Çok büyük bir futbol yeteneği varmış ancak babası ona sürekli, “Sen top oynamayı bırak, git tarlada koyunlarla ilgilen” diyormuş. O zamanlar köyde yaşıyormuş… Babamda tabiî ki top oynayama- dığı için üzülüyormuş. Hatta bir şans da gelmiş kendisine. Bana söylemişti rahmetli babam… Beşiktaş denemek istemiş ama dedem engel olmuş, “Gidemezsin” demiş. Babam ağabeyimle beni futbolcu yapmak istedi. Ağabeyim 10 yaşına kadar Türkiye’de büyü- düğü için karakteri benden biraz farklı. Ben İsviçre’de büyürken ilk hatırladığımgünden beri babam elime hep top verirdi. Her gün top oynadım. Boş zamanlarımın hepsini topla geçirdim. Sokakta üstümü başımı kirletirdim. Hatta eve sakatlanarak, her tarafım kesilmiş gelirdim. O zamandan savaşçıydım. Babamın sayesinde buralara geldim. O bana çok yardım etti. Her zaman daha iyi olmamı istedi. Bana her zaman pozitif de konuşmadı. Beni hep disiplin altına aldı. Geliştirdi beni… İdmanlardan sonra beraber id- manlar yaptık. Boş günümde şut çalışması yaptık. O da benim özel bir yeteneğim oldu. Sağ-sol istedi- ğimyerden şut çekebilirim. Bütün bunları kariyerimin ilk günlerin- den bu yana yaptığımve halen sürdürdüğümfiziksel ve şut çalışmalarıma borçluyum. Baban ne zaman rahmetli oldu? 2007 yılıydı… Ben bir savaşçıyım