Futbol Gelişim Sayı 11

77 FUTBOL GELİŞİM / EĞİTİM Şubat ayında “İnsanların beni unutmasını istemiyorum,” dedi. İyileşmesi yavaş ilerlerken ona güç veren buydu – unutulmama, silinip gitmeme arzusu. Programı fiziksel olarak emek ve sabır istiyordu. Hayatının her anı, Dr. Cugat, Dr. Sala ve City’nin sağlık eki- bi tarafından planlandı. pazartesi ve cuma kondisyon; salı, perşembe ve cumartesi güç; çarşamba kardiyo çalışmaları vardı. Pazar dinleniyordu. “Esas hedef,” diye açıkladı Gün- doğan’ın iyileşme sürecine neza- ret eden City fizyoterapisti James Baldwin, “dizin mekanik kabiliyetini geri kazanmak.” Baldwin, “yürüyüş eğitiminden,” içsel algıdan ve birbi- rinden tamamen bağımsız vücut par- çalarının uyum içinde çalışmasından bahsediyordu. Basitçe söylersek, Gündoğan yeniden yürümeyi öğre- niyordu. Egzersizler basit ama zahmetliy- di: bir dizi esnetme, bükme kaldırma ve indirmenin ardından son derece yorucu bir yengeç yürüyüşü serisi. Haftalar geçtikçe ve Gündoğan’ın dizi iyileştikçe egzersizler kademeli olarak zorlaşıyordu: direnç lastikle- ri, Bosu topu ya da dengesiz yüzey- ler terapiye dahi oluyordu. Baldwin, amacın “insanhareketininunsurlarını taklit etmek,” olduğunu söylüyordu. City’nin mükemmel tesisleri, Gün- doğan’ın emrindeydi. Gündoğan; kardiyo çalışmasını bir sıcak odasın- da yapıyordu; haftada birkaç öğle- den sonra, direnç geliştirmek için, duvarda asılı batmaz elbiselerden bi- rini giyerek, havuzdaki sualtı yürüme bantlarında akıntıya karşı yürüyordu. Baldwin’in baharda açıkladığı üzere Gündoğan’a, “lenfatik sistemi uyara- rak dizdeki ödemin temizlenmesini sağlamak” amacıyla düzenli bardak çekme seansları uygulanıyordu. Günler uzunveyorucuydu, amaasıl yıpratıcı olan fiziksel talepler değil, ayrı kalmışlık, eksiklik, belirsizlik duy- gusunun yarattığı zihinsel gerginlikti; ona her sabah eskiden kim olduğunu ve nerede olmak istediğini hatırla- tan insanlarla çevrili olmaktı. “Genel duygu,” dedi Gündoğan “yalnızlıktı.” “Benim için en kötüsü diğer oyun- cuları görmek,” diye ekledi. “Antren- man sahasında, soyunma odasında, antrenman öncesi toplantıya gider- lerken, spor salonunda ağırlık çalışır- larken onları görüyorum ve ben ay- nısını yapabilecek durumda değilim. Biliyorum ki grubun tam bir parçası değilim.” “En zor kısmı da bu: kendini işe ya- ramaz hissetmek, eskisi gibi değerli olmadığını, diğerleri kadar değerin olmadığını hissetmek.”